بعد از چند ماه رقابتهای درونی حزب لیبرال فدرال میان ۶ رقیب برای به دست گرفتن رهبری این حزب، امروز ۱۴ ایپریل ۲۰۱۳ رهبر جدید این حزب با آرا اعضا انتخاب شد. همچنان که از آغاز این رقابت انتظار میرفت، جاستین (ژوستین) ترودو فرزند ۴۱ ساله یکی از محبوبترین و مقتدرترین نخست وزیران کانادا، پیر ترودو، با کسب کمی بیش از ۸۰ درصد آرا به عنوان رهبر جدید حزب لیبرال کانادا انتخاب شد.
اگرچه احتمال انتخاب وی از مدتها پیش و از همان دوم اکتبر ۲۰۱۲ که کاندیداتوری خود را رسما اعلام کرد، بسیار بالا بود اما کسب این درصد از آرا آنهم در انتخاباتی که دارای بیشترین میزان رایدهندگان اعضا یک حزب، نه فقط در میان لیبرالها بلکه در میان تمامی احزاب کانادا را داشته، قابل توجه و موفقیتی بزرگ برای وی بود.
ترودو در ۶ ماه گذشته که زیر فشار حملات مداوم سایر رقبای رهبری حزب بود عملکرد موفقی داشت و بسیاری این رقابتها را برای جوانی که به حاضرجوابی و در عین حال بیان عباراتی که بعدا موجب دردسر میشوند شهرت دارد، مفید میدانستند چرا که کمتر از دو سال دیگر و در جریان انتخابات فدرال، او باید تهاجماتی شدیدتر را از سوی رهبران احزاب رقیب تحمل کند و با موفقیت از آن خارج شود.
با اینکه هنوز ساعاتی از انتخاب او نمیگذرد اما همانطور که ترودوی جوان و پیش از او باب رای، کسی که برای حدود دو سال رهبر داخلی حزب بود، در سخنرانیهای این شب مطرح کردند حملات هر دو حزب رقیب بهویژه محافظهکاران علیه وی شدید خواهد بود و در واقع، عملا آغاز شده است چرا که نظرسنجیهای اخیر نشان از محبوبیت ترودو و تغییر رتبه رهبران سیاسی در میان افکار عمومی کانادا دارد و ۶۱ درصد کاناداییها در نظرسنجی ۶ ایپریل امسال معتقدند که لیبرالها تحت رهبری ترودو شانس غلبه بر هارپر را دارا هستند.
ترودو از چند نظر پتانسیل تغییر آرا را دارد. اول به دلیل محبوبیت پدرش در میان کاناداییها و حتی برخی طرفداران حزب محافظهکار؛ دوم به دلیل جوانی و تحرکی که میتواند در آرا جوانان به نفع خود پدید آورد بهویژه که چند رهبر گذشته لیبرالها همگی کهنسال بودند و نمیتوانستند تصویر مثبتی از یک رهبری پویا و پرتحرک در برابر مشکلاتی که کانادای امروز با آن مواجه است ترسیم کنند و سوم به دلیل اینکه بعد از مشاجرات عمده و چندپارگی گسترده میان بخشهای مختلف حزب لیبرال فدرال که از زمان اختلافات پردامنه میان کریچین و مارتین آغاز و در تمام دهه گذشته ادامه داشته، به نظر میرسد که با این انتخاب بیش از همیشه امکان خاتمه یافتن داشته باشد؛ نکتهای که خود ترودو هم در سخنرانی پذیرش رهبری حزب به آن اشاره کرد.
اما این انتخاب شاید بیش از هارپر به ضرر تام مولکیر رهبر اندیپی باشد که با شعارهای گرایش به میانه، امیدوار بوده و هست که بتواند برای انتخابات آینده، آرا لیبرالهای بیشتری را به نفع حزب خود گردآوری کند، اما الان احتمال زیادی دارد که بخشی از طرفداران لیبرالها که در انتخابات دو سال پیش به سمت اندیپی گرایش پیدا کرده بودند دوباره به سوی لیبرالها بازگردند؛ این اتفاق بهویژه در کبک که تقریبا نیمی از کرسیهای اندیپی در مجلس فدرال از این استان است به شدت به ضرر این حزب خواهد شد چرا که ترودو اساسا ساکن کبک و هماکنون نماینده ناحیه پاپینو در این استان است و خانواده وی هم در این استان بسیار ریشهدار هستند.
شاید به همین دلیل اندیپی همین امروز را برای رایگیری در مورد حذف عبارت «سوسیالیست» از اساسنامه این حزب انتخاب کرد. این مورد که از آخرین خواستههای جک لیتن، رهبر فقید و محبوب اندیپی بود به دلیل اصرار وی در فاصله گرفتن از شعارهای تند چپ و حرکت به سمت میانه برای افزایش محبوبیت حزب در میان طبقه متوسط کانادا بود و به همین دلیل از مدتها قبل نتیجه رایگیری بر سر این حذف عبارت، مشخص بود اما مولکیر تعمدا امروز را برای این کار برگزید تا هم تاثیر انتخاب ترودو را کاهش دهد و هم به کاناداییها پیام دهد که اندیپی بیش از هر زمان دیگری علاقهمند است که جای حزب قدیمی و ریشهدار لیبرال را در ساختار قدرت بگیرد حتی اگر مجبور به اقداماتی شود که قطعا به ضرر محبوبیتش در میان بخشی از کبکیها منجر خواهد شد.
اگر شرایط سیاسی در دو سال آینده به همین شکل پیش برود با انتخاباتی به شدت داغ و غیرقابل پیشبینی در می ۲۰۱۵ روبرو خواهیم بود که عرصه رقابت جدی میان هارپر، مولکیر و ترودو خواهد بود. البته کم نیستند کسانی که معتقدند دوره رهبری هارپر بر حزب محافظهکار زیادی طولانی شده و بهویژه برای رقابت با ترودوی جوان، این حزب به رهبری جوانتر و پرتحرکتر نیاز دارد (که از نظر بسیاری، جیسن کنی خواهد بود) اما باید منتظر ماند و نتایج نظرسنجیها را در آینده نزدیک رصد کرد تا دریافت آیا هارپر کماکان برای شرکت در ماراتون پربرخورد انتخابات ۲۰۱۵ رهبر محافظهکاران باقی خواهد ماند یا جای خود را به فرد دیگری خواهد سپرد.
ثبت دیدگاه