سیستم پزشکی و بهداشت کانادا ترکیبی از نظام ملی، ادارات استانی و انجمن‌های تخصصی و حرفه‌ای است و بدین ترتیب ترکیب متنوعی از پزشکان، متخصصان و مدیران در تنظیم استانداردها و کنترل و نظارت روندها نقش دارند. همین موضوع سبب شده تا طراحی نظام استاندارد آزمایشگاه‌های پزشکی نیز در یک همکاری گسترده ملی انجام پذیرد.
به دلیل تعداد قابل توجه پرونده‌هایی که به دلیل بروز خطا در زمینه تشخیص سرطان سینه و موارد آزمایشگاهی دیگر در برخی استان‌ها به مراجع قضایی ارجاع شده بود، گروه‌های متخصص پزشکی تصمیم گرفتند تا استانداردهایی را برای کار پاتولوژی و خدمات آزمایشگاهی درسرتاسر کشور تدوین نمایند و از این پس آنها را به اجرا درآورند.
بر اساس این طرح قرار است شورایی در این رابطه تشکیل شود که وظیفه آن تدوین استانداردهای لازم برای پاتولوژیست‌ها و پزشکان آزمایشگاه‌ها در کلیه نقاط کشور خواهد بود. علاوه بر این در برنامه‌های این شورا تهیه استراتژی‌هایی برای تقویت آموزش گروه‌های مذکور و نیز بالا بردن و تضمین کیفیت کار در آزمایشگاه‌ها نیز دیده شده است.
دکتر اندرو پدمو، مدیر رویال کالج پزشکان و جراحان کانادا در این‌باره می‌گوید: «درست است که سیستم بهداشت در کانادا به طریق استانی اداره می‌شود اما این سیستم اهمیت و منافع ملی برای کل کانادا دارد و به همین دلیل هم اداره آن به استانداردها و همکاری‌هایی در سطح کشوری نیازمند است تا بتواند الزامات قانون Canada Healthرا به درستی برآورده کند تا به تبع آن شهروندان کانادایی، در هر کجای این کشور که زندگی می‌کنند بتوانند از خدمات مشابهی برخوردار شوند.»
وی که این هفته به دلیل چندین مورد شکایت و جلب توجه عموم نسبت به خطاهای سیستم آزمایشگاهی در چند استان مختلف، در نشستی مطبوعاتی در اتاوا شرکت کرده بود اعلام نمود: «کاملا واضح است که سیستم تضمین کار در برخی آزمایشگاه‌های کانادا بیشتر از این که یک سیستم کارآمد باشد مجموعه‌ای است از کاغذبازی‌های ناکارآمد.»
یکی از مهم‌ترین این موارد، پرونده بیش از ۴۰۰ زن بود که در فاصله سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۵ در استان نیوفاوندلند و لابرادور آزمایش‌های هورمونی با دوز غلط در مورد آنها انجام گرفته بود. این آزمایش در مورد تشخیص سرطان سینه انجام می‌شود. حداقل ۱۲۷ نفر از این افراد جان خود را از دست داده‌اند و هنوز هم به طور قطع مشخص نیست که چه تعداد از این افراد در صورت برخورداری از دوز درست دارو به هنگام آزمایش ممکن بود زنده بمانند. اخیرا اخباری در زمینه تشخیص‌های نادرست پاتولوژیکی در برخی استان‌ها از جمله استان‌های کبک، انتاریو و مانیتوبا نیز سبب جلب نظر مسئولان در این حوزه‌ها شد.
آقای پدمو می‌گوید: «از میان میلیاردها آزمایش پزشکی که هر ساله در آزمایشگاه‌های کشور انجام می‌شود، نتایج تعداد بسیار بسیار بالایی از آنها با صحت کامل همراه است و درست به موقع اعلام می‌شوند. اما مواردی هم دیده شده است که کمتر از آن چه که باید به سلامت بیماران اهمیت داده شده و در برخی موارد هم این رفتار به صدمات جبران‌ناپذیر و یا حتی مرگ عده ای از آن بیماران انجامیده است.»
در هفته گذشته بیش از ۷۰ نماینده از کالج پزشکی و گروه‌هایی از متخصصان بهداشتی مختلف در کنفرانسی در اتاوا شرکت کردند تا برای تدوین استراتژی‌ها و نیز بالا بردن استانداردهای کارهای آزمایشگاهی در سرتاسر کشور تدابیری اندیشیده شود. در نتیجه این نشست اعلام شد که شورایی به نام Canadian Pathology and Laboratory Medicine Leadership Councilتشکیل خواهد شد و وظیفه این شورا این خواهد بود تا تعداد پاتولوژیست‌ها و پزشکان آزمایشگاه‌ها را بیشتر کند؛ رابطه میان حجم و میزان کار و صحت و سقم نتایج هر آزمایشگاه را بررسی نماید؛ بر تداوم آموزش‌های لازم برای متخصصان در این زمینه تاکید کند و بالاخره این‌که تخصص پاتولوژی و آزمایشگاهی نیز به عنوان بخشی از آموزش‌های پزشکی دیده شود.
دکتر لارت گلدن‌هایس، مدیر انجمن کانادایی پاتولوژیست‌ها بر این باور است که با توجه به این‌که ۸۰ درصد از تصمیمات پزشکی بر مبنای نتایج آزمایشگاهی و کارهای پاتولوژیکی اتخاذ می‌شود، کار متخصصان آزمایشگاه برای سلامتی بیماران جنبه حیاتی دارد.
برای مشاهده اصل مطلب اینجا کلیک کنید.
ثبت دیدگاه