استدلال‌های یک شخصیت مشهور دانشگاهی در حوزه استراتژی عمومی درباره اینکه چرا دولت باید تعداد جمعیت کشور را به طور محسوسی افزایش داده و آن را به مرز ۱۰۰ میلیون نفر برساند با واکنش‌های بسیاری روبرو شده است.
اخیرا یکی از چهره‌های آکادمیک کانادا Irvin Studin از دانشگاه تورنتو دیدگاه‌ها و استدلال‌های خود را درباره اینکه چرا کانادا باید تا چند دهه آینده، رسیدن به جمعیت ۱۰۰ میلیون نفری را در راس برنامه‌های خود قرار دهد منتشر کرده که شیوه ایده‌پردازی، استدلال کردن و راه‌حل‌های وی مورد توجه قرار گرفته است.
وی البته تاکید می‌کند که عدد ۱۰۰ میلیون تنها یک معیار سمبلیک است و منظور او جمعیتی بین ۸۵ تا ۱۳۰ میلیون نفر است. عددی که از نظر او با پیش‌بینی ملی و سازمان ملل از جمعیت حدود ۴۴ تا ۵۰ میلیون نفری کانادا برای سال ۲۰۵۰ فاصله زیادی دارد و در واقع دو برابر آن عدد است.
محور اصلی استدلال‌های او در مورد افزایش جمعیت هم به موضوعات داخلی باز می‌گردد و هم بین‌المللی. از نظر داخلی او با توجه به وسعت و تنوع امکانات زیرزمینی، علمی و تکنولوژیکی، جمعیت فعلی را یک مانع برای جهش‌های بلند کانادا خصوصا در جهان پر رقابت فعلی و آتی می‌داند و معتقد است جمعیت ۱۰۰ میلیونی با ایجاد یک بازار گسترده داخلی در داخل کشور و ایجاد رقابت خلاقانه منجر به پیشرفت ایده‌ها، انگیزه‌ها و همچنین افزایش امکان دریافت مالیات که خود منجر به قدرت گرفتن بیشتر دولت و انجام برنامه‌های مهم‌تر در سطح داخل و خارج می‌شود.
از نظر او نباید مرتبا بر روی تعداد بیکاران و تامین مشاغل برای آنها تاکید کرد چرا که این جمعیت انبوه اگر به درستی مدیریت و جهت‌دهی شوند خود سبب رونق چندین برابر بازار داخلی و رفاه بیشتر خواهند شد. در این صورت کانادا برای افزایش کالاها و خدمات نباید مرتبا نگران مرزهای بیرونی خصوصا همسایه جنوبی خود آمریکا باشد.
اما از نظر خارجی، او اهمیت جمعیت ۱۰۰ میلیونی را حتی بیشتر می‌داند. به نظر او یک جمعیت ۱۰۰ میلیونی خیلی بهتر و قوی‌تر می‌تواند با جمعیت ۳۰۰ میلیونی آمریکا تعامل داشته باشد و از وضعیت فعلی که توام با نوعی تحمیل سلایق و خواسته‌های همسایه پرجمعیت‌تر است خارج خواهد شد. همچنین کشور ۱۰۰ میلیونی از نظر وضعیت اقتصادی و حتی نظامی نقش‌های مهم‌تری در جهان می‌تواند ایفا کند تا کشوری با ۳۰ میلیون جمعیت.
اما بخش جالب گفته‌های او زمانی است که او به موضوع مهاجرت و سیاست‌های دولت برای جذب مهاجر اشاره دارد و تاکید می‌کند که دولت باید این سیاست‌ها را سریعا به سمتی ببرد که تعداد مهاجرین که هم اکنون حدود ۲۶۰ هزار نفر هستند ۲۰ تا ۳۰ درصد در هر سال افزایش یابد و نشان می‌دهد که این افزایش چگونه ظرف چند دهه دسترسی به جمعیت بالای ۸۰ میلیون را تسهیل خواهد کرد.
مغز تمام استدلال‌های ایشان این است که جهان قرن بیستم و یکم هر چه جلوتر می‌رود جهان پررقابت‌تری می‌شود که تعداد جمعیت کشورها به یکی از پارامترهای مهم در این رقابت سخت مبدل خواهد شد و کانادا که از زمینه‌های مختلف آمادگی پذیرش جمعیت بیشتر را دارد نباید از این فرصت ویژه که در صورت غفلت می‌تواند در آینده به تهدید تبدیل شود به راحتی گذر کند.
این مقاله توضیحات بیشتری درباره دیدگاه‌های وی ارائه کرده است
ثبت دیدگاه