علی مختاری؛
پنجشنبه هفته گذشته خبری غیر رسمی دریافت کردیم مبنی بر اینکه قرار است دستورالعمل تازه وزیر اعلام شود و آقای وزیر چند حرکت مشخص را در آن گنجانده اند. اول اینکه برنامه کارآفرینی فدرال بسته می شود و برای یک سال درخواستی دریافت نمی شود. دوم اینکه برای یک سال آینده تنها ۷۰۰ تقاضا در برنامه سرمایه گذاری فدرال پذیرفته خواهد شد. این خبر غیر رسمی البته در آخرین ساعات روز جمعه ۲۴ جون ۲۰۱۱ رسمیت یافت و در سایت اداره مهاجرت نمایان شد.
موضوع دوم بلافاصله در سایت ما در اینجا منعکس شد و ضمن مقایسه آن با واقعه سال گذشته در مورد کبک که ظرف یک روز سقف ۵۰۰ پرونده ای از سوی برادران همیشه در صحنه چینی تکمیل شد اعلام کردیم که پیش بینی ما این است که این ظرفیت به سرعت تکمیل خواهد شد. با این استدلال متقاضیان احتمالی این برنامه را ترغیب کردیم که سریع اقدام کنند و چون اساسا قرار نبود مدارک مالی و مدیریتی در این مرحله از سوی دفتر اداره مهاجرت در سیدنی CIO طلب شود تعهد کردیم که تمام تلاش خود را خواهیم کرد که پرونده های مراجعین کنپارس را اولین روز کاری بعد از اعلام تغییرات یعنی صبح دوشنبه ۴ جولای به سیدنی رسانده و به اداره مربوطه تحویل دهیم.
برای عملی شدن این تعهد اقدامات زیر انجام شد:
۱- وقت کافی در آخر هفته بعد از اعلام خبر صرف شد و کادر دفاتر ما در ایران آموزشهای لازم را دریافت کردند.
۲- اطلاع رسانی کافی به موکلین و متقاضیان مرتبط با کنپارس صورت گرفت.
۳- برنامه ریزی شد که دفتر تهران در روزهای پنجشنبه؛ جمعه و شنبه به صورت کامل برای سرویس دهی آماده باشند و همه مدارک متقاضیان تا پایان روز شنبه دوم جولای توسط یکی از موکلان ما که برای مصاحبه سرمایه گذاری عازم مونترآل بود برای ما ارسال گردد به گونه ای که روز یکشنبه سوم جولای مدارک و نیز فرمهای اصلی امضا شده از سوی متقاضیان در دسترس باشد.
۴- برای بنده برای پرواز به سیدنی در پایان روز یکشنبه برنامه ریزی شد و خرید بلیط هواپیما و نیز رزرواسیون هتل برای یکشنبه شب انجام شد.
۵- تعداد قابل توجهی از دوستان برای عقد قرارداد مراجعه کردند و به همت عزیزان شاغل در دفتر تهران و تلاش بی نظیر و دقیق آنان اطلاعات این افراد برای اقدام دریافت ؛ فرمهای الکترونیک تنظیم و بخش قابل انتقال آن از طریق ایمیل به دفتر مونترآل ارسال گردید.
۶- تیم همکاران دفتر مونترآل با از خود گذشتگی روز اول جولای (روز ملی کانادا و تعطیل رسمی) و دو روز شنبه و یکشنبه خود را به صورت تمام وقت صرف آماده سازی پرونده ها و اطلاعات رسیده از دفتر تهران کردند و بنده نیز با تک تک متقاضیان تماس گرفتم و مصاحبه اولیه آنان را برای تدوین سند توصیفی Narrative Document انجام دادم.
۷- عصر یکشنبه هم زمان با دریافت اصل مدارک امضا شده متقاضیان در فرودگاه مونترآل شخصا به شهر هالیفکس و سپس سیدنی در ایالت نوا اسکوشیا پرواز کردم. ساعت ۱۱ شب به وقت سیدنی در هتل اقامت گزیدم. حضور چشم بادامی ها در گرانترین هتل شهر کوچک و آرام سیدنی پیام خوبی نداشت و روشن بود که طبق پیش بینی ها باز هم چینی ها برنامه دارند. می دانستم که آقای پیلوت مدیر بخش مهاجرت بانک اسکوشیا نیز مستقیما از چین به سیدنی آمده است و در همان هتل است و این از آن جهت که امضای ایشان را نیز برای تک تک پرونده ها نیاز داشتیم بسیار مغتنم بود.
۸- در دیداری کوتاه همه امضاها از سوی وی انجام شد و اینک نوبت من بود که همه پرونده ها را یک به یک بررسی کرده و از درستی تدوین آنها اطمینان حاصل کنم که این کار تا ۵ صبح به طول انجامید.
۹- پس از چرتی دو ساعته ۷ صبح برای اقدام بعدی آماده شدم یعنی تماس با یک موسسه پیک در سیدنی به نام First Class Delivery که قبلا هم از مونترآل با آنها تماس گرفته بودم و در مورد در دسترس بودن سرویس آنها برای اول وقت روز دوشنبه اطمینان یافته بودم. قرار شد که هر چه زودتر فردی را بفرستند تا بیاید پرونده ها را بگیرد و ساعت ۸ که اداره مهاجرت باز می شود پرونده ها را تحویل دهد و رسید بیاورد. بر اساس اعلام اداره مهاجرت این اداره امکان مراجعه برای افراد ندارد و تنها از طریق پست و پیک پرونده دریافت می کرد.
۱۰- آقای پیک آمد و مدارک را گرفت و برد و قرار شد بنده در هتل بمانم تا ایشان با رسید باز گردد و من ماندم و او پس از یک ساعت و نیم بازگشت و پرونده ها را تحویل داده بود اما می گفت در مقابل اداره محشری بوده است آن هم از چنس چینی و این برادران عزیز از ۳ بامداد مقابل اداره مهاجرت صف کشیده اند با پرونده های متعددی در دست و پس از ساعت ۸ جای خود را به ماموران پیک می داده اند تا کار تحویل را انجام دهد. آقای پیک ما هم ظاهرا کار خود را به درستی انجام داده بود.
۱۱- تحویل مدارک به معنی پایان کار من در سیدنی بود. با تنی خسته اما خرسند از تلاش برای انجام وظیفه با تاکسی راهی فرودگاه سیدنی شدم. تازه به این فکر افتادم که بعد از این همه بی خوابی و استرس اصلا این شهر چگونه شهری است. راننده مهربان تاکسی من آقای حدودا ۶۰ ساله ای بود به نام آقای اسمیت که در فاصله ۲۰ دقیقه ای هتل تا فرودگاه اطلاعات خوبی در مورد این شهر ۲۸ هزار نفری به من داد. او که پدرش در اسکاتلند به دنیا آمده بود و خود در همین شهر هرگز به اروپا نرفته بود و معتقد بود این شهر آقدر کوچک است که تقریبا همه یکدیگر را می شناسند و اساسا رازی در این شهر وجود ندارد. او از اینکه وزارت مهاجرت یکی از مهمترین ادارات خود را در این شهر دورافتاده آورده است بسیار خرسند بود و در تعجب از اینکه چرا این همه آدم آن هم در چنین روزی به سیدنی سفر کرده است. البته من نیز با توضیح مختصری در مورد کرامات آقای وزیر آنرا معجزه ای از معجزات برادر جیسون کنی دانستم و توضیح دادم که چرا در این شهر کوچک بندری چنین پدیده ای رخ داده است. به فرودگاه رسیدم و بعد از خداحافظی با راننده خون گرم با یک هواپیمای ملخ دار ۳۷ نفره راس ساعت ۱۲ ظهر راهی هالیفکس و سپس مونترآل شدم.
۱۲- به محض ورود به دفتر در مونترآل خبر رسید که ظاهرا تا ظهر همان روز (دوشنبه ۴ جولای ۲۰۱۱) یعنی اولین روز بازگشایی CIO پس از صدور دستورالعمل وزیر ۱۵۰۰ پرونده سرمایه گذاری به آن اداره تحویل شده است که البته تنها ۷۰۰ پرونده اول وارد مرحله رسیدگی خواهند شد و بقیه باز گردانده می شوند. اینکه آیا چه تعدادی از پرونده های ما در ۷۰۰ مورد اول فایل شده اند نمی دانم اما می دانم که به تعهد خود عمل کرده ام و آنچه در توان بنده و مجموعه کنپارس بود برای تحقق این تعهد بکار گرفته شد.
این گزارش را به این دلیل با جزییات نوشتم که از سوی بعضی از دوستان به ناروا متهم شده بودیم که برای جلب موکل خوانندگان وب سایت را بدون دلیل به اقدام سریع و فوری ترغیب می کنیم. آنچه اتفاق افتاد البته پاسخ بسیار محکمی است در مقابل این اتهام ناروا و بار دیگر اثبات می کند که اولا کنپارس با نهایت توان به آنچه تعهد می کند پایبند است و ثانیا آنچه در این وب سایت ابراز می کنیم نه به منظور جلب نظر افراد که از سر تعهد به اطلاع رسانی به روز و دقیق است. البته گفتنی است که خوشبختانه تعداد این اتهام زنندگان در مقابل آنان که با ما تماس می گیرند و این تلاشها را قدر می دانند بسیار کم است.
موفق باشید
ثبت دیدگاه