بازگشت تاریخی لیبرالها در انتخابات فدرال کانادا که روز دوشنبه ۲۸ آوریل ۲۰۲۵ برگزار شد، تا دو ماه پیش غیرممکن به نظر میرسید. مارک کارنی، رهبر حزب لیبرال، با پیروزی غیرمنتظرهای موفق به حفظ سمت نخستوزیری خود شد. این انتخابات که تحت تأثیر تهدیدات دونالد ترامپ، رئیسجمهور ایالات متحده، علیه کانادا قرار داشت، به یکی از مهمترین رقابتهای سیاسی دهههای اخیر این کشور تبدیل شد. کارنی، بانکدار سابق و تازهوارد به عرصه سیاست، توانست با بهرهگیری از موج ملیگرایی و نارضایتی عمومی از اظهارات تحریکآمیز ترامپ، حزب لیبرال را به چهارمین دوره متوالی حاکمیت برساند. این پیروزی در حالی رقم خورد که چهار ماه پیش، نظرسنجیها از برتری قاطع حزب محافظهکار به رهبری پییر پالییو حکایت داشتند.
بازگشت تاریخی لیبرالها
تا اوایل سال ۲۰۲۵، حزب لیبرال به دلیل کاهش محبوبیت جاستین ترودو، نخستوزیر پیشین، و انتقادات گسترده از عملکرد دولت در مدیریت بحران مسکن و افزایش هزینههای زندگی، در نظرسنجیها با اختلاف ۲۰ تا ۲۵ امتیازی از محافظهکاران عقب بود. استعفای ترودو در ژانویه ۲۰۲۵ و انتخاب کارنی بهعنوان رهبر حزب لیبرال در مارس همان سال، نقطه عطفی در این روند ایجاد کرد. کارنی، که پیشتر رئیس بانک مرکزی کانادا و بانک انگلستان بود، با تکیه بر تجربه مالی خود و شعارهای ملیگرایانه، توانست اعتماد عمومی را جلب کند. او در سخنرانی پیروزی خود در اوتاوا اظهار داشت: «ترامپ تلاش دارد ما را بشکند تا آمریکا مالک ما شود. این هرگز رخ نخواهد داد».
نقش ترامپ در انتخابات
اظهارات ترامپ مبنی بر اعمال تعرفههای سنگین بر کالاهای کانادایی و حتی پیشنهاد الحاق کانادا بهعنوان ایالت ۵۱ ایالات متحده، موجی از خشم و احساسات ملیگرایانه را در میان کاناداییها برانگیخت. برخی از شهروندان در اعتراض به این تهدیدات، سفرهای خود به آمریکا را لغو کردند، از خرید کالاهای آمریکایی خودداری نمودند و حتی در بازیهای هاکی، سرود ملی ایالات متحده را هو کردند. این واکنشها به کارنی کمک کرد تا انتخابات را به یک همهپرسی درباره استقلال کانادا در برابر سیاستهای تهاجمی ترامپ تبدیل کند. پییر پالییو، رهبر محافظهکاران، که اغلب به دلیل شباهتهایش با ترامپ مورد انتقاد قرار میگرفت، نتوانست از این موج ملیگرایی بهره ببرد و حتی کرسی پارلمانی خود را در منطقه کارلتون از دست داد.
چشمانداز دولت جدید
با شمارش آراء تا صبح سهشنبه، مشخص شد که حزب لیبرال احتمالاً با کسب حدود ۱۶۸ کرسی از ۳۴۳ کرسی پارلمان، به اکثریت مطلق دست نخواهد یافت و دولت اقلیت تشکیل خواهد داد. این وضعیت، کارنی را ملزم میکند تا برای تصویب قوانین با احزاب کوچکتر مانند بلوک کبکوا یا حزب دموکراتیک نوین (NDP) همکاری کند. جگمیت سینگ، رهبر NDP، پس از شکست در حوزه انتخابیه خود و کاهش کرسیهای حزبش از ۲۴ به کمتر از ۱۰، از رهبری استعفاء کرد.

کارنی در سخنرانی خود بر لزوم کاهش وابستگی اقتصادی کانادا به ایالات متحده تأکید کرد. او خواستار تقویت روابط با «شرکای قابلاعتماد» در اروپا، آسیا و سایر مناطق شد. کارنی همچنین با طعنه به شعار «حفاری کن، عزیزم، حفاری کن» ترامپ برای تشویق استخراج نفت، شعار خود را «بساز، عزیزم، بساز» معرفی کرد. او وعده داد سالانه ۵۰۰ هزار مسکن برای رفع بحران مسکن کانادا ساخته شود.
چالشهای پیش رو
کارنی، که در ۶۰سالگی برای اولینبار کرسی پارلمانی در منطقه نپین اوتاوا به دست آورد، با چالشهای بزرگی روبهروست. او باید ضمن مدیریت تنشهای تجاری با ایالات متحده، اقتصاد کانادا را که در معرض رکود قرار دارد، تقویت کند. تجربه او در هدایت بانکهای مرکزی کانادا و انگلستان در دوران بحرانهای مالی ۲۰۰۸ و برگزیت، بهعنوان نقطه قوت او مطرح است. بااینحال، فقدان تجربه سیاسی و گافهای زبانیاش در مناظره به زبان فرانسوی، انتقاداتی را برانگیخته است. با وجود این، حمایت گسترده در کبک، جایی که لیبرالها برتری غیرمنتظرهای کسب کردند، نشاندهنده پذیرش کارنی بهعنوان رهبری توانمند در برابر تهدیدات خارجی است.
واکنشهای بینالمللی
پیروزی کارنی واکنشهای جهانی را به دنبال داشت. اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا، و آنتونی آلبانیز، نخستوزیر استرالیا، از ادامه همکاری با کارنی برای دفاع از ارزشهای دموکراتیک و تجارت آزاد ابراز خرسندی کردند. چین نیز آمادگی خود را برای بهبود روابط با کانادا اعلام کرد.
بیشتر بخوانید
جمعبندی
مارک کارنی با پیروزی در انتخاباتی که تحتالشعاع تهدیدات ترامپ قرار داشت، نهتنها جایگاه خود را تثبیت کرد، بلکه لیبرالها را از شکست حتمی نجات داد. حالا او باید وعدههای خود را در زمینه استقلال اقتصادی، مسکن و مدیریت بحران تجاری با آمریکا عملی کند. این پیروزی، نقطه عطفی در تاریخ سیاسی کانادا و نشانهای از قدرت رهبری کارنی در زمانهای بحرانی است.
ثبت دیدگاه