درست به فاصله کمتر از بیست و چهار ساعت پس از اعلام ناگهانی فهرست جدید و سیاست‌های انقلابی وزارتخانه و در حالیکه مهم‌ترین شهر کانادا تورنتو به دلیل تبعات برگزاری نشست G۲۰ هنوز ملتهب است، جیسون کنی وزیر عملگرای مهاجرت کانادا به برخی پرسش‌ها درباره فهرست جدید و ابهامات پدید آمده پاسخ داده است.
وی با اشاره به جلسه هفته گذشته با وزرای مهاجرت استان‌های کانادا و تاکید بر نگرانی آنها از اینکه روند ورود نیروهای متخصص به بازار کار کانادا متناسب با نیازهای رو به گسترش بازار کار پس از خروج از شرایط رکود نباشد و همین کمبود نیروهای متخصص سبب کند شدن روند رشد اقتصادی شود از تغییرات جدید دفاع کرد و آنها را به نفع سیاست‌های جذب مهاجر کانادا و پاسخ‌دهنده به نگرانی‌های مسئولین مربوطه در استان‌ها دانست.
البته بعید است که چنین تصمیمات مهمی در مورد ایجاد سقف ۲۰ هزار پذیرش برای یک سال آینده در ۲۹ رشته شغلی (به همراه ایجاد یک سقف ۱۰۰۰ تایی در هر رشته) امری باشد که تنها یک هفته و پس از اعلام نگرانی‌های وزرای استانی روی آن کار کارشناسی شده باشد. اما بخش بعدی توضیحات وی بیشتر بیانگر دلایل اصلی است.
وزیر سپس به موردی اشاره می‌کند که در بدو امر شاید در تضاد با تصمیم اعلام شده باشد، وقتی می‌گوید در پاسخ به نگرانی همکاران استانی خود تصمیم دارند در سال جدید بر میزان پذیرش مجموعه ویزاهای گروه اقتصادی (که مهم‌ترین بخش آن نیروی متخصص فدرال است) بیافزایند.
کانادا برای سال ۲۰۱۰ برای پذیرش رقمی بین ۲۴۰ تا ۲۶۵ هزار مهاجر (که بخش عمده آنها در گروه اقتصادی دسته‌بندی می‌شوند) برنامه‌ریزی کرده که برای چندمین سال پی در پی رکورد ورود مهاجرین را خواهد شکست. وزیر تلویحا قول داده که همه تلاشش را به کار خواهد برد تا تعداد ورودی‌ها به بالاترین حد این طیف (۲۶۵ هزار مهاجر) برسد. امری که در سال‌های گذشته هیچگاه محقق نشده و معمولاً وزارت مهاجرت تنها توانسته به میانه این طیف هدف‌گذاری شده (برای امسال، حدود ۲۵۲ تا ۲۵۵ هزار نفر) دست یابد.
اما وزیر چگونه می‌خواهد به قولش عمل کند؟
کنی تاکید می‌کند که در حال حاضر تعداد متقاضیان خیلی بیشتر از نیاز کانادا است و همچنین عده زیادی از افراد مدت‌هاست که در صف تعیین تکلیف منتظرند تا زودتر وارد کانادا شوند و کانادا می‌خواهد که با این افراد عادلانه برخورد شود لذا تصمیمات جدید برای جلوگیری از تشکیل صف‌های طولانی اتخاذ شده است.
تغییرات گسترده وزیر مهاجرت در سال ۲۰۰۸ خصوصا محدود کردن تعداد حرفه‌های مورد پذیرش سبب شد تا در سال ۲۰۰۹ تعداد پرونده‌های منتظر اعلام نتیجه، کاهش چشم‌گیری پیدا کند و از نزدیک ۷۰۰ هزار به کمتر از ۴۰۰ هزار مورد برسد که نویدبخش بهبود روند مهاجرپذیری و حرکت به سمت قول وزیر مبنی بر کاهش زمان انتظار به کمتر از یک سال بود اما در سه ماهه اول سال ۲۰۱۰ و با نزدیک شدن به زمان تغییر فهرست مشاغل ناگهان موج بسیار شدیدی از متخصصین شاغل در همان ۳۸ رشته مورد پذیرش دولت فدرال، به ارسال تقاضا پرداختند که حاصل آن طولانی شدن مجدد صف‌ها و افزایش تعداد متقاضیان (مجموعه قدیم و جدید) به حدود ۶۰۰ هزار نفر بود. این امر اعتراضات بسیاری را از سوی رسانه‌ها و برخی محافل سیاسی و اجتماعی به دنبال داشت که روش فعلی را نامتناسب با نیازهای شدید بازار کار کانادا و همچنین غیرعادلانه می‌دانستند.
محاسبه برخی کارشناسان می‌گفت که با ادامه وضع فعلی، متوسط زمان انتظار برای بسته شدن پرونده‌های مهاجرت این گروه به ۷ سال و نیم (که البته اکثر آن مربوط به درخواست‌های قدیمی نه جدید) می‌شد خواهد رسید و عملا تدابیر اندیشیده شده بلا اثر خواهند شد.
از همینجاست که وزیر، تغییرات جدید چند روز اخیر یعنی کاهش رشته‌های شغلی مورد قبول، درخواست برای ارائه نمره آزمون استاندارد زبان در همان زمان گشایش پرونده (که علاوه بر حذف درخواست‌های افراد غیرآماده منجر به تسریع فرایند تصمیم‌گیری افسران مهاجرت خواهد شد) و از همه مهم‌تر ایجاد محدودیت برای پذیرش را در جهت کاهش صف انتظار می‌داند.
بدین ترتیب در حالیکه برآورد می‌شود در سال ۲۰۱۰، کانادا به حدود ۸۰ هزار متقاضی ویزای نیروی متخصص اجازه ورود می‌دهد اما تنها ۲۰ هزار پرونده از این گروه (به اضافه تعداد اندکی که به دلیل داشتن سایر شرایط، در این محدوده قرار نمی‌گیرند) را وارد سیستم می‌کند یک بازه ۶۰ هزار نفری باقی می‌ماند که می‌تواند به روند بررسی پرونده‌های قبلی شتاب زیادی بدهد. بدین ترتیب اگر قرار باشد این سیاست ادامه پیدا کند به نظر می‌رسد ماه جون سال ۲۰۱۰ را باید به عنوان تاریخی که سیاست‌های مهاجرپذیری کانادا در آن تغییری بنیانی کرده در تقویم‌ها ثبت کرد.
برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید به اینجا و اینجا مراجعه نمایید
ثبت دیدگاه