طبیعی است که در این میان آن عده از مهاجران که جیب‌های پرپول‌تری دارند، خیلی هم خوشحالند که احمق فرض شده‌اند. اما آقای دان دیویس از اعضای حزب NDP، که منتقد سیاست‌های مهاجرتی دولت است، معتقد است که کسب این ویزا برای والدین و پدربزرگ و مادربزرگ‌ها ممکن است خیلی سخت باشد. کسانی که برای والدین خود درخواست ویزا می‌دهند باید نشان دهند که توانایی حمایت مالی از آنها را در طول سفرشان دارند. آنان برای این‌که درخواستشان پذیرفته شود باید برای مدت زمان اقامت مسافرشان در کانادا برای وی بیمه خصوصی درمانی خریداری کرده باشند. منتقدان این طرح می‌گویند که همه مهاجران نمی‌توانند این شرایط را تامین کنند.
وزیر زرنگ مهاجرت، آقای جیسن کنی، مهاجران را احمق فرض کرده و می‌خواهد «با انداختن همه هزینه‌های عزیزانشان به دوش آنان» به آنها سوپرویزا بدهد. این موضوعی است که از زمان رسمی شدن آن در ۱ دسامبر ۲۰۱۱، دولت هارپر با بوق و کرنا در حال مانور دادن و تبلیغ کردن درباره آن است.
وقتی نگاهی به این قانون می‌اندازیم می‌بینیم که اغلب مهاجران به‌ویژه مهاجران پولدارتر خیلی هم خوشحالند که می‌توانند با این کار در عرض ۸ هفته والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ خود را به کانادا بیاورند.
اما نماینده حزب NDP، که منتقد سیاست‌های مهاجرتی دولت است، معتقد است که کسب این ویزا برای والدین و پدربزرگ و مادربزرگ‌ها ممکن است خیلی سخت باشد.
به گزارش CBC NEWS، این ویزای جدید بخشی از برنامه دولت محافظه‌کار برای مقابله با انباشت حجم عظیمی از پرونده‌ها در خصوص والدین و پدربزرگ و مادربزرگ‌هایی (۱۶۵ هزار پرونده منتظر) است که قصد دارند به دیگر اعضای خانواده خود در کانادا بپیوندند.
این سوپرویزا می‌تواند تا ۱۰ سال اعتبار داشته باشد اما باید هر دو سال یکبار تجدید شود. افرادی هم که برای اسپانسرشدن والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ خود درخواست می‌کنند باید نشان دهند که می‌توانند از نظر مالی میهمان خود را حمایت کنند. آنان برای این‌که درخواستشان پذیرفته شود باید برای مدت زمان اقامت مسافرشان در کانادا برای وی بیمه خصوصی بهداشتی خریداری کرده باشند.
آقای دان دیویس از حزب NDP، با نفس وجود این ویزا برای والدین و پدربزرگ و مادربزرگ‌ها مشکلی ندارد اما می‌خواهد مطمئن شود که گرفتن این ویزا برخلاف ویزای ویزیتوری پنج‌ساله، که الان سال‌‌هاست از تصویب آن می‌گذرد، آسان باشد.
آقای دیویس می‌گوید: «در حال حاضر پرونده‌هایی در دفتر کارم در ونکوور هست که فرد ۱۰ سال پیش برای والدینش از دهلی‌نو تقاضای اسپانسری داده و همچنان منتظر نتیجه است. بعد آنها برای ویزای توریستی تقاضا دادند و درخواستشان رد شد چون یک پرونده اقامت دائم در نوبت داشتند و مسئولان فکر می‌کردند که اگر آنان به کانادا بیایند دیگر از کشور خارج نخواهند شد.»
آقای کنی هفته گذشته در حضور یک کمیته پارلمانی گفت: «مسئولان در اداره مهاجرت به من گفته‌اند که اطمینان دارند تعداد سوپرویزاهایی که مورد قبول قرار خواهند گرفت خیلی زیاد خواهد بود.» و افزود که با داشتن بیمه بهداشتی جدید، افسران خیلی راحت‌تر از گذشته به این متقاضیان «پاسخ مثبت» خواهند داد.
وی در سخنان خود خطاب به این کمیته افزود:«یکی از دلایلی که ما از متقاضیان خواسته‌ایم تا قبل از ورود خود بیمه خریداری کنند این است که افسران مسئول پرونده مطمئن باشند که حضور این افراد در کانادا، هیچ هزینه‌ای را بر دوش مالیات‌دهندگان کانادایی تحمیل نخواهد کرد.»
خانم دبی داگلاس، مدیر اجرایی the Ontario Council of Agencies Serving Immigrants درباره این قانون گفت که در مجموع آن را «گامی بسیار مثبت و رو به جلو» در جهت خدمت به والدین و پدربزرگ و مادربزرگ‌ها می‌داند.
اما در عین حال خاطرنشان کرد که هنوز هم در مورد نحوه تخصیص ویزا و تهیه بیمه‌هایی که گفته شده مسائلی برای بحث وجود دارد.
متقاضی برای واجد شرایط بودن باید:
- پدر و مادر یا پدربزرگ و مادربزرگ یک شهروند کانادایی یا مقیم دائم باشد؛
- تعهدنامه‌ای مکتوب دال بر حمایت مالی از طرف فرزند یا نوه ساکن کانادا ارائه نماید و نیز مدارکی نشان دهد وی دارای حداقل درآمد لازم هست (Low Income Cut-Off)؛
- تحت آزمایش‌های پزشکی مهاجرتی قرار بگیرد؛
- مدارکی ارائه کند که ثابت شود برای حداقل مدت یک‌سال بیمه درمانی خصوصی از داخل کانادا تهیه کرده است؛
- افسر پرونده را متقاعد کند که دارای دیگر شرایط لازم برای این ویزا هست.
در حال حاضر بیشتر والدین و پدربزرگ و مادربزرگ‌ها برای مشخص شدن وضعیت تقاضای اقامتشان در کانادا باید حدود ۸ سال یا بیشتر صبر کنند. با این سوپرویزا آنها می‌توانند فقط در عرض ۸ هفته از لذت همراهی با دیگر اعضای خانواده خود برخوردار شوند.
برای مشاهده اصل مطلب اینجا کلیک کنید.
ثبت دیدگاه