محافظه کاران در دوره تقریبا ده ساله خود در عرصه قدرت از هیچ اقدامی برای آزار مهاجرین و سخت تر کردن مهاجرت به کانادا دریغ نکردند. از آنجا که بسیاری از متقاضیان مهاجرت عملا انگیزه ای جز دادن فرصتهای بیشتر به فرزندان خود ندارند یکی از مهمترین فاکتورهای تصمیم کیری آنان برای اقدام به مهاجرت امکان همراهی فرزندان است. از جمله اقدامات آزار دهنده محافظه کاران کم کردن سن فرزندان همراه از ۲۲ به ۱۹ سال بود به این ترتیب که تنها فرزندانی می توانستند همراه پدر و مادر مهاجرت کنند که هنوز به سن ۱۹ سال تمام نرسیده بودند و فرقی هم ندارد که فرزند دانشجو باشد و یا وابستگی ناشی از معلولیت به پدر و مادر داشته باشد. به این ترتیب محافظه کاران سنگ بزرگی را در مقابل بسیاری از خانواده هایی که به مهاجرت به کانادا می اندیشیدند انداختند و بسیاری را منصرف کردند.
پیش از این تغییر حداکثر سن همراهی پدر و مادر ۲۲ سال بود که در صورت تحصیل بدون وقفه فرزند و نیز وابستگی مالی این سن می توانست بسیار بیش از این باشد و محدودیتی نداشت. علاوه بر این در صورتی که به هر دلیل فرزند امکان استقلال و جدایی از پدر و مادر به دلیل معلولیت جسمی و یا ذهنی نداشت هم باز در پرونده پدر و مادر باقی می ماند.
بنا به دستور نخست وزیر این موضوع قرار است بازنگری شود و سن فرزندان باز به ۲۲ سال برگردد و احتمالا استثنایات پیشین نیز در آن در نظر گرفته می شود.
منتظر تغییر قانون و اعلام جزییات هستیم.
ثبت دیدگاه