روز سه‌شنبه ششم جولای اعلام شد که بدنبال تغییر در شرایط «برنامه پذیرش پرستاران و مراقبان خانگی خارجی» LCP در سه ماهه گذشته، یک افت ۷۰ تا ۹۰ درصدی در آمار مکان‌یابی برای آنها اتفاق افتاده است.
برنامه پذیرش پرستاران و مراقبان خانگی خارجی یکی از مشهورترین برنامه‌های جذب مهاجر در حوزه‌های شغلی خاص است که عموماً توسط افراد واجد شرایط از کشورهای آسیای شرقی و خصوصا فیلیپین اشغال می‌شود. در این برنامه، کانادایی‌هایی که برای اداره امور منزل، به چنین افرادی نیازمند هستند به بنگاه‌های تخصصی یابنده افراد مراجعه کرده و در این باره تقاضا می‌دهند. سپس این بنگاه‌ها بر اساس مقررات دولت کانادا، شرایط این برنامه خاص و همچنین خواسته‌های متقاضی، افراد واجد شرایط را شناسایی کرده و روند ورود آنها به کشور را فراهم می‌آورد. فرد مهاجر در خانه میزبان ساکن می‌شود و به ساکنین منزل در انجام امور نگهداری افراد مشخص شده (عموما اطفال) و همچنین سایر فعالیت‌های خانه یاری می‌رساند و در مقابل، اسکان، تغذیه و حقوق دریافت می‌کند.
این برنامه یکی از موفق‌ترین برنامه‌های پذیرش مهاجر در سال‌های گذشته بوده است. از یک سو چون مرتبا بر تعداد خانواده‌های دارای فرزند (یا افراد کهنسال) که توانایی مالی برای استخدام این افراد را دارند افزوده شده بازار این کار خیلی پررونق بوده و از سوی دیگر نیز به دلیل اینکه مهاجرین با کار و شرایط مشخص وارد کانادا می‌شوند دردسرهای یک مهاجر تازه‌وارد را ندارند و بنابر این آمار بیکاری در میان فیلیپینی‌ها، پایین‌ترین میزان نرخ بیکاری در میان همه ساکنان کانادا و حدود نصف درصد بیکاری متولدین خود این کشور است. از این نظر که ساکنان صبور آسیای جنوب شرقی هم عمدتا وظایف خود را به خوبی انجام می‌دهند همه طرفین ماجرا از این شرایط راضی بوده‌اند اما حالا به گفته ACNA یعنی انجمن کانادایی بنگاه‌های مراقبان و پرستاران بچه، این وضعیت در حال تغییر است.
در اثر شرایط جدید که از سوی وزیر مهاجرت از تاریخ اول ایپریل ابلاغ شده، خانواده‌ای که فردی را در قالب این برنامه استخدام می‌کند باید علاوه بر موارد پیشین، تمامی هزینه‌های سفر (از جمله بلیط هواپیما)، بیمه خدمات درمانی و حق بیمه وی را بپردازد که در نتیجه، هزینه‌های جانبی چنین استخدامی به شدت افزایش یافته است و همین سبب شده که از آن تاریخ افراد کمتری برای چنین کاری تقاضا دهند.
رییس انجمن معتقد است که هر چند این تغییرات به دلیل توجه به شرایط مهاجرین قابل تقدیر است اما سبب شده که تعداد بسیار کمتری از خانواده‌های کانادایی بتوانند از این خدمات استفاده کنند چون در برابر افزایش هزینه‌ها هیچ تضمین اضافه‌ای برای جلوگیری از اتلاف هزینه‌هایی که آنها انجام داده‌اند وجود ندارد و ممکن است افرادی از این طریق و با سرمایه خانواده‌های کانادایی بدون هیچ نوع هزینه‌ای وارد کشور شوند اما بعد سراغ کارفرمایان دیگر بروند.
وی از وزیر خواسته تا با شاغلین این حوزه رفتاری مشابه شرایط پذیرش شاغلان موقت خارجی توسط شرکت‌های کانادایی نداشته باشد چرا که هدف آن شرکت‌ها افزایش سود و دارایی است اما هدف خانواده‌ها تربیت بچه‌های سالم‌تر و شاداب‌تر برای آینده کانادا است.
به نظر می‌رسد تداوم این شرایط بسیاری از خانواده‌ها را به سمت مسیرها و روش‌های جایگزین سوق دهد که البته تعداد آنها زیاد نیست.
اصل خبر را اینجا بخوانید.
ثبت دیدگاه