سودآوری و پیشرفت بعنوان مهمترین هدف هر بنگاه اقتصادی قابل حصول نیست مگر با تکیه بر تولید با کیفیت محصولات و خدمات، قیمتگذاری مناسب، تبلیغات موثر، مدیریت صحیح و کارآمد و دهها پارامتر دیگر. در این میان آموزش و آمادهسازی مستمر نیروی انسانی از موارد بسیار مهمی است که کمتر شرکت موفقی آنرا نادیده میگیرد.
در بسیاری از بنگاههای اقتصادی زمان استخدام افراد، حساسیت ویژهای از طرف کارفرما به خرج داده میشود، در حالیکه پس از شروع کار، افراد به حال خود رها شده و کم کم و طی زمان فرسوده و انگیزه اولیهشان برای کار کردن را از دست میدهند. احساس عدم پیشرفت و روزمرگی در میان کارکنان که متاسفانه در خیلی از بنگاههای اقنصادی به چشم میخورد، از دلایل اصلی پایین بودن راندمان کاری و همچنین میل به جابجایی و تغییر شغل در آنها میباشد. امروزه حسابداران صنعتی که مسئولیت برآورد هزینههای مستقیم و غیرمستقیم مرتبط با تولید را برعهده دارند، بر این باورند که هزینه جابجایی نیروی انسانی (Turnover) یکی از مواردی است که بیشترین ضرر را به سازمان متبوعشان زده و به راحتی سود حاصل از فروش را میبلعد. حال باید دید چطور میتوان با آمادهسازی، راهنمایی و منتورینگ مستمر، نه تنها بازدهی نیروی انسانی را بالا برد، بلکه با ایجاد علاقه و انگیزه، آنها را برای سالهای بیشتری به خدمت گرفت.
طبق قانون مشهوری بنام پارتو (Pareto Rule) هشتاد درصد بازدهی و راندمان هر سازمانی توسط تنها بیست درصد نیروی کار آن محقق میشود. این قانون در مورد مشتریان (Accounts) شرکتها نیز صادق است بطوریکه معمولا درآمدزایی بیست درصد مشتریان معادل هشتاد درصد کل درآمد شرکتها است. البته این امر به این معنا نیست که مدیران شرکت میبایست از بقیه هشتاد درصد نیروی انسانی یا مشتریان آن شرکت صرفنظر کنند، بلکه برعکس باید با انجام سیاستهای آمادهسازی متمرکز (Focus Coaching) و توجه ویژه به آن هشتاد درصد، به تبدیلشان به گروه قبلی اهتمام ورزند. بدین ترتیب سطح بالاتری از نسبت بین 80/20 شکل خواهد گرفت.
…
متن کامل را در این صفحه از وبسایت پرنیان و یا این صفحات از نسخه دیجیتالی شماره 30 نشریه پرنیان ببینید.
ثبت دیدگاه