گواهی‌نامه رانندگی در جزیره مونترال گران است!
03 دسامبر 2012 - 21:12
بازدید 310
16

یادآوری سایت: مقررات رانندگی در کانادا ماهیت استانی داشته و از استانی به استان دیگر در جزییات تفاوت دارند. این مطلب در ارتباط با مقررات مربوط به استان کبک نگارش یافته است. بعضی۲۰‌ها خوبن، آدم فرقشونو با ۱۹ میفهمه! سالیان سال قبل، زمان ناصرالدین شاه وقتی می‌خواستم گواهینامه بگیرم، «به تعداد لازم» کلاس رانندگی ثبت […]

ارسال توسط :
پ
پ

یادآوری سایت: مقررات رانندگی در کانادا ماهیت استانی داشته و از استانی به استان دیگر در جزییات تفاوت دارند. این مطلب در ارتباط با مقررات مربوط به استان کبک نگارش یافته است.

بعضی۲۰‌ها خوبن، آدم فرقشونو با ۱۹ میفهمه!

سالیان سال قبل، زمان ناصرالدین شاه وقتی می‌خواستم گواهینامه بگیرم، «به تعداد لازم» کلاس رانندگی ثبت نام کردم و هر بار که بنا بود امتحان بدم مقادیری پول به حساب راهنمایی رانندگی و ارگانهای مربوطه ریختم، همین! اینو میدونم که در مقایسه با قوانین سالهای اخیر، واسه گواهینامه رانندگی گرفتن خرجی نکردم . در اینجا یعنی مونترال کبک، مهاجرین محترم الان ٦ ماه میتونن با گواهینامه ترجمه شده خودشون رانندگی کنن (زمانی که من اومدم این زمان ٣ ماه بود) و سپس خرجها شروع میشن. حالا صحبت اینجاست که آیا این کلاسها برای آدمی مثل من که از زمان ناصرالدین شاه رانندگی میکرده، لازمن یا نه! جواب من اینه که، بستگی داره! اگه تو اون چند ماه اول رانندگی کرده باشین و حسابی بوق خورده باشین و چشم قره تحمل کرده باشین، نه! گمون نکنم لازم بشه… ولی اگر صفر کیلومتر میخواین امتحان بدین، کمی حرف بزرگتر بشنوین بدک نیست. بعد از این ٦ ماه – دانشجوها و کسانی که با ویزاهایی غیراز مهاجرت میان مادامی که ویزاشون اعتبار داره و گواهینامه مملکتشون اعتبار داره، هیچ کدوم این خرجها رو ندارن و با همون گواهینامه ترجمه رسمی شده میتونن رانندگی کنن –  برای پشت فرمون نشستن باید اجازه رانندگی apprentice permit)) بخرین به مبلغ حدود ٦٠ دلار. 

این اجازه رو زمانی بهتون میدن که شما امتحان کتبی (تستی) رو پاس کرده باشین و البته شرط دیگه‌اش هم اینه که تو مملکت خودتون یه حداقلی رانندگی کرده باشین. در اصل با این اجازه رانندگی که ١٨ ماه اعتبار داره، اجازه پیدا میکنین کنار کسی که گواهینامه داره، تو شهر رانندگی کنین. یعنی به قول خودشون اجازه دارین شاگرد باشین! مثلا اگر در حال یادگیری هستین و پلیس جلوتونو بگیره و شما این اجازه رو همراه نداشته باشین… خیلی براتون متاسف میشم! یا حتی وقتی دارین امتحان میدین و تخلفی عظیم مرتکب شین که سر و کارتون با پلیس بیوفته، و این اجازه همراهتون نباشه… نگید نگفتی! 

هزینه هر بار ثبت نام برای امتحان کتبی فقط ١٠ دلاره و برای امتحان عملی حدود ٣٠ دلاره. البته اگر با ماشین خودتون برین. اگر ماشین نداشته باشین، باید ماشین اجاره کنین. تقریبا همه آموزشگاهها ماشین اجاره میدن، ولی اگه هم با آموزشگاه یاد نگرفتین، تو محل امتحان همیشه ماشینهای آموزشگاهی که با برگزارکننده‌ها قرارداد دارن برای اجاره هست… این اجاره برای امتحانی که حدود نیم ساعت طول میکشه، حدود ٥٠ دلاره. چون شما پول بیمه ماشین رو هم باید بپردازین. ببینین، همه چی دلیل داره! موارد عجیب غریب افتادن ملت رو اگه بگم، مثنوی هفتاد و پنج من میشه!  برای امتحان کتبی دو تا کتاب و یک عالمه تست پیشنهاد میشه!  کلاس رانندگی هم  جلسه‌ای ٣٥-٥٠ دلار میباشد! 

من مربی خصوصی گرفتم! قیمتشون از آموزشگاهها کمتره. اغلبشون هم مالیات نمیگیرن! خدا بیامرزه، اولین مربیم رو یه نفر معرفی کرد و خیلی ازش تعریف می‌کرد… می‌گفت فقط یک ساعت باهاش رانندگی کرده و قبول شده. اینجانب بعد از ۳ جلسه، افتادم و بعدها متوجه شدم که اون خدا بیامرز تو لیست سیاه اغلب ایرانیهاست. اشتباه دومم این بود که به پیشنهاد اکید اون آدم، مربی ایرانی انتخاب کرده بودم. این دوستمون گفت ایرانی باشه بهتره واسه اینکه زبون همو میفهمیم! اشتباهیه که اغلب تازه‌واردین مرتکب میشن. امتحان کتبی رو میشه فارسی امتحان بدین یا مترجم داشته باشین- که بازم اینجانب حقیر توصیه نمیکنم- ولی امتحان «در شهر» رو نمیشه! واسه همین مربیتون باید فرانسه یا انگلیسی‌زبون باشه! که دستورات ممتحن رو با زبون امتحانی یاد بگیرین نه جوری که خودتون ممکنه عنوان کنین.

این مربی خدا بیامرز همون دور و بر محل زندگی «آموزش» می‌داد. که برای من که می‌خواستم خیلی کم وقت و پول بابت کلاسها صرف کنم، خوب بود. اولش خیلی ذوق کردم ولی وقتی یک ساعت آخر رو رفتیم «منطقه»، همون موقع فهمیدم قابل افتادن هستم. اغلب مسیرهای امتحانی پر از تابلو و موارد گیراندازه! چراغهای راهنمایی بزرگراهها و تابلوهاشون و حداقل سرعت و این چیزها با داخل شهر فرق میکنه و یکم مهمه! مربی دوم که خدا سایه‌اش رو بالا سرعموم متقاضیان گواهینامه رانندگی حفظ کنه، جوری یاد داد که ممتحن شاخ در آورده بود! البته هوش سرشار یاد گیرنده هم بسیار مهم بود! بعد از امتحان بهم پیشنهاد شد بطور جدی برم سراغ اخذ مدارک لازم جهت آموزش رانندگی! روز خوبی بود. یادش بخیر. خدا برای همه بخواد! حتی اون پولی که بعد از قبول شدن میگیرن رو آدم با جون و دل میده! پولی که میگیرن، مبلغیه که بابت داشتن گواهینامه تا تاریخ تولد بعدیتون باید پرداخت کنین، بسیار منصفانه هم حساب میکنن سالی ٨٨ دلار! تا جایی که یادم میاد بیشتر از صد دلار پول دادم. بخاطر اینکه تولدم ٣ ماه بعدش بود بنابراین بابت داشتن گواهینامه طی یک سال و ٣ ماه آینده دست به جیب شدم و بقیه حساب کتابش با خودتون و خودشون! 

و اما… بعد از یک سال و ٢-٣ ماه ،یک عدد قبض اومد از اداره راهنمایی رانندگی! اگر می‌خواستم طی سال آینده گواهینامه‌ام رو داشته باشم و ازش استفاده کنم، باید ٨٨ دلار پول میدادم … یادم اومد زمانی که می‌خواستم گواهینامه بگیرم، یه جایی خونده بودم که سالیانه باید این مبلغ هنگفت رو جهت بیمه و حق و حقوق و اینا پرداخت کنم، این همون مبلغیه که بعد از قبولیم برای یک سال و ٣ ماه پرداخت کردم… ولی قبضی ٨٨ دلاری و غیر مترقبه بود! اونم واسه آدمی مثل من که یک ساعت هم از گواهینامه رانندگیش استفاده نکرده بود. خوب، تصورات آدم وقتی میاد با چیزی که پیش میاد و پیش میخوای بیاد ولی نمیاد، کمی و گاهی تا حدی زیاد متفاوته. از گواهینامه رانندگیم یکی دوجا به عنوان کارت شناسایی عکس‌دار استفاده کرده بودم و مراتب تشکر خودم رو با پرداخت سر وقت اون قبض ابراز داشتم.

* برای مبتدیان یعنی اونهایی که تو مملکت خودشون اصلا رانندگی نکردن  یه سری دوره‌ها و ساعتهای تمرین و آموزش اجباریه که جدا از هزینه‌های امتحان حدود ٧٠٠ دلار میشه.

** قیمتها و قوانین ممکنه عوض شن. فقط مزنه دستتون باشه!

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

برای ارسال دیدگاه شما باید وارد سایت شوید.

مراقب تشابه نام‌ها باشید! مارا با نام کنپارس به دوستان خود معرفی کنید.
This is default text for notification bar