اگست امسال با رشد بسیار اندک نرخ بیکاری همراه بود که البته به دلیل تاثیر کاهش مقطعی مشاغل فصلی چندان عجیب نیست اما اینکه برای دو ماه پیاپی روند شتابان افزایش نرخ اشتغال رو به کندی گذاشته، دلایل اقتصادی مهم‌تری دارد که در ادامه بیان شده‌اند.
با توجه به بالا رفتن ناگهانی میزان بیکاری و گذر دوباره این نرخ از ۸ درصد، کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که کانادایی‌های جویای کار و یا کسانی که از مشاغل فعلی خود چندان راضی نیستند، احتمالا تا مدتی چندان روزهای امیدوارکننده‌ای را پیش روی خود نداشته باشند.
با کاسته شدن دوباره از سرعت رشد اشتغال و با وجود رشد مثبت ۰.۲ درصدی تولید ناخالص ملی در سه‌ماهه دوم، به نظر می‌رسد که کانادایی‌ها باید با دیدن نرخ بیکاری ۸ درصدی در صدر اخبار و تجربه تاثیرات ناشی از این نرخ بر زندگی روزمره‌اشان کنار بیایند.
اقتصاددانان معتقدند که نرخ ۸ درصدی بیکاری تا سال آینده دوام خواهد داشت و می‌تواند بر چشم‌انداز استخدام و سطح درآمدی افراد هم تاثیر مشخصی باقی بگذارد. یکی از اقتصاددانان مهم TD Economistبه نام درک برلتون در این‌باره می‌گوید: «رشد ۲ درصدی تولید ناخالص ملی در سه‌ماهه دوم خبر از این می‌دهد که باید منتظر رشد اشتغال با سرعتی کمتر از گذشته باشیم.»
ارقام مربوط به مشاغل در ماه اگست، که اخیرا توسط اداره آمار کانادا منتشر شده است، می‌تواند ضربه کوچکی برای کانادایی‌های بی‌کار باشد گرچه فقط آمار یک ماه نمی‌تواند چندان هم تاثیر بزرگی بر شرایط داشته باشد. در این تابستان، ارقام مربوط به ایجاد مشاغل و وضعیت کار در ماه‌های مختلف روند متغیری داشته است. برای مثال در ماه جون رقم بسیار قابل توجه ۹۳ هزار شغل ایجاد شد و در ماه جولای ۹ هزار و ۳۰۰ شغل از دست رفت. فقدان مشاغل در ماه جولای بعد از شروع مسیر رشد اشتغال از ماه دسامبر به بعد، اولین مورد منفی در این زمینه بود. این اتفاق میزان بیکاری را ۰.۱ درصد افزایش داد و آن ر ا به ۸ درصد رساند.
اکنون تقریبا همه ۴۰۰ هزار شغلی که طی دوران رکود از بین رفته بودند، با گذشت شش ماه رشد مداوم اشتغال، دوباره احیا شده‌اند. اما هنوز هم نرخ بیکاری ۲ درصد بیشتر از آن چیزی است که قبل از دوران رکود سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ بود.
استاد اقتصاد دانشگاه مک‌گیل، کریستوفر ریگن، در مصاحبه‌ای اعلام کرد که تعداد مشاغل در اقتصاد فعلی «فاصله کمی» با دوران اوج اشتغال و پیش از فرا رسیدن رکود سال ۲۰۰۸ دارد اما رشد آرام GDPآنقدر نیست که بتواند به کلی این معضل را از سر راه بردارد. او گفت: «می‌خواهیم سیر رو به رشد بیکاری را متوقف یا کندتر کنیم، اما از طرف دیگر رشد GDPاز ۳ درصد به ۱.۵ درصد می‌رسد، آن وقت می‌بینیم که در یک چشم بر هم زدن بیکاری دوباره زیاد می‌شود. درست است که در حال حاضر رشد GDPمثبت شده اما این رشد آنقدر نیست که بتواند تاثیر مشخصی بر نرخ بیکاری بگذارد، بنا بر این باید چند سه‌ماهه دیگر صبورانه رشد بیشتر GDPرا انتظار بکشیم تا پس از آن نشانه‌های بارز رشد اشتغال نیز خود را آشکار کند.»
علت این است که هر ماهه تعداد محدودی شغل به بازار کار اضافه می‌شود که نه تنها افرادی که شغل خود را از دست داده‌اند در پی آنها هستند بلکه تازه‌واردان به بازار کار نیز تلاش می‌کنند تا این فرصت‌ها را به دست بیاورند. برای رفع این مشکل رشد اقتصاد باید سریع‌تر از رشد نیروی کار باشد تا فشارهایی که بر روند بیکاری و نرخ بیکاری وجود دارد تا حدی کم شود.
اندرو جکسون، اقتصاددان ارشد عضو کنگره کار کانادا، معتقد است که نیروی کار هر سال با ورود جوان‌ترها و مهاجران به بازار کار، در حدود یک درصد رشد می‌کند. اما به اعتقاد او رشد تولید هم همان میزان است و این یعنی این که رشد ۲ درصدی اشتغال می‌تواند ثبات اقتصادی را به همراه داشته باشد. به گفته او بسیار تعجب‌برانگیز خواهد بود تا مادامی که رشد اقتصادی در حدود ۲ درصد باقی بماند، بتوانیم به این زودی‌ها شاهد رشد میزان اشتغال و کاهش نرخ بیکاری ۸ درصدی باشیم. او می‌گوید: «من با اطمینان منتظر ثبات و یا حتی بالاتر رفتن نرخ بیکاری هستم. البته (در ماه اگست) احتمال افزایش میزان اشتغال هست اما این افزایش درست برابر است با همان تعداد نیروهایی که دوباره به سر کار بازمی‌گردند.» به زعم او به‌رغم این که گفته می‌شود همه ۴۰۰ هزار شغل از دست رفته در دوران رکود جبران شده، اما بیشتر این مشاغل نیمه‌وقت و موقت هستند.
آقای برلتون هم پیش‌بینی می‌کند که رشد اشتغال در ماه‌های آینده با کاهش قابل توجهی همراه باشد. به عقیده او نرخ رشد ۲ درصدی فقط می‌تواند برای ایجاد ۱۰ تا ۱۵ هزار شغل در ماه کافی باشد. او در این‌باره می‌گوید: «معمولا برای این که شاهد کاهش نرخ بیکاری باشیم، باید نرخ رشد GDPدر کشور بالای ۳ درصد باشد.»
زمانی که اقتصاد کانادا از دوران بحران و رکود گذر کرد، این اقتصاد مایه رشک بسیاری از کشورهای غربی به‌ویژه اعضای G۷شده بود. رشد اقتصادی کانادا طی سه‌ماهه اول امسال یکی از بالاترین رشدهایی بود که کشور در دهه اخیر به خود دیده بود.
گرچه این روند بهبود در ماه‌های اخیر با مشکلات و کندی‌هایی مواجه شد که بیشتر متاثر از کاهش فعالیت‌ها در بخش مسکن بود؛ بخشی که پیش‌تر به نجات کشور از دوران رکود کمک کرده بود. البته دو بار بالا رفتن متوالی نرخ بهره در ماه‌های جون و جولای و نیز به جریان افتادن مالیات هماهنگ یا HSTدر استان‌های انتاریو و بریتیش‌کلمبیا نیز بیشتر به این مسئله دامن زد.
بر اساس گزارش‌های ماه اگست Harris-Decimaو Investor’s Group، در ماه اگست برای دومین بار در سه‌ماهه دوم، میزان اعتماد مصرف‌کنندگان نیز سیر نزولی داشت.
از طرف دیگر هنوز هم کانادایی‌ها با نگرانی چشم به همسایه جنوبی خود، امریکا، دوخته‌اند و در این ترس و نگرانی هستند که ممکن است این کشور به یک بحران دو رقمی دیگر دچار شود و اقتصاد کانادا را نیز با خود درگیر یک بحران تازه کند. نرخ بیکاری در ایالات متحده امریکا از آنچه در دوران بحران به آن دچار شده بود، خارج شده اما هنوز هم به ۱۰ درصد بسیار نزدیک است. در ماه اگست اقتصاد امریکا با نابودی ۴۵ هزار شغل مواجه شد.
برای مشاهده اصل مطلب اینجا کلیک کنید.
ثبت دیدگاه