گزارشی از متوسط حقوق مهاجرین تازه وارد پیش از همه گیری

به گفته «آمار کانادا»، دستمزد مهاجران قبل از همه گیری، در حال افزایش بوده است.

طبق گزارش «آمار کانادا» (Statistics Canada) که در روز 1 فوریه منتشر شد، متوسط حقوق (median entry wage) برای مهاجرین تازه وارد به کانادا در سال 2018، بالاترین میزان در تاریخ این کشور بوده است.

پس از اینکه رکورد بالاترین متوسط حقوق در این سال، شکسته شد، مهاجران شاهد افزایش مداوم متوسط حقوق ​​بودند. این آمار در سال 2018، برای مهاجران سال قبل 30100 دلار، و در سال 2017، 26500 دلار برای تازه واردان سال 2016 بوده است.

اگرچه شکاف بین متوسط حقوق ​​مهاجران و کانادایی ها کاهش یافته است، این آمار در سال 2018، برای کانادایی ها 37،400 دلار بود. میانه حقوق برای افراد دارای «اجازه کار» و «اجازه تحصیل»، 44000 دلار، و برای افرادی که فقط دارای «اجازه کار» هستند، 39100 دلار بود. هر دوی این موارد از نظر متوسط حقوق، ​​از کانادایی ها پیشی گرفتند.

برخی از خصوصیات اقتصادی-اجتماعی، باعث افزایش حقوق برای مهاجران می شود؛ مانند تسلط به زبان انگلیسی یا فرانسه، تجربه حرفه ای قبل از مهاجرت، و نوع پذیرش متقاضیان.

حقوق بالاتر برای مهاجران می تواند نتیجه تجربه قبلی مهاجران قبل از پذیرش در کانادا باشد. در مقایسه با سال های گذشته، تعداد بیشتری از مهاجرانی که در سال 2017 به کانادا آمده اند، دارای سابقه کار یا تحصیل بوده، یا قبل از پذیرش، درخواست پناهندگی داده اند.

به نقل از این گزارش، داشتن تجربه قبل از پذیرش، (که شامل مهارت های زبان و دانش بازار کار است،) می تواند به مهاجران کمک کند تا سریع تر از افرادی که هیچ تجربه ای قبل از اقدام به مهاجرت ندارند، در کانادا مستقر شوند.

وضعیت مهاجران بسته به اینکه از کدام کشور آمده باشند، نیز متفاوت است. مهاجرانی که متولد آمریکا، انگلستان، و برزیل بوده اند، 10 سال پس از پذیرش، بالاترین متوسط حقوق ​​را داشتند؛ اما افرادی که از ایران، مصر، و الجزایر بودند، شاهد بالاترین افزایش متوسط حقوق در همان مدت بودند.

مهاجرانی که قبل از اقدام به درخواست اقامت دائم، در کانادا کار کرده بودند، اکثراً در استان پذیرش خود اقامت داشتند. حدود 87 درصد مهاجران، پنج سال پس از ورود به کانادا، هنوز در استان اولیه خود بودند. انتاریو بالاترین میزان ماندگاری استانی (provincial retention) را داشته است. آلبرتا و بریتیش کلمبیا بعد از آن قرار گرفتند.

برای افرادی که در سال 2008 به کانادا آمده بودند، نرخ مشابهی در ماندگاری استانی 10 سال پس از پذیرش، دیده شد. انتاریو کماکان بالاترین نرخ را داشت، اما بریتیش کلبیا با 0.1 درصد اختلاف، از آلبرتا پیشی گرفت. متقاضیان پناهندگی و «اجازه کار» عموماً در استان پذیرش خود باقی ماندند. میزان ماندگاری کلی در کانادا، 10 سال پس از پذیرش، 85.4 درصد بوده است.