دیوید جانستون، رئیس دانشگاه واترلو، که به تازگی به عنوان گاورنر ژنرال Governor General (که به اختصار GGخوانده می‌شود) جدید و نماینده ملکه انگلستان در کشور کانادا انتخاب شده است، پیش و بیش از هر چیز دیگر به موضوع تحصیلات عالی فکر می‌کند. او در مصاحبه‌ای با نشریه Waterloo Recordکه در هفته گذشته منتشر شد، اعلام کرد که مایل است درباره کارهایی که در نظر دارد با دولت اتاوا به گفتگو بنشیند و در این سخنان بر مسئله آینده تحصیلات تکمیلی در کانادا تاکید نماید.
در شرح مشخصاتی که در مورد جانستون نوشته شده، او را مردی معرفی کرده‌اند که «تحصیل و استفاده مناسب از موقعیت‌ها زندگی‌اش را دگرگون ساخته است» تا جایی که بالاخره با وجود این که به خانواده‌ای متوسط تعلق داشته، به دانشگاه‌های Queen، Cambridgeو Harvardراه یافته است. او به عنوان رئیس سابق دانشکگاه مک‌گیل و با سابقه ۱۱ سال خدمت در دانشگاه واترلو، ایده‌های بسیار جالبی درباره ارتقای سطح آموزش وتحصیل در کانادا دارد که نه فقط به تحصیلات در دوره عالی مربوط می‌شود بلکه تحصیلات دوران ابتدایی و متوسطه را نیز در بر می‌گیرد.
جانستون از این هدف دولت که می‌خواهد افراد بیشتری را برای ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر در کالج‌ها و دانشگاه‌ها تشویق نماید، حمایت می‌کند. اما در سطح تحصیلات فوق لیسانس و دکترا ضعف‌هایی را مشاهده می‌کند که سبب شده تا دانشجویان با استعداد برای استفاده از فرصت‌های بهتر به ترک کشور اقدام کنند. او کم شدن تعداد فارغ‌التحصیلان کانادایی در مقاطع بالاتر را نتیجه کمبود نیروهای تحصیل‌کرده و با مهارت کافی در سیستم آموزش عالی و ظرفیت‌های تحقیقاتی پایین این سیستم می‌داند.
البته وقتی نوبت به ارائه راه‌حل می‌رسد جانستون دیگر با این جزئیات بحث را پیش نمی‌برد. باور او این نیست که یک استراتژی عظیم بتواند این مشکل را حل کند بلکه بیشتر به تغییرات کوچک‌تر نظر دارد؛ از جمله به مواردی چون دعوت دانشگاه واترلو از عده‌ای دانشجوی خارجی برای دیدار از دانشگاه در طول تابستان و شرکت در فعالیت‌های تحقیقاتی آن.
اکنون با انتخاب وی به عنوان ژنرال گاورنر این طور به نظر می‌رسد که استفن هارپر، نخست وزیر کانادا، بهتر می‌دیده تا یک چهره آکادمیک نمایندگی خانواده سلطنتی را در کشور بر عهده داشته باشد. همان‌طور که دیگران هم گفته‌اند از سخنان جانستون در Recordهم این طور برمی‌آید که این مرد به خوبی با کار خود آشناست. با این‌که نظرات او درباره سیستم آموزشی می‌تواند توجه عده‌ای را جلب کند اما او کسی نیست که برای این تغییرات نیازی به لابی کردن داشته باشد. همان‌طور که در مطلب Recordهم آمده، وقتی میکل ژان، گاورنر ژنرال قبلی هم دولت را ملزم به ساخت دانشگاه در مناطق شمالی کشور کرد، این گاورنرژنرال بود که حرف آخر را می‌زد نه دولت.
برای مشاهده اصل مطلب اینجا کلیک کنید.
ثبت دیدگاه