تازه‌واردان به کانادا با یک مسئله نسبتا دشوار یعنی یافتن مکان مناسب برای اجاره روبرو هستند. این موضوع نه فقط به دلیل مشکلاتی چون عدم آشنایی با مناطق مختلف شهر، یافتن بهترین نرخ و شرایط برای اجاره و مسائلی از این دست که عمدتا به دلیل فقدان سابقه روشن و اعتبار در کانادا اتفاق می‌افتد. مالکان مسکن‌های استیجاری چه افراد حقیقی و چه شرکت‌ها و شخصیت‌های حقوقی، می‌خواهند مطمئن باشند که مستاجر آنها اجاره خود را در زمان مشخص شده پرداخت خواهد کرد تا دغدغه دریافت آن را نداشته باشند به همین دلیل اولویت آنها اجاره دادن ملک به تازه‌واردان بدون سابقه تاریخی در کانادا نیست.
البته این نکته از شهری به شهر دیگر، و درون هر شهر، از منطقه‌ای به منطقه دیگر متفاوت است و شدت و ضعف دارد اما یکی از مهم‌ترین مسائلی که روی آن تاثیر می‌گذارد میزان تقاضای ساکنان فعلی برای استفاده از مکان‌های استیجاری و یا به عبارت دیگر میزان نیاز مالکان به «یافتن مستاجر تحت هر شرایط» است. مقاله زیر توضیح می‌دهد که چرا شرایط فعلی برخلاف تمام سال ۲۰۰۹ و تا نیمه ۲۰۱۰ به سمت «بازار صاحب‌خانه‌ها» چرخش کرده و یافتن مکان استیجاری اندکی دشوارتر از قبل شده است.
البته معنای این سخنان این نیست که دسترسی به مسکن غیرممکن شده بلکه باید برای آن صبور بود، برنامه‌ریزی داشت و از راهنمایی و مشاوره آشنایان و دوستان حداکثر بهره را برد.
با افزایش تقاضای موجران، تعداد خانه‌های اجاره‌ای خالی کاهش یافته است
شرکت وام و مسکن کانادا Canada Mortgage and Housing Corp.(CMHC)در گزارشی که اخیرا منتشر ساخت، اعلام نمود که در پاییز امسال مستاجران سخت‌تر از سال‌های قبل توانسته‌اند خانه اجاره‌ای مورد نظر خود را پیدا کنند زیرا میزان خانه‌های اجاره‌ای خالی در کل کشور با توجه به بالا رفتن نیاز از سوی مهاجران و نیز اقتصاد رو به رشد کانادا، کمتر از قبل بوده است.
این نهاد دولتی در آمارگیری از بازار اجاره مسکن درپاییز امسال به این نتیجه رسید که متوسط میزان خالی بودن واحدهای آپارتمانی در ۳۵ مرکز و شهر بزرگ کانادا، از ۲.۸ درصد در ماه اکتبر به ۲.۶ درصد در ماه نوامبر کاهش یافته است.
آقای باب دوگان، اقتصاددان ارشد CMHCدر این‌باره می‌گوید: «بهبود اقتصادی که در سال گذشته اتفاق افتاده، هم تقاضا برای خانه‌های اجاره‌ای را بالا برده و هم تقاضا برای خرید خانه را زیاد کرده است. شمار بالای مهاجران جدید نیز نیاز به خانه‌های اجاره‌ای را بیشتر کرده و سبب شده تا میزان خالی ماندن خانه‌ها پایین‌تر از قبل باشد. علاوه بر این، بهبود اوضاع اقتصادی سبب شده تا شرایط اقتصادی خانواده‌ها بهتر شود و همین امر به تغییر شکل زندگی در آنها انجامیده است. به این معنا که برخی از اعضای خانواده دیگر می‌توانند به صورت مستقل زندگی کنند و به همین منظور در پی اجاره آپارتمان برآمده‌اند. در نتیجه تقاضا برای واحدهای اجاره‌ای بیشتر شده است.»
سخت‌ترین مکان برای یافتن خانه اجاره‌ای در فصل پاییز شهر وینی‌پگ بوده است زیرا میزان خالی بودن خانه‌ها در این شهر فقط ۰.۸ درصد بوده. بعد از وینی‌پگ به ترتیب شهرهای رجاینا، ساسکاتون، کینگستن در استان انتاریو و کبک‌سیتی هر یک با ۱ درصد خانه خالی قرار می‌گرفتند. در شهرهای ویندزور در استان انتاریو، اباستفورد در استان بریتیش کلمبیا، سنت‌جان در استان نیوبرانزویک و لاندن در استان انتاریو میزان خالی بودن خانه‌ها بالاتر بوده است.
اجاره ماهانه برای یک آپارتمان دوخوابه در ماه اکتبر سال گذشته نسبت به سال پیش از خود ۲.۴ درصد افزایش داشت و از متوسط اجاره ۸۳۶ دلار در ماه به ۸۶۰ دلار در ماه رسید.
گران‌ترین شهرها برای اجاره آپارتمان به ترتیب عبارت بودند از ونکوور با ۱ هزار و ۱۹۵ دلار، تورنتو با ۱ هزار و ۱۲۳ دلار و کلگری با ۱ هزار و ۹۶ دلار. در عوض متوسط اجاره در شهرهای استان کبک از دیگر نقاط کشور پایین‌تر بوده است. این شهرها تروی ریویه (با ۵۳۳ دلار)، ساگونای (با ۵۳۵ دلار) و شربروک (۵۵۶ دلار) بوده‌اند.
میزان دسترسی به آپارتمان‌های اجاره‌ای در ماه اکتبر در ۳۵ شهر بزرگ کانادا ۳.۸ درصد بوده است که نسبت به ماه اکتبر سال ۲۰۰۹ به میزان۴.۱ درصد کاهش نشان می‌داده است.
بررسی بازار اجاره توسط CMHCهرساله در دو نوبت در ماه‌های ایپریل و اکتبر برای تعیین میزان خالی بودن خانه‌ها، دسترسی به آنها و دیگر اطلاعات درباره اجاره‌ها در بخش خصوصی انجام می‌شود. این بررسی در هر شهری که جمعیت آن بیش از ۱۰ هزار نفر باشد اتفاق می‌افتد.
برای مطالعه اصل مطلب اینجا کلیک کنید.
لازم به یادآوری است که کنپارس در قالب خدمات پس از ورود به مهاجران تازه‌وارد، آنها را در امر یافتن مسکن یاری می‌دهد.
ثبت دیدگاه