دیدگاه نویسنده نشریه ونکوورسان در مورد ضرورت تغییر نگاه اداره مهاجرت به دانشجویان بین‌المللی.
مطالب مرتبط اینجا می آیند.
کانادا نیز همچون بسیاری از کشورهای پیشرفته برای مقابله با معضل سالخوردگی جمعیت خود، بیش از هر چیز بر پدیده مهاجرت تکیه دارد. اکنون که هر کدام از این کشورهای مهاجرپذیر خود را مقصدی آرمانی برای مهاجران و به‌ویژه نیروهای متخصص مهاجر معرفی‌می‌کنند، رقابت برای جذب نفرات تازه نیز هر روز شدیدتر از گذشته می‌شود. اما حتی اگر فرض را بر این بگذاریم که کانادا پیروز این میدان رقابت باشد و بتواند مهاجران با صلاحیت را جلب و جذب نماید، پس از آن هیچ تضمینی وجود ندارد که آنها بتوانند بعد از ورود به این کشور با موفقیت و آن‌گونه که باید خود را با شیوه زندگی در کانادا وفق دهند.
اما اگر فرض کنیم کسانی هستند که قبلا این قابلیت تطبیق‌پذیری را در خود به اثبات رسانده‌اند، آن وقت پاسخ به این سوال چه خواهد بود؟
در مطلبی که کمی پیش‌تر منتشر ساختیم اعلام کردیم که افرادی که ما به دنبالشان هستیم در حال حاضر در کانادا حضور دارند. اکنون چیزی در حدود ۹۰ هزار دانشجوی بین‌المللی در دانشگاه‌ها و کالج‌های کانادایی مشغول به تحصیل در رشته‌های با ارزشی هستند که این رشته‌ها برای آینده و رشد اقتصادی کانادا نیز از اهمیت بالایی برخوردارند.
آنها دیگر توانسته‌اند خود را با شرایط و سبک زندگی کانادایی منطبق کنند، به چیرگی و مهارت لازم در زبان انگلیسی یا فرانسه دست یافته‌اند و با هنجارهای فرهنگی در کانادا نیز آشنا شده‌اند. در سال ۲۰۰۹ تعداد ۴۹ هزار و ۹۰۵ نفر از کشور چین، ۲۵ هزار و ۸۷۱ نفر از کشور کره و ۹ هزار و ۵۷۰ نفر از کشور هند مجوز ورود برای تحصیل در کانادا را دریافت نموده بودند.
در حال حاضر فقط در استان بریتیش کلمبیا حدود ۲۵ هزار دانشجوی بین‌المللی در حال تحصیل در موسسات آموزش عالی استان هستند که این تعداد تقریبا ۶ درصد از کل تعداد دانشجویان استان را شامل می‌شوند. اگر به این تعداد، کسانی را که در موسسات خصوصی به تحصیل مشغولند یا برای زبان‌آموزی به کانادا آمده‌اند نیز اضافه کنیم، مجموع این رقم به ۱۴۰ هزار نفر بالغ می‌شود.
این تعداد دانشجو نه تنها مجموعه‌ای غنی از منابع و سرمایه‌های انسانی را تشکیل می‌دهند بلکه می‌توانند همان‌طور که آموخته‌اند به عنوان بخشی از اقتصاد کشور فعال شوند. در استان بریتیش‌کلمبیا آموزش به دانشجویان بین‌المللی بیش از ۱ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار درآمد خالص برای استان داشته و توانسته در حدود ۲۱ هزار شغل نیز ایجاد نماید.
دانشجویان بین‌المللی برخلاف دانشجویان کانادایی از هیچ‌گونه کمک و سوبسیدی برخوردار نمی‌شوند و باید برای تحصیل خود هزینه کامل را بپردازند. در واقع بسیاری از دولت‌های خارجی هزینه تحصیل دانشجویان کشور خود را متقبل می‌شوند تا آنها بتوانند در کانادا ادامه تحصیل دهند. در واقع دانشجویان بین المللی و حضور آنها در موسسات آموزشی کانادایی به این موسسات کمک می‌کند تا بتوانند بودجه‌های مورد نیاز خود را تامین کنند.
برای مثال دانشگاه دالهوزی در شهر هلیفکس اخیرا اعلام کرده است که ۱۰ موقعیت دانشجویی در سال اول رشته پزشکی را با قیمت سالانه ۷۵ هزار دلار به دانشجویان متقاضی از کشور عربستان سعودی اختصاص داده است. البته از دانشجویان سعودی انتظار می‌رود که بعد از پایان تحصیلات خود به کشور خود بازگردند گرچه شاید اگر کانادا شرایط را برای آنان به گونه‌ای فراهم کند که بتوانند دوره‌های رزیدنسی را نیز در بیمارستان‌های اینجا بگذرانند و پروسه شهروندی‌اشان هم سریع‌تر انجام شود، آنها به ماندن در کانادا متقاعد شوند.
مزایایی که از اینجا ماندن این پزشکان، مهندسان، وکلا، دانشمندان، اقتصاددانان و نوآوران خارجی فارغ التحصیل از دانشگاه‌های کانادایی نصیب کانادا می‌شود، آن‌چنان زیاد است که به سختی می‌توان میزان آنها را مشخص ساخت. آنها دیگر با خود مسائلی چون ارزیابی مدارک خارجی، مشکلات زبان و تفاوت‌های فرهنگی به همراه ندارند. علاوه بر این به جای این‌که بخشی از هزینه تحصیل آنها را مالیات‌دهندگان کانادایی پرداخت کرده باشند، خود آنها یا دولت‌هایشان مسئول پرداخت هزینه‌های تحصیل بوده‌اند.
دولت فدرال اخیرا در این زمینه گام‌های اولیه‌ای در مسیر درست برداشته بدین معنا که دریافت یک مجوز سه‌ساله کاری را در زمان پایان تحصیلات دانشجویان بین‌المللی تسهیل کرده است. به این ترتیب آنها اجازه دارند تا برای هر کمپانی یا کارفرمای کانادایی در هر صنعتی به کار مشغول شوند و نیازی نیست تا در زمان ارائه تقاضای خود، مشغول به کار باشند.
دولت می‌توانست یک گام پیش‌تر رفته و برای آن عده از این فارغ‌التحصیلان که تمایل به مهاجرت دائم دارند فرم‌های تقاضا را نیز ارسال نماید و پروسه دستیابی آنان به حق شهروندی کانادا را نیز تا حدی تسهیل نماید. دولت‌های استانی و دولت فدرال باید از این نکته نیز اطمینان حاصل نمایند که دانشگاه‌ها حداکثر توان و ظرفیت خود را برای پذیرش بیشترین تعداد دانشجویان بین‌المللی که تمایل به تحصیل در کانادا را دارند، به کار می‌گیرند. در عین حال باید از این نکته نیز اطمینان به عمل آورند که این روند خللی در پذیرش دانشجویان داخلی ایجاد نمی‌نماید.
مطالعات نشان داده که مهاجران جوان‌تر و تحصیل‌کرده اغلب کمتر با مشکلاتی که مهاجران مسن‌تر را از رسیدن به موفقیت در کانادا بازمی دارد مواجه می‌شوند و در عوض این عده راحت‌تر می‌توانند با جامعه کانادایی سازگار شوند و زندگی راحت و موفقی را برای خود فراهم نمایند.
کانادا همچنان باید مانند دیگر کشورها به استخدام و به‌کارگیری متخصصان و دانشجویان از سراسر دنیا ادامه دهد و به همان شدتی که برای معرفی محصولات صادراتی خود به دنیا تلاش می‌کند، در معرفی موسسات آموزشی این کشور به دنیا نیز توان خود را به کار گیرد.
اما به‌کارگیری نیروها مستلزم صرف هزینه زیادی است و بازگشت سرمایه‌ای برای کانادا بسیار بیشتر خواهد بود اگر ما بتوانیم دانشجویان بین‌المللی حاضر در کانادا را متقاعد کنیم که این کشور می‌تواند و اصلا بهتر این است که جایگاه اقامت دائم آنها باشد.
برای مشاهده اصل مطلب اینجا کلیک کنید.
ثبت دیدگاه