کنپارس مدتیست که در قالب یک سری مقالات تحلیلی و بر اساس آخرین گزارش مرکز آمار کانادا درباره وضعیت اشتغال مهاجران به کنکاش درباره عوامل بازدارنده از اشتغال مفید مهاجران پرداخته است. در اینجا فشرده یکی از مقالات را که نگاهی سریع اما کاربردی به وضعیت اشتغال مهاجرین در چندین رشته شغلی دارد برای آگاهی علاقهمندان عرضه میکنیم. توجه داشته باشید که آمار مربوطه عمدتا به ۵ سال اول که تازهواردان به کانادا هنوز به چشم مهاجران دیده میشوند اختصاص دارند و آمار نشان میدهد که به صورت کلی، مردان ۲۵ تا ۴۴ ساله پس از ۵ سال و تمامی مهاجرین پس از ۱۰ سال اقامت در کانادا دارای وضعیت اشتغال معادل متولدین کانادایی میشوند. بدیهی است که جزییات این اعداد و ارقام بر اساس نوع رشته، جنسیت، سن و منطقهای که فرد از آن مهاجرت کرده تفاوت دارد.
بر اساس آمار منتشر شده از سوی اداره آمار کانادا مهاجران تحصیلکرده خارجی در یافتن کار با مشکلات بیشتری مواجه هستند بهویژه اگر این مهاجران به کشورهای غیرغربی تعلق داشته باشند.
در این گزارش آمده است که فقط ۲۴ درصد از مهاجرانی که در رشتههای نظارتشده یا regulated از جمله رشتههای مربوط به بهداشت و پزشکی، حقوق و آموزش تحصیلکردهاند، موفق شدهاند در حوزههایی که در آن تخصص دارند به کار مشغول شوند.
در سال ۲۰۰۶ تعداد ۲۸۴ هزار مهاجر تحصیلکرده در حوزههای نظارتشده وارد خاک کانادا شدهاند که از این تعداد فقط ۲۴ درصد در حوزههایی به کار مشغول شدهاند که با رشته تحصیلیاشان مطابقت داشته است.
از بین مهاجرانی که در کانادا به تحصیل در همان رشته قبلی خود پرداختهاند، ۵۳ درصد موفق به یافتن کار متناسب شدهاند و این در حالی است که این آمار برای کسانی که در کانادا به دنیا آمده و در همینجا تحصیل کردهاند ۶۲ درصد است. البته بسته به مشاغل مختلف این آمار و ارقام نیز تغییر میکنند. برای مثال ۵۶ درصد کسانی که خارج از کانادا در رشته پزشکی تحصیل کردهاند اکنون در اینجا به عنوان پزشک مشغول به کار هستند. البته در مقایسه باید گفت که از کسانی که متولد کانادا بوده و در رشته پزشکی تحصیل کردهاند ۹۲ درصدشان به کار پزشکی مشغول هستند. برای مهاجران تحصیلکرده در رشتههای مهندسی نیز درصد شاغلان در زمینههای مرتبط ۱۹ درصد است که همین رقم برای متولدین کانادا و تحصیلکردگان در رشتههای مهندسی به ۴۲ درصد میرسد. بیشترین مهاجرین خارجی تحصیلکرده را تحصیلکردگان در رشتههای مهندسی تشکیل میدهند.
فقط ۱۲ درصد از کسانی که در کشور دیگری رشته حقوق خواندهاند، توانستهاند به عنوان وکیل در کانادا مشغول به کار شوند که این در مقایسه با میزان ۶۹ درصدی متولدین کانادا و تحصیلکردگان در این رشته که به کار وکالت هم مشغول هستند، رقم بسیار کمی است.
در این بین درصد کایروپراکتورهای شاغل مهاجر و بومی بسیار به هم نزدیک است. در این رشته از میان مهاجران تحصیلکرده ۸۴ درصد و از میان متولدین و تحصیلکردگان در کانادا ۸۷ درصد مشغول به کار مرتبط با رشته خود هستند.
هر چه از زمان مهاجرت و زندگی یک مهاجر در کانادا بیشتر بگذرد، شانس او برای یافتن مشاغل مرتبط نیز بیشتر میشود. کسانی که ۱۰ سال در کانادا زندگی کردهاند ۳۱ درصد بیشتر امکان تطابق تحصیل با شغل را داشتهاند که به وضوح از میزان ۲۴ درصدی که در این آمارگیری به دست آمده بیشتر است.
بنا بر یافتههای اداره آمار کانادا، جغرافیا نیز نقش مهمی در این برابری بازی میکند. در استان نیوفاوندلند و لابرادور مطابقت کاریابی تحصیل کردگان خارجی با ۶۰ درصد و متولدین کانادا با ۶۳ درصد با یکدیگر بسیار نزدیک و به تعبیری برابر است. بعد از نیوفاوندلند ولابرادور استانهای پرینس ادوارد آیلند و نووا اسکوشیا و نیوبرانزویک قرار میگیرند و استانهای غربی (کلیه استانهای واقع در غرب استان انتاریو که به ترتیب از غرب به شرق عبارتند از بریتیش کلمبیا، آلبرتا، ساسکاچوان و مانیتوبا) از نظر میزان تطابق دارای کمترین درصدها هستند. چنانچه در استان بریتیش کلمبیا فقط ۳۱ درصد از تحصیلکردگان مهاجر موفق به یافتن کار مرتبط شدهاند و در استان آلبرتا این رقم ۲۲ درصد است که در مقایسه با رقم ۶۲ درصدی برای متولدین و تحصیلکردگان کانادایی در هر دو استان ، تفاوت بسیار بالاست.
اصل مقاله را اینجا ببینید
ثبت دیدگاه