این هفته و پس از شدت گرفتن تقاضای احزاب مخالف مبنی بر استعفای وزیر مهاجرت یعنی آقای جیسن کنی، او نیز در مجلس حاضر شد و با قدرت تمام به دفاع از خود پرداخت. درخواست‌کنندگان استعفای وی معتقدند که او در سربرگ رسمی وزارت‌خانه نامه‌ای را مرقوم نموده که محتوای آن درخواست برای استفاده از مبالغ مالی اعطا شده به حزب محافظه‌کار جهت تبلیغ علیه احزاب رقیب بوده است.
در واقع نامه مذکور نامه‌ای بوده که به اشتباه به جای این‌که برای یکی از نمایندگان حزب محافظه‌کار به نام آقای جان دانکن ارسال شود، به اشتباه برای خانم لیندا دانکن از نمایندگان حزب نیودموکرات یا NDPفرستاده شده و در آن خواسته شده تا ۲۰۰ هزار دلار از مبالغ اهدایی از طرف انجمن‌های مختلف مدافع محافظه‌کاران برای تهیه آگهی جهت کمپین انتخاباتی‌ای که احتمال می‌رود در آینده‌ای نزدیک شکل بگیرد، صرف شود و البته گروه‌های قومی کانادا نیز به عنوان هدف این آگهی منظور شده‌اند. در حاشیه این نامه نیز آمده بوده که در این صورت در نظر گرفته شده است تا پیش از پایان ماه مارچ مبلغ ۳۷۸ هزار دلار نیز برای جلب حمایت همین گروه‌ها به مصرف برسد.
البته آقای کنی که روز دوشنبه به شدت مورد حمله معترضان خود در مجلس واقع شده بود، در دفاع از خود گفت که این نامه نه توسط وی بلکه توسط یکی از دستیاران جدیدش به نام کسری نجاتیان، که فقط مدت شش هفته از همکاری‌اش با دفتر وی می‌گذشته و آن‌هم زمانی که این فرد از نظر ذهنی درگیر ماجرای از دست‌دادن یکی از عزیزان خود در خارج از کشور بوده، ارسال شده و احتمالا علت بروز این اشتباه نیز همین بوده است.
گرچه مخالفان چندان پذیرای این حرف‌ها نشده‌اند و به قول یکی از این مخالفان، آقای ژیل دوسپ، رهبر حزب کبکوا: «این‌طور نمی‌شود که هر جا اتفاق خوبی می‌افتد، وزیر آن را به خود منتسب کند و افتخارات آن را از آن خود بداند و هر جا که اشتباهی رخ می‌دهد پای کس دیگری را به میان بکشد. واقعیت این است که مسئول اصلی این اتفاق کسی نیست جز آقای وزیر.» به اعتقاد آقای جاستین ترودو از حزب لیبرال نیز با آشکار شدن محتوای این نامه این طور به نظر می‌رسد که وزیری که قرار است وزارت‌خانه مهاجرت و شهروندی را اداره کند، در واقع وظیفه‌اش این طور تعریف شده:«رای جمع کردن تا جایی که ممکن است.»
البته از آنجا که وی در زمان وقوع این ماجرا در کشور حضور فیزیکی نداشته و در سفری دیپلماتیک در کشور پاکستان به سر می‌برده، شاید هم واقعا بتوان مسئولیت این امر را متوجه کس دیگری دانست. به گفته وی چنانچه او شخصا در محل کارش حضور می‌داشت، به طور قطع به هنگام امضای این نامه متوجه خطای مذکور می‌شد و دستور به اصلاح آن می‌داد، ضمن این‌که وی این نکته را نیز رد کرد که به کارکنان دفتر خود دستور داده تا در مواردی از این دست هم از سربرگ اداری وی استفاده کنند و کارمند مربوطه نیز بعد از ارتکاب به این خطا و فقط بعد از گذشت چند ساعت از علنی شدن آن، تقاضای استعفا نموده که تقاضای وی به سرعت مورد موافقت آقای کنی قرار گرفته است.
آقای کنی که یکی از نمایندگان پرسابقه مجلس (نزدیک به ۱۴ سال) و از وزرای معتمد نخست‌وزیر کانادا است، اصولا به این نکته اعتقاد دارد که باید کانادایی‌های تازه را به حمایت از حزب محافظه‌کار تشویق نمود و البته این یکی از روش‌هایی است که حزب متبوع وی همواره با صراحت و بدون هیچ پرده‌پوشی اعلام نموده است که قصد دارد تا با استفاده از آن در انتخابات بعدی بر تعداد رای‌های خود بیفزاید و دولت حداقلی فعلی را به دولت حداکثری تبدیل نماید.
تذکر کنپارس: متن خبر از شبکه CTV استفاده شده که به محافظه‌کاران متمایل است.
برای مشاهده اصل مطلب اینجا کلیک کنید.
ثبت دیدگاه