یک هفته پس از آغاز رقابت‌های انتخاباتی، نتایج نظرسنجی‌هایی که روز جمعه اول ایپریل منتظر شد نشان می‌دهد که محافظه‌کاران به رهبری استفن هارپر به آرامی در حال پیشرفت هستند. بدین صورت که آنها در سراسر کشور با ۳۹.۴ درصد محبوبیت که حدود سه دهم درصد بیش از هفته گذشته و آغاز رقابت‌هاست از بقیه پیش هستند و محبوبیت آنها با شیب ملایمی رو به پیشرفت است. البته این درصد را آنها از حدود دو ماه گذشته کم یا بیش حفظ کرده‌اند و باید دید که در پایان رقابت‌ها خواهند توانست به اکثریت دست یابند یا نه.
در جایگاه دوم، حزب لیبرال به رهبری مایکل ایگناتیف قرار دارد که با یک جهش بزرگ نسبت به هفته گذشته، ۳۱.۷ درصد نظرات را به خود جذب کرده است. لیبرال‌ها در آغاز رقابت‌ها تنها ۲۵ درصد حامی داشتند اما در فاصله یک هفته توانستند با جمع کردن آرا سایر احزاب رقیب (منهای محافظه‌کاران) و کسانی که بر تردیدهایشان غلبه کرده‌اند یک جهش ۷ درصدی را تجربه کنند. البته این حزب چند روز قبل توانست تا ۳۲.۷ درصد بالا رود اما نتایج روز جمعه از یک کاهش یک درصدی حکایت داشت. ایگناتیف با حضور در مکان‌های مختلف تلاش زیادی داشته تا تصویر عمومی خود را که تبلیغات چند ماهه محافظه‌کاران به شدت تخریب کرده سامان دهد اما به نظر می‌رسد که هنوز راه زیادی دارد تا بتواند خود را به عنوان فردی برای هدایت کانادا به اکثریت شهروندان این کشور بباوراند. در نظرسنجی دیگری که در مورد محبوبیت رهبران انجام شده او با ۲۴ درصد محبوبیت پس از جک لیتون (۳۸ درصد) و هارپر (۳۴ درصد) قرار دارد. برای مهاجرت به کانادا با شرکت کنپارس تماس بگیرید
مطالب مرتبط اینجا می آیند.
به دنبال این دو، حزب دموکراتیک نوین به رهبری جک لیتون قرار دارد که به رغم بیماری و ضعف جسمی همچنان پرتلاش در کارزار انتخاباتی حضور دارد اما به نظر می‌رسد توجه زیاد رسانه‌ها به ضعف جسمی او سبب شد که این رهبر محبوب در میان طبقات متوسط‌تر بخشی از آرا حزب را از دست بدهد. در حالیکه NDP در آغاز رقابت‌ها از ۱۹ درصد حمایت‌ها برخوردار بود این عدد در اول ایپریل به ۱۶.۱ درصد رسید که البته کمی از ۱۵.۹ درصد در میانه هفته بهتر بود. لیتون برای اکثر کانادایی‌ها محبوب‌ترین رهبر است اما حزب او ظرفیت جایگاه بالاتر را ندارد.
در جایگاه بعدی حزب جدایی‌طلب کبکی (بلاک کبکوآ) به رهبری ژیل دوسپ با ۸.۵ درصد قرار دارد که ۱.۵ درصد کمتر از حمایت آغاز رقابت‌هاست و در جایگاه آخر حزب سبز با ۴.۴ درصد آرا قرار دارد که از ۷ درصد هفته گذشته، سقوط زیادی را نشان می‌دهد.
بدین ترتیب حزب لیبرال برای صعود خود مجموعه‌ای از آرا سه حزب پایین‌تر را جمع کرده اما نتوانسته به آرا اصلی‌ترین رقیب یعنی محافظه‌کاران آسیبی وارد کند.
اما اگر به آرا مناطق اصلی نگاه کنیم وضعیت محافظه‌کاران باز هم بهتر است. باید یادآوری کرد که درصد حمایت سراسری مهم نیست بلکه تعداد کرسی‌ها در مجلس اهمیت دارد. مثلا با اینکه حزب سبزها ۴ تا ۷ درصد آرای مجموعه کانادایی‌ها را دارد اما چون این آرا در یک منطقه متمرکز نیستند این حزب نتوانسته فردی را به مجلس بفرستد یا برعکس حزب کبکی که فقط در کبک طرفدار دارد به دلیل تعداد بسیار بالای کرسی‌های کبک در مجلس فدرال از وزنی به مراتب بیشتر از میزان محبوبیت‌اش در کانادا برخوردار است.
در نقاط مختلف کانادا عموما تکلیف احزاب مشخص است. مثلا اینکه به فرض از مناطق مختلف کلگری محافظه‌کاران چند کرسی به دست می‌آورند یا فلان شهر کوچک‌تر کبک، نمایندگان کدام حزب (حزب کبکی یا لیبرال) را به مجلس خواهد فرستاد. جدال اصلی در این نوبت بر سر تعدادی از مهم‌ترین کرسی‌های ۷ منطقه در تورنتو و شهرهای اطراف (ناحیه تورنتوی بزرگ) در جریان است که می‌تواند نهایتا سرنوشت انتخابات را رقم بزند. این مناطق که عمدتا در اختیار لیبرال‌ها قرار دارند حدود ۴۰ درصد از کرسی‌های این حزب را شامل می‌شوند و شکست لیبرال‌ها در آنها به نفع مهم‌ترین حزب رقیب به معنای اکثریت یافتن محافظه‌کاران و پیروزی قاطعی خواهد بود که دولت هارپر به دنبال آن است.
نتایج نظرسنجی روز جمعه نشان می‌دهد که هم‌اکنون محافظه‌کاران در انتاریو با ۴۷.۲ درصد محبوبیت، بالاتر از لیبرال‌ها با ۳۲.۷ درصد قرار دارند. چنین اختلافی در استانی که همواره حوزه نفوذ لیبرال‌ها بود بسیار عجیب است و کار دالتون مک‌گینتی رهبر حزب لیبرال در انتاریو را که باید حدود سه ماه بعد از انتخابات فدرال، در انتخابات استان با رقیب محافظه‌کارش دست و پنجه نرم کند بسیار دشوار خواهد کرد. البته بیشترین افت آرا در این استان در چند روزه اخیر متعلق به NDP بوده که با حدود ۷ درصد کاهش به ۱۵.۸ درصد رسیده است.
معنای این نتایج این است که اگر همین فردا در کانادا انتخابات برگزار شود محافظه‌کاران مجددا حزب اول خواهند بود و حتی احتمال دارد که اکثریت را به دست بگیرند اما هنوز برای اکثریت داشتن از اطمینان و اعتماد کافی برخوردار نیستند و باید دید فشار یک ماه آینده و خصوصا تور تبلیغاتی آقای هارپر در انتاریو چه نتایجی خواهد داشت.
به نظر می‌رسد که اگر NDP بتواند جلوی ریزش آرای خود را بگیرد و لیبرال‌ها هم بتوانند به رشد خود به گونه‌ای ادامه دهند که مجموعه آرا این دو حزب بتواند منجر به تشکیل یک دولت ائتلافی شود، این دو حزب بیش از هر زمان دیگری برای پایان دادن به حاکمیت ۵ ساله محافظه‌کاران و پیروزی‌های پی در پی آن آمادگی ذهنی دارند خصوصا که نتایج یک نظرسنجی دیگر در همین امروز نشان داد که ۵۴ درصد کانادایی‌ها (در مقابل ۴۶ درصد بقیه) یک دولت ائتلافی لیبرال- NDPرا به یک دولت اکثریت محافظه‌کار ترجیح می‌دهند؛ مسئله اینجاست که آنها علاقه‌مند هستند جک لیتون نخست وزیر چنین ائتلافی باشد. موضوعی که به مذاق لیبرال‌ها خوش نمی‌آید.
کانادا تا روز دوم می و زمان برگزاری نظرسنجی سرنوشت‌ساز، از این آمارها زیاد خواهد داشت.
برای مشاهده اخبار مرتبط می‌توانید روزنامه گلوب‌اندمیل، گلوبال‌ادمونتون و تورنتوسان را ببینید.
ثبت دیدگاه