در پست های قبلی به تفصیل درباره ادامه تحصیل با هدف کاریابی موفق تر در مقاطع مختلف تحصیلی سخن گفتیم. در اینجا به موضوع ادامه تحصیل در مقطع دکترا می پردازیم.
به دلیل طولانی شدن مباحث مطروحه، اجازه دهید یک بار دیگر مهم ترین نکاتی که تاکنون به آن اشاره کرده ایم را مرور کنیم.
- نکته اول: با وسوسه ادامه تحصیل به هر شکل ممکن و بدون نیازسنجی مقابله کنید. تنها زمانی برای ادامه تحصیل اقدام کنید که انجام آن را برای موفقیت در بازار کار ضروری بدانید.
- نکته دوم: در انتخاب مقطع و رشته تحصیلی اولویت را به ورود سریع تر و موفقیت آمیزتر به بازار کار بدهید پس؛
- نکته سوم: در جستجوی رشته هایی باشید که در بازار کار خوشنام تر هستند به این معنا که فارغ التحصیلان آن رشته ها از احتمال اشتغال بیشتری برخوردارند. توجه داشته باشید که این رشته ها لزوماً مطرح ترین ها نیستند؛
- نکته چهارم: رشته هایی فشرده شده که در زمان کوتاه تری به اتمام می رسند به شرط اینکه دچار ضعف های دیگر نباشند اولویت دارند؛ همچنین دنبال،
- نکته پنجم: رشته هایی که درس و کار را ادغام کرده اند؛
- نکته ششم: رشته هایی که امکان ادامه دادن آنها به صورت پاره وقت (در صورت یافتن یک شغل مناسب در میانه تحصیل) وجود داشته باشد (چون شما همواره باید در جستجوی کار باشید)؛
- نکته هفتم: رشته هایی که با نیازهای جاری بازار کار انطباق بیشتری دارند و وجوه عملی آنها (به معنای آنچه در بازار کار آن رشته عملی و کاربردی معنا می دهد) بر وجوه نظری آنها برتری دارند؛
- نکته هشتم: بیشتر این مشخصات بر رشته های ارائه شده در کالج ها انطباق بیشتری دارند تا رشته های دانشگاهی پس با دقت در نکات بالا به جستجوی رشته مناسبی در کالج باشید؛
- نکته نهم: در کالج، اگر رشته هایی به صورت تکمیل مطالب دانشگاهی یا تمرکز بر برخی جنبه های عملی تخصص های موجود در بازار بود اولویت دارند؛
- نکته دهم: میل به سریع تر تمام کردن دوره نباید به وجوه مهمی چون ارتباط رشته با کار لطمه بزند پس اگر دوره تحصیلی طولانی تری دارای کو-آپ بود به آن اولویت دهید؛
- نکته یازدهم: تا یک دلیل بسیار موجه ندارید به سراغ رشته های مقطع لیسانس نروید؛
- نکته دوازدهم: پس از دوره های تحصیلی در کالج ها، مقطع تحصیلی فوق لیسانس بهترین وضعیت را برای ادامه تحصیل دارد؛
- نکته سیزدهم: همیشه از امکاناتی چون advanced standing یا موارد مشابه که به شما اجازه می دهد بر اساس تحصیلات گذشته از قید مطالعه مجدد برخی دروس فارغ شوید برای کوتاه تر کردن زمان تحصیل، کاهش هزینه ها، آسان تر کردن پروسه تحصیل، وقت گذاشتن بیشتر بر روی دروس باقیمانده و استفاده از زمان آزاد شده برای شناسایی بیشتر بازار کار بهره ببرید.
این سیزده نکته و برخی موارد دیگر مهم ترین بحث های مطرح شده بوده اند اما برای اینکه دچار نحسی سیزده نشویم به نکته چهاردهم که به موضوع این نوبت بازمی گردد می پردازیم
نکته چهاردهم: هیچگاه درباره ادامه تحصیل در مقطع دکترا فکر هم نکنید!
چرا؟ برای اینکه ادامه تحصیل در این حوزه ناقض اکثریت نکات بالا است و بهره ای هم برای شما فراهم نمی آورد چرا که:
- تکمیل دوره دکترا با مقدمات و موخرات آن و بسته به وضعیت تحصیلی قبلی شما بین ۵ تا ۷ سال طول می کشد. چرا باید چنین زمانی را برای ورود به بازار کار آن هم در مهم ترین سال های عمر به تاخیر انداخت؟
- معمولا تا شما یک دوره فوق لیسانس (ولو از نوع کوتاه مدت یا به صورت گذراندن مجدد واحدهای مقاطع قبلی) نگذرانید نمی توانید برای دکترا پذیرش بگیرید (این به وضع نمرات دوره فوق لیسانس شما و میزان رقابت برای آن مقطع در دانشگاه مورد نظر بستگی دارد) همین موضوع زمان ادامه تحصیل را طولانی تر می سازد؛
- دوره دکترا دارای بالاترین میزان مباحث نظری و کمترین میزان موارد عملی و مفید به حال بازار کار است؛
- شما به عنوان یک مهاجر بین ۲۸ تا ۴۰ سال (و حتی بالاتر) بعد از یک دهه گذراندن زمان برای گرفتن این مدرک عملا وارد نیمه سوم دوره زندگی با گزینه های محدودتر می شوید؛
- شما با دریافت این مدرک برای بسیاری از مشاغل حوزه خود overqualified شناخته می شوید و عملا فرصت های شغلی شما کاهش می یابد؛
- بسیاری از کارفرمایان یا مدیرانی که قرار است شما را استخدام کنند فاقد این مدرک هستند و همین نکته بر علیه شما عمل خواهد کرد.
یک سوال اینجا باقی می ماند که با این تحلیل، ادامه تحصیل در این مقطع به درد چه کسانی می خورد؟ واقعیت این است که تحصیل در این مقطع تنها برای کسانی که تصمیم دارند در محیط های علمی، آموزشی و آکادمیک کار کنند مفید است. تعداد این افراد زیاد نیست و اصولاً باید بدانیم تحصیل و فعالیت آکادمیک در یک کشور انگلیسی زبان به سطح بالاتری از توانایی های زبانی و آگاهی های فرهنگی و اجتماعی هم نیازمند است که فراهم آوردن آنها همیشه آسان نیست.
البته در درازمدت ممکن است برخی افراد که وضعیت شغلی خود را تثبیت کرده اند برای ورود به رقابت در مقاطع بالای شغلی (در حد CEO برخی شرکت ها یا سازمان ها) داشتن این مدرک را مفید احساس کنند. این عده هم می توانند از طریق ادامه تحصیل پاره وقت از مزایای این تحصیل بهره ببرند اما در حالت کلی فقط کسانی که اجبار شغلی آنها چنین ایجاب می کند (مثلا پزشکان برای رزیدنسی) یا علاقه مندان به تدریس در دانشگاه ها یا دریافت پست های عالی در مراکز پژوهشی باید به این کار اقدام کنند و برای سایرین یک سم مهلک است.
ممکن است کسی بگوید «من تحصیل را دوست دارم و می خواهم تا آخرش بروم.» ایرادی ندارد. در کانادا شعار LONG-LIFE LEARNING یک شعار محوری است اما با هدف موفقیت بیشتر در بازار کار. به این دوستان پیشنهاد می کنم در اطراف رشته شغلی خود تجسسی بکنند و حوزه هایی که کسب اطلاعات در آنها می تواند توانایی های شغلی آنها را افزایش دهد شناسایی کنند و متناسب با زمان و هزینه ای که می خواهند برای این کار اختصاص دهند آنها را انتخاب و ادامه دهند اما همه اینها باید بعد از کاریابی اتفاق بیافتد. مثلا شما به عنوان یک مهندس سیالات ممکن است بخواهید با مطالعه استانداردها و دروسی در حوزه های بهینه سازی انرژی یا مدیریت پروژه یا مواردی نظیر آنها دوره های تکمیلی بگذرانید. با این کار هم دامنه و عمق آگاهی های شغلی شما افزایش می یابد و هم برای ارتقا شغلی وضعیت بهتری پیدا خواهید کرد. «آخر تحصیل» لزوماً حرکت در جهت طولانی نیست، گاه با گسترش عرضی اطلاعات و دانش ها نتایج بسیار بهتری به دست می آید.
در پست آینده به موضوع ادامه تحصیل در دوره های آن-لاین می پردازیم.
توجه: این مطلب پیش از این در تاریخ 1 اردیبهشت 89 در همین وب سایت منتشر شده است
ثبت دیدگاه