انتخابات هفته آینده یکی از مهم‌ترین انتخابات دهه‌های اخیر کانادا است چرا که می‌تواند پس از سال‌ها، یک دولت راست‌گرا را که مدافع حقوق سرمایه‌داران و صنایع بزرگ است و از برخی عقاید مذهبی (باورهای سنتی مسیحیت) حمایت می‌کند به اکثریت برساند. در این صورت برای ۴ سال خیال حزب صاحب قدرت را از پیگیری برنامه‌هایش که ممکن است مطلوب بسیاری از شهروندان این کشور و احتمالا متقاضیان مهاجرت به کانادا نباشد راحت سازد. به همین دلیل این روزها همه نگاه‌ها به نتایج نظرسنجی‌ها و البته نتیجه نهایی آرا در دوشنبه آینده است.
مطالب مرتبط اینجا می آیند.
بر اساس آخرین نظرسنجی‌ها که در تعطیلات عید پاک انجام شده است حزب محافظه‌کار از نظر درصد آرا در سطح ملی، افت قابل توجهی داشته است به گونه‌ای که در برخی از آنها این میزان به زیر ۳۵ درصد نزول کرده است. در حالیکه دو هفته پیش با افزایش این عدد به بالای ۴۰ درصد عده‌ای مجاب شده بودند که اکثریت یافتن این حزب در مجلس آینده ساده و بدون دغدغه خواهد بود. هم‌اکنون نظرسنجی‌های مختلف، آرا این حزب را بین ۳۴ تا ۳۹ درصد تخمین می‌زنند که البته از نظر موسسات معتبرتر با درصد خطای کمتر، این رای به ۳۴ نزدیک‌تر و زیر ۳۵ درصد است.
اتفاق دیگری که در خلال دو هفته اخیر افتاده است رشد مداوم آرا حزب دموکراتیک نوین به رهبری جک لیتون است که حتی در برخی نظرسنجی‌ها از حزب لیبرال پیشی گرفته است. این نکته می‌تواند هم خبری خوب برای مخالفان محافظه‌کاران باشد و هم بد. خوب از این نظر که ریزش رای محافظه‌کاران توسط این حزب جمع شده و بد از این نظر که کاهش (یا توقف رشد) آرا لیبرال‌ها می‌تواند به گسترش رقابت کاندیداهای این دو حزب چپ‌گرا در بسیاری از مناطق منجر شود و بعید نخواهد بود که همین موضوع سبب موفقیت کاندیداهای محافظه‌کاران در چنین مناطقی شود و اگر این موضوع در تعدادی از مناطق تکرار شود می‌تواند حتی به اکثریت یافتن محافظه‌کاران بیانجامد.
هم‌اکنون لیبرال‌ها در نظرسنجی‌های مختلف بین ۲۴ تا ۲۶ درصد رای دارند در حالیکه رای حزب NDPبین ۲۳ تا ۲۸ درصد نوسان داشته است و رقابت تنگاتنگی بین دو حزب برای دستیابی به جایگاه دوم در جریان است. بر اساس نظرسنجی روز ۲۵ ایپریل یکی از معتبرترین مراکز سنجش افکار، آرا این حزب برای اولین بار از آرا لیبرال‌ها پیشی گرفت و همین سبب جلب توجه رسانه‌ها شد. اگر چنین موفقیتی برای NDPحاصل آید باید این حزب را برنده اصلی این انتخابات صرف‌نظر از هر نتیجه‌ای در دوم ماه می دانست.
آنچه این اتفاق را مهم‌تر می‌سازد احتمال تشکیل یک دولت ائتلافی توسط دو حزب لیبرال و دموکراتیک نوین است که حالا بیش از هر زمان دیگری احتمال نخست وزیر شدن جک لیتون را افزایش می‌دهد چون او به رغم همه مشکلات درمانی و ضعف جسمی تاکنون توانسته پا به پای سایر رهبران احزاب و حتی بهتر از آنها در این رقابت سخت و دشوار مشارکت کند.
البته درصد طرفداری و آرا مردم در کشور یک موضوع است و تعداد کرسی‌هایی که احزاب در مجلس به دست خواهند آورد موضوع دیگری است. هم‌اکنون بر اساس نظرسنجی‌های ملی و منطقه‌ای که منجر به کسب کرسی‌های مجلس می‌شود، حزب محافظه‌کار ۱۲۸ کرسی در مجلس آینده خواهد داشت که ۲۷ کرسی با دستیابی به اکثریت فاصله دارد. وضعیت دو حزب لیبرال و دموکراتیک نوین از نظر کرسی‌ها بسیار مبهم است. از زاویه آرا ملی، حزب لیبرال ۷۸ و حزب NDP۶۵ کرسی خواهند داشت اما از زاویه آرا منطقه‌ای، کرسی‌های NDPاز لیبرال‌ها به شدت پیشی می‌گیرد و به ۱۰۳ می‌رسد و لیبرال‌ها بیشتر از ۶۵ کرسی نخواهند داشت. از آنجا که رفتار رای دهندگان در دو انتخابات منطقه‌ای (مجالس استانی) و ملی (مجلس فدرال) دقیقا شبیه هم نیست نمی‌توان دقیقا گفت که آنها از کدام الگو پیروی خواهند کرد اما هرچه که باشد آرا مناطق پرچالش و افرادی در این مناطق که هنوز نمی‌دانند به چه حزبی رای خواهند داد در روز انتخابات بسیار سرنوشت‌ساز خواهد بود. این آرا می‌تواند با هدیه کردن چند کرسی بیشتر به محافظه‌کاران آنها را به ۱۵۵ کرسی مورد نیاز برساند و یا بالعکس با اقلیت کردن آنها زمینه اتفاقات بسیار مهمی شود. چون اگر مجموعه کرسی‌های دو حزب لیبرال و NDPاز ۱۵۵ گذر کند و آنها برای تشکیل دولت ائتلافی به آرا حزب کبکی (بلاک کبکوآ) نیاز نداشته باشند احتمال شکل‌گیری دولت ائتلافی بسیار قوت خواهد گرفت و محافظه‌کاران که در یک قمار با ریسک پایین برای دستیابی به اکثریت مجلس، احزاب را به سمت بازی انتخابات کشانده بودند با یک شکست سخت، غافل‌گیر خواهند شد.
باید یک هفته دیگر صبر کرد و دید که جامعه کانادا چه تصمیمی خواهد گرفت اما نتیجه این تصمیم هرچقدر برای داخل کانادا مهم باشد برای متقاضیان مهاجرت به کانادا مهم‌تر خواهد بود.
ثبت دیدگاه