نیروی کار خارجی می‌توانند با اجازه کار آزاد برای هر جایی در کانادا کار کنند.
اجازه کار آزاد به نیروی کار خارجی امکان می‌دهد تا محل کار خود را در کانادا انتخاب کنند. اغلب، شهروندان خارجی که می‌خواهند در کانادا کار کنند نیاز به مجوز کار دارند. این مجوزها ممکن است به یک کارفرما یا شغل خاص مرتبط باشند. در مقابل، مجوزهای کار آزاد اجازه می‌دهند تا نیروی کار برای هر کارفرمایی، هر شغلی و در هر کجای کانادا که می‌خواهند کار کنند.
کارفرمایان کانادایی برای استخدام نیروی کار خارجی با مجوز کار آزاد، نیازی به دریافت گواهی ارزیابی بازار کار (LMIA) ندارند. راه‌های متعددی برای دریافت اجازه کار آزاد وجود دارد که در زیر مهم‌ترین آن‌ها بررسی شده‌اند:
فارغ‌التحصیلان بین‌المللی
در سال ۲۰۲۱، بیشتر مجوزهای کار معاف از LMIA به فارغ‌التحصیلان بین‌المللی تعلق گرفت که واجد شرایط دریافت اجازه کار پس از فارغ‌التحصیلی (PGWP) بودند.
دانشجویان بین‌المللی در صورتی که یک دوره تحصیلی تمام‌وقت حداقل دو ساله را گذرانده باشند، می‌توانند تا سه سال پس از فارغ‌التحصیلی در کانادا کار کنند. اجازه کار پس از فارغ‌التحصیلی دانشجویانی که دوره تحصیلی آن‌ها بیشتر از هشت ماه و کمتر از دو سال طول می‌کشد، با طول دوره تحصیلی آن‌ها مطابقت دارد.
برای واجد شرایط بودن، دانشجویان بین‌المللی باید در یک “موسسه آموزش عالیِ تائیدشده” (DLI) در کانادا تحصیل کرده باشند. اداره مهاجرت کانادا، به دلیل همه‌گیری کرونا، شرایط دریافت این اجازه کار را انعطاف‌پذیرتر کرده است. برای مثال، این اداره از مارچ و آگوست ۲۰۲۰ تاکنون به دانشجویان بین‌المللی اجازه داده تا کل دوره تحصیلی خود را به صورت آنلاین بگذرانند.
شهروندان کشورهای خارجی با قراردادهای متقابل
تجربه بین‌المللی کانادا (IEC) به جوانان خارجی از بیش از ۳۰ کشور مختلف اجازه می‌دهد تا در کانادا کار کنند. جوانان بین ۱۸ تا ۳۵ سال ممکن است واجد شرایط ویزای تعطیلات کاری باشند. متقاضیان نیازی به پیشنهاد شغلی ندارند، اما باید شرایط IEC را داشته باشند. IEC عموماً از متقاضیان می‌خواهد که معادل ۲۵۰۰ دلار کانادا برای پوشش هزینه‌های زندگی همراه داشته، افراد تحت تکفل خود را به همراه نیاورده و مشکلی برای حضور در کانادا نداشته باشند.
همسران کانادایی‌ها و ساکنان موقت
کانادا به همسران کانادایی‌ها، نیروی کار موقت خارجی و دانشجویان بین‌المللی مجوز کار آزاد می‌دهد. همسران کسانی که شهروند و مقیم دائم کانادا هستند، در صورتی که تحت برنامه اسپانسرشیپی از داخل کانادا درخواست دهند و هم‌زمان با همسر خود در کانادا زندگی کنند، ممکن است واجد شرایط مجوز کار آزاد همسر شوند.
همسران نیروی کار موقت خارجی نیز ممکن است بتوانند مجوز کار آزاد دریافت کنند. از جمله معیارها این است که اجازه کار نیروی کار موقت خارجی باید تا شش ماه پس از دریافت مجوز کار آزاد همسر معتبر باشد. نیروی کار خارجی همچنین باید یکی از چهار شرط زیر را داشته باشد:
⦁ در شغلی با سطح مهارت ۰، A یا B کار کنند
⦁ کار در هر شغلی، اگر از طریق برنامه مهاجرت اقیانوس اطلس (AIP) پذیرفته شده‌اند
⦁ کار در هر شغلی، اگر گواهی استانی از هر استان یا قلمرویی دارند
⦁ کار در هر شغلی و داشتن گواهی انتخاب کبک (CSQ)
معیارهای دیگری هم وجود دارند که بسته به وضعیت نیروی کار موقت خارجی باید رعایت شود.
همسران دانشجویان بین‌المللی اگر بتوانند ثابت کنند که ازدواج آن‌ها واقعی است و همسرشان یک دوره تحصیلی واجد شرایط را در دانشگاهی در کانادا می‌گذراند، می‌توانند اجازه کار همسر دریافت کنند.
متقاضیان اقامت دائم
اجازه کار آزاد بریجینگ (BOWP) به افرادی که متقاضی اقامت دائم هستند، اجازه می‌دهد تا زمانی که منتظر نتیجه درخواست خود هستند، در کانادا بمانند.
متقاضیان برنامه‌های مهاجرتی زیر، شرایط دریافت اجازه کار آزاد بریجینگ را دارند:
⦁ برنامه نیروی کار متخصص فدرال
⦁ برنامه تجربه کانادایی
⦁ برنامه نیروی کار فنی فدرال
⦁ برنامه‌های مهاجرتی استانی
⦁ نیروی کار متخصص کبک
⦁ برنامه آزمایشی کشاورزی-غذایی
اجازه کار آزاد بریجینگ
اجازه کار آزاد بریجینگ باعث می‌شود تا شهروندان خارجی که وضعیت موقت آن‌ها پیش از رسیدگی به درخواست اقامت دائم شان منقضی شده، مجبور به ترک شغل یا کشور کانادا نشوند. کارفرمایان هم برای حفظ نیروی کار خارجی خود مجبور به دریافت مجوز کار مبتنی بر LMIA نیستند.
ثبت دیدگاه