بنا بر اعلام اخیر مسئولان امر مهاجرت، کانادا در نظر دارد تا برای جلب مهاجران با تخصص‌های بالا و نیز دیگر کارآفرینان برای مهاجرت به کانادا، ایجاد شرکت‌های تازه و راه‌اندازی بیزینس جدید توسط آنها، برنامه تازه‌ای را تعریف نماید.
در ویزای قبلی کارآفرینی فقط لازم بود تا هر کارآفرین یک نفر کانادایی را برای مدت یک‌سال در بیزینس خود به کار بگیرد. در حال حاضر اداره مهاجرت برای صدور این نوع از ویزاها برای کارآفرینان مهلت زمانی قائل شده است و در نظر دارد تا ویزایی را به نام startup visa (ویزای راه‌اندازی) معرفی کند که برای افرادی صادر می‌شود که از جانب صندوق‌های سرمایه‌گذاری، واجد شرایط لازم برای راه‌اندازی یک شرکت تازه در کانادا شناخته شده باشند و لازم است که صندوق سرمایه‌گذاری نیز سرمایه اولیه راه‌اندازی شرکت را تامین کند.
ویزای startup یکی از موارد تغییراتی است که در اداره مهاجرت و شهروندی و تحت مدیریت آقای جیسن کنی تعریف شده و به قول ایشان تلاشی بوده تا سیستم مهاجرتی هرچه بیشتر با نیازهای اقتصادی کانادا منطبق شود.
خانم آلکسیس پاولیچ، منشی مطبوعاتی آقای جیسن کنی در این‌باره گفت: «کانادا در جستجوی مهاجران جوان، جاه‌طلب و نوآوری است که بتوانند در خدمت رشد و ترقی بازار کار در کانادا باشند و به پویایی بیشتر اقتصاد این کشور کمک کنند. ویزای startup نوآوری تازه‌ای از دولت کاناداست که آن را به منظور تغییر سیستم مهاجرتی کشور راه‌اندازی نموده تا به این ترتیب این سیستم را به سیستمی سریع، منصفانه و منعطف تبدیل کند که می‌تواند نیازهای اقتصادی کشور را مرتفع نماید و به رشد بیشتر کشورمان کمک کند.»
صندوق سرمایه‌گذاری venture funds، مهاجران کارآفرین را انتخاب خواهد کرد و دولت هم سعی می‌کند که تا در عرض چند هفته شرایط ورود آنها به کانادا را فراهم نماید. در واقع در این برنامه هدف این است تا سرمایه‌های کانادایی با ایده‌های غیرکانادایی ترکیب شود.
یکی از منابع اصلی تامین‌کننده نیرو در این برنامه می‌توانند متخصصان ناامید در بخش high-tech در امریکا باشند که نتوانسته‌اند اقامت این کشور را دریافت کنند.
خانم پاولیچ در این‌باره گفت: «این برنامه مهاجران کارآفرین خوش‌فکر و اشتغال‌زا را با سرمایه‌های کانادایی پیوند می‌دهد. ما می‌خواهیم که بهترین و خوش‌فکرترین افراد در دنیا به کانادا بیایند و اینجا بیزینس خود را پایه‌ریزی کنند و و اشتغال ایجاد کنند.»
انتظار می‌رود که جزئیات بیشتر در مورد این برنامه در پایان امسال منتشر شود و با در نظر گرفتن موارد امنیتی و بررسی‌های دقیق از سرمایه‌گذاری درست صندوق سرمایه‌گذاری اطمینان حاصل شود.
قرار است که دولت هر سال برای کارآفرینان متقاضی و خانواده‌های آنها تعداد ۲ هزار و ۷۵۰ ویزا صادر نماید. سال گذشته و در برنامه قبلی گروه کارآفرینان تعداد ویزاهای صادره ۷۰۰ مورد بوده که تحت این ویزا فرد مهاجر می‌توانست تنها با خرید یک فروشگاه کوچک و استخدام یک فرد و کنار گذاشتن آن کار فقط بعد از یک سال، شرایط اقامت را احراز کند.
یکی از برنامه‌های موفقی که در این زمینه مورد توجه اداره مهاجرت قرار گرفته است برنامه‌ای است با نام Version One Ventures است که در شهر ونکوور و برای جلب متخصصان کامپیوتر و اینترنت اجرا شده است.
آقای جیسن کنی در یکی دیگر از برنامه‌های قدیمی گروه سرمایه‌گذاران نیز تغییراتی اعمال نموده است. بر اساس این تغییرات چنانچه فرد ۴۰۰ تا ۸۰۰ هزار دلار نزد دولت‌های استانی به امانت بگذارد می‌تواند از حق اقامت برخوردار شود.
بر اساس تحقیقی که اخیرا بانک TD انجام داده است، کانادا چنانچه بخواهد نیازهای بازار کار خود را در آینده تامین نماید باید بعد از سال ۲۰۱۶ تعداد مهاجران خود را در سال به ۳۰۰ هزار نفر برساند. این تعداد در حال حاضر ۲۵۰ هزار نفر در سال است. البته بر اساس همین تحقیق چنانچه کانادا تا آن زمان سرمایه‌گذاری‌های لازم برای تامین شرایط اقتصادی بهتر و ارائه خدمات مناسب‌تر به تازه‌واردان را انجام نداده باشد افزایش تعداد مهاجران می‌تواند نتیجه معکوس داشته باشد و فشار بیشتری بر اقتصاد کشور وارد سازد.
خانم پاولیچ در پاسخ به گزارش مذکور و ابراز این نکته که مهاجرت اکسیری برای درمان درد بازار کار نیست، اعلام داشت: «کانادا تا به حال نیز یکی از باثبات‌ترین جریان‌های مهاجرتی در میان کشورهای جهان را داشته است. برای آن‌که کانادا بتواند قدرت و قوت سیستم مهاجرتی خود را حفظ کند، لازم است که کانادایی‌ها این باور را داشته باشند که مهاجرت به نفع کشور است. در حال حاضر اکثریت کانادایی‌ها به وضوح اعلام داشته‌اند که تمایلی به افزایش تعداد مهاجران از سوی دولت ندارند.»
برای مشاهده اصل مطلب اینجا کلیک کنید.
توضیح کنپارس: venture funds به نوعی از تامین سرمایه مالی برای شرکت‌های کوچک گفته می‌شود که به رغم ریسک بالا، پتانسیل بالایی هم برای درآمدزایی و رشد سریع دارند. در سال‌های اخیر خصوصا شرکت های مرتبط با امور IT در حوزه‌های مختلف یا شبکه‌های اجتماعی و دانش های نو چنین ظرفیت‌هایی را دارا هستند. معمولا در این نوع سرمایه‌گذاری به دلیل ریسک بالا در اتلاف منابع مالی، تامین کننده سرمایه کنترل بخش اصلی مدیریت و ساماندهی کار را خود برعهده می‌گیرد یا در این مورد صاحب‌نظر اصلی است.
ثبت دیدگاه