روز 12 سپتامبر، داغ‌ترین خبر سیاسی کانادا در روزهایی که اتفاقات سیاسی خیلی مهمی در کشور رخ نمی‌دهد و دولت فدرال هم تلاش دارد تا شعله فعالیت‌های سیاسی داخلی را پایین نگاه دارد و به خارج چشم داشته باشد در شهر تورنتو اتفاق افتاد. جایی که ماه‌ها پس از کلنجار رفتن راب فورد با رسانه‌ها، رقبا، طرفداران و ساکنان شهر او رسما اعلام کرد صحنه انتخابات را ترک می‌کند اگرچه برادرش داگ، مسیر او را ادامه می‌دهد.
راب فورد شهردار مشهور و البته مسئله‌ساز تورنتو که سال گذشته به دلیل انتشار ویدیوهای افشاگرانه از رفتارهای ناپسند او از جمله مصرف مواد مخدر و بکار بردن الفاظ رکیک، نامش بر سرزبان‌ها افتاد و به دلیل کشاکش با شورای شهر، همه اختیارات اجرایی‌اش را از دست داده بود و فقط این عنوان را یدک می‌کشید امید داشت پس از بازگشت از بازپروری و با حمایت طرفداران سمجی که هیچ‌یک از بدرفتاری‌های وی را در حدی تشخیص نداده بودند که رای خود را به سمت دیگری ببرند بتواند انتقام سختی از به‌اصلاح دشمنانش در شورای شهر تورنتو بگیرد. کسانی‌که او رسما نام‌شان را از پشت تریبون خواند و از مردم خواست در این نوبت به آنها رای ندهند تا تنبیه شوند. حالا خود او که چند روز پیش به دلیل احساس ناراحتی به بیمارستان رفته بود، با تشخیص یک غده در شکم نهایتا پذیرفت که به سلامتی‌اش توجه کند و میدان رقابت را به برادر چون سایه‌اش بدهد. داگ که در آخرین ساعات پایان وقت قانونی برای اضافه و کم کرد اسامی نامزدها ثبت نام کرد و در حالتی احساساتی پیام حضور رسمی خود در رقابت‌ها و یادداشت کناره‌گیری برادرش را می‌خواند خود را متعهد به ادامه مسیر راب معرفی کرد و حالا امید دارد طرفداران دوآتشه برادر، رای‌شان را فقط به او بدهند و نه کس دیگری. اما آنها واقعا چه می‌کنند و شرایط چگونه است؟
یک انتخابات به‌شدت سیاسی
اگر چه فعالیت‌های دولت‌های شهری فاصله زیادی با رقابت‌های سیاسی دارد اما احزاب سیاسی مطرح کانادا همیشه دستی هم در انتخابات شهردار این شهر که با رای مردم انتخاب می‌شود داشته‌اند چراکه تورنتو مهم‌ترین و پرجمعیت‌ترین شهر کاناداست و بیشترین کرسی‌های پارلمانی انتخابات هم در مقایسه با شهرهای دیگر به آن تعلق دارد. از همینجاست که رابطه دور و نزدیک کاندیداها نسبت به احزاب سیاسی اهمیت زیادی دارد. مثلا همین راب فورد که بیشتر به‌خاطر وجه پوپولیستی و نوع رابطه‌اش با اقشار متوسط به پایین جامعه و در واقع «شبیه آنها بودن» – چه از نظر مثبت و چه عادات بدی که داشت- محبوبیت یافته بود به هر حال به یکی از سرشناس‌ترین خانواده‌های محافظه‌کار شهر تعلق دارد و پدرش سال‌ها نماینده محافظه‌کار در پارلمان بود. اما کاندیداهای اصلی باقیمانده در این رقابت حساس خیلی بیش از نفرات قبلی سیاسی هستند به‌طوری که حتی در مقایسه با آنها باید راب و برادرش داگ را غیرسیاسی دانست!
جان توری که هم‌اکنون براساس نظرسنجی‌ها در رتبه اول رقابت‌ها قرار دارد سال‌ها رهبر محافظه‌کاران انتاریو بود تا اینکه شکستش از خانم کتلین وین – وزیر آموزش و پرورش استان در آن زمان- به استعفای وی انجامید. توری چهره رسانه‌ای بسیار پرقدرتی دارد و به عنوان یک کارشناس و فردی خوش‌سخن و خوش‌فکر شناخته می‌شود که رابطه دوستانه بسیار خوبی هم با همه فعالین سیاسی در همه احزاب دارد و برخی انتقاداتش از اعضای دولت محافظه‌کار و استفن هارپر به مذاق هم‌حزبی‌هایش خوش نیامده است. وی برنامه تفصیلی به‌ویژه برای حل مشکلات حمل و نقل و ترافیکی که هم‌اکنون در تورنتو به یک بحران فزاینده تبدیل شده ارائه کرده و همین برنامه مورد پذیرش شهروندان شهر قرار گرفته و مهم‌ترین عامل پیشروی‌های او شناخته شده است آنهم در شهری که بر اساس آخرین نظرسنجی‌ها، 42 درصد رای دهندگان، حمل و نقل را مهم‌ترین و عاجل‌ترین مسئله شهر دانسته‌اند.
توری تلاش کرده با ارائه یک چهره روشنفکرانه از خود، رای آن دسته از محافظه‌کاران که از رفتارهای نامناسب فورد خسته شده‌اند را جذب کند و با تاکید بر اینکه به برنامه‌های موفق فورد به‌ویژه در ارائه بودجه متوازن دست نمی‌زند دل شهروندان غیرسیاسی شهر را که به عملکرد خوب فورد، برخلاف رفتار و اخلاقش، علاقه دارند به‌دست آورد.
در نقطه مقابل وی یک چهره برجسته سیاسی دیگر نشسته است. اولیویا چا همسر جان لیتون فقید که در زمان حیات او یکی از برجسته‌ترین چهره‌های حزب NDP و نماینده مهمی در مجلس فدرال بود و هم‌اکنون هم از محبوبیت زیادی در نزد طرفداران این حزب برخوردار است اگرچه این محبوبیت شاید به اندازه 3 سال پیش نباشد. چا تلاش کرد با ارائه برنامه‌ای که بیشتر بر روی ضعف‌های عملکردی فورد در رسیدگی به اقشار فرودست شهر و به‌ویژه تحصیل متمرکز شده بود رای جمع کند اما آخرین نظرسنجی‌ها تا قبل از خروج فورد از میدان می‌گفت که با فاصله زیاد از توری، جایگاه دوم را به فورد باخته است درحالی که پیشتر رتبه اول را در نظرسنجی‌ها داشت و به مرور و بعد از چند مناظره جایگاهش را از دست داد. انتخاب چا از دو جهت می‌تواند برای شهر مهم باشد، اول انتخاب یک زن و دوم انتخاب یک مهاجر غیرسفید. البته با توجه به شرایط فعلی به نظر می‌رسد که این آرزوی بسیاری از مهاجران شدنی نیست و کماکان یک «مرد سفید اروپایی» بیشترین شانس را برای کسب عنوان شهرداری دارد.
تاثیر خروج راب فورد از رقابت‌ها
اما با رفتن فورد حالا میدان رقابت تغییرات زیادی خواهد کرد. بعید است داگ بتواند به اندازه برادرش آرا اعضا Ford Nation را جذب کند چون اگرچه همه جا از او به عنوان عقل منفصل برادرش راب و مدیر واقعی شهر نام برده می‌شود به دلیل ضعف در گویش و فقدان کاریزمای رهبری جذب رای برایش به مراتب دشوارتر از راب است. البته او یک مزیت نسبت به برادرش دارد که خطاهای بزرگ وی را مرتکب نشده است و به همین دلیل نقاط ضعف کمتری در صورت حمله رقبا دارد. با این حال فرض اصلی این است که به همان دلیل پیشتر بیان شده، بخش مهمی از آرای فورد بین دو کاندیدای دیگر تقسیم خواهد شد و باید دید هر یک برای گردآوری این آرا چه تلاشی خواهند کرد. توری روی رای سیاسی‌ترها حساب می‌کند و چا که در واقع بازنده اصلی خروج فورد از رقابت‌ها است قاعدتا سراغ روش‌های پوپولیستی‌تر خواهد رفت. در این بین رای سیاسی طرفداران لیبرال‌ها هم می‌تواند مهم شود آنهم در انتخاباتی که آنها کاندیدایی منحصر به خود ندارند. باید دید چه موضوعی برای جاستین ترودو و تیم مشاورانش تهدید بزرگ‌تری محسوب می‌شود: حضور یک چهره به شدت سیاسی محافظه‌کار در پایتخت صنعت و بازرگانی و تجارت کانادا یا بازکردن راه برای عنصر بسیار مهمی از NDP که می‌تواند سرآغاز یک بده‌بستان سیاسی برای انتخابات آینده مجلس فدرال باشد.
هر چه باشد روز 27 اکتبر مشخص خواهد شد که بر کرسی سیاسی‌ترین انتخابات شهرداری تورنتو چه کسی تکیه خواهد زد.
ثبت دیدگاه