تسهیل قوانین مهاجرتی برای افراد دارای معلولیت

سیاستی که برخی از افراد دارای معلولیت را از مهاجرت کانادایی منع می کند، تعدیل شده است.

کانادا با کاهش محدودیت های مربوط به اقامت دائم برخی از اتباع خارجی دارای معلولیت، یک قانون موقت را به عنوان سیاستی دائمی در نظر می گیرد.

دولت فدرال در روز 16 مارس، تغییر دائمی قوانین «عدم پذیرش پزشکی» (medical inadmissibility) را در «Canada Gazette» اعلام کرد.

طبق قوانین قبلی، «اداره مهاجرت، پناهندگی، و شهروندی کانادا» (IRCC) ورود افرادی را که هزینه مراقبت از آنها بیش از میانگین کانادا در هر سال (حدود 7000 دلار) بود، منع می کرد. بسیاری از مردم احساس کردند که این قانون افراد معلول را تحقیر می کند، و با ارزش های سیاست کانادایی مغایرت دارد. کاناد اخیراً میانگین هزینه مذکور را سه برابر کرده و به حدود 21000 دلار رسانده است. به عبارت دیگر، محرومیت از مهاجرت کانادایی برای افرادی که نیاز به حمایت های پزشکی و اجتماعی دارند، کاهش یافته است.

در حال حاضر، قوانین مهاجرت کانادا «excessive demand» (تقاضای بیش از حد) را در رابطه با یک یا هر دو مورد زیر تعریف می کند:

• شخصی که هزینه درمان وی بیش از میانگین سالانه خدمات عمومی کانادا باشد
• شخصی که پروسه درمان وی باعث افزایش زمان انتظار برای کانادایی ها شود

طیف این افراد می تواند بسیار گسترده باشد؛ حتی اگر هزینه های درمان افراد فقط اندکی بیشتر از میانگین ​​کانادایی ها باشد، آنها مجاز به مهاجرت نخواهند بود. در برخی موارد، این محرومیت حتی در مورد اعضای خانواده که مشکل پزشکی ندارند، نیز اعمال می شود. به عنوان مثال، اگر متقاضی اصلی درخواست برای مهاجرت «گروه اقتصادی» دارای وابسته ای باشد که از نظر پزشکی غیرقابل پذیرش است، متقاضی اصلی نیز از ورود به کانادا محروم خواهد شد.

در سال 2018، آقای «احمد حسین»، وزیر مهاجرت وقت، سیاست های مربوط به این مسئله را تعدیل کرد؛ «تقاضای بیش از حد» را سه برابر میانگین ​​هزینه های خدمات بهداشتی و اجتماعی کانادایی ها تعریف کرد. به علاوه، برخی از معیارها را برای تعیین «تقاضای بیش از حد»، از جمله چندین سرویس اجتماعی برای افراد معلول، حذف کرد. این امر هزینه های مربوط به آموزش ویژه، رفتاردرمانی، و خدمات مراقبت شخصی مانند تهیه غذا، استحمام، و پانسمان را موردهدف قرار داد.

این سیاست به دولت این امکان را داد تا ضمن ارزیابی نتایج و میزان استقبال از مهاجران، رویکردی تعدیل یافته را پیش گیرد. استان ها و قلمروهایی که عمده خدمات بهداشتی و اجتماعی را ارائه می دهند، نشان دادند که این تغییر باعث ایجاد تعادلی منطقی بوده است. به علاوه، «IRCC» در وقت و هزینه قابل توجهی صرفه جویی کرده، زیرا چنین ارزیابی با معیارهای قبلی، اقدامی کاملاً پیچیده و پرهزینه بوده است.

از تاریخ انتشار این خبر در «Canada Gazette»، افراد 30 روز فرصت دارند تا نظرات خود را قبل از تصویب نهایی این قانون ارائه دهند. در صورت تمایل، افراد، می توانند تا روز 15 آوریل، از طریق ایمیل [email protected] در مورد تغییرات پیشنهادی، نظر خود را ارسال کنند.