انتخابات چهارم سپتامبر ۲۰۱۲ را می‌توان نقطه عطفی در تاریخ کبک دانست. حزب کبکی‌ها بالاخره توانست به رهبری خانم پولین ماروآ، سیاستمدار ۶۴ ساله و پرسابقه خود، با به‌دست آوردن ۵۴ کرسی و ۳۱ و ۹۳ صدم درصد آرا به بیش از نه سال حکومت حزب لیبرال خاتمه دهد و به حکومت اقلیت برسد و برای نخستین بار نیز یک زن در این استان به مقام نخست‌وزیری برسد. لیبرال‌ها برخلاف تصور گروهی و به‌ویژه به‌رغم آنچه رهبران، اعضا، طرفداران و فعالان این حزب گمان می‌بردند، با وجود شکست بزرگ ژان شاره، رهبر و نخست‌وزیر لیبرال‌ها در حوزه انتخاباتی‌اش، ۵۰ کرسی از مجموع ۱۲۵ کرسی مجلس ملی کبک را با اختلاف کمی، با ۳۹ و ۲۰ صدم درصد آرا به‌دست آوردند. حزب تازه‌زاد «ائتلاف برای آینده کبک» به رهبری فرانسوا لووگو نیز توانست ۱۹ کرسی، حزب همبستگی کبک ۲ کرسی و حزب گزینه ملی هم یک کرسی دیگر مجلس را به‌دست آورند.
نگاهی به این نتایج به‌خوبی نشان می‌دهد که پیروزی حزب کبکی‌ها پیروزی کمرنگی است و دولت اقلیت بر سر کار آمده، قدرت اجرایی و دست بازی در عملی‌کردن بسیاری از برنامه‌ها، طرح‌ها و هدف‌های خود ندارد و نخواهد داشت.
حزب کبکی‌ها در سال ۱۹۶۸ به‌وسیله رنه له‌وک، چهره استثنایی تاریخ سیاسی کبک، و با اتحاد نیروها و سازمان‌های ناسیونالیست کبک تشکیل شد. اصل اساسی و هدف عمده و نهایی این حزب، استقلال کبک، این استان فرانسه‌زبان از کانادا بوده و هنوز هم دلیل وجودی‌اش همین هدف است. با تلاش‌های این حزب تا کنون دو رفراندم برای استقلال کبک انجام شده که هیچ‌کدام به پیروزی نرسیده‌اند. در رفرندام دوم، که در سال ۱۹۹۵ برگزار شد، جدایی‌طلبان تنها با کمتر از دو درصد اختلاف (۵۰.۵۸ درصد نه به ۴۹.۴۲ درصد آری) مغلوب فدرالیست‌ها شدند. از زمان تاسیس این حزب تا کنون مسئله استقلال کبک و یا جدایی کبک، از دید فدرالیست‌ها، یکی از مباحث، موضوعات و حتی مشکلات پیچیده امور سیاسی کبک و به‌ویژه در ارتباطش با کل کانادا بوده است. در مراسم سوگند (تحلیف) هئیت دولت کبکی‌ها، پرچم کانادا از محل مراسم برداشته شد و حتی برندگان انتخابات قصد داشتند که از این پس تنها پرچم کبک در مجلس ملی کبک برافراشته باشد که با مخالفت بسیار جدی دو حزب اصلی اپوزیسیون و اکثریت مردم این کار نتوانست عملی شود. روز ۱۹ ژانویه اما خانم ماروآ اعلام کرد که از این پس روز ۲۱ ژانویه هرسال روز پرچم کبک خواهد بود؛ مشابه آنچه در کانادا از ۱۹۹۶ یعنی یکسال بعد از پیروزی فدرالیست‌ها در همه‌پرسی (رفراندم) استقلال کبک تا به امروز برگزار می‌شود. اما کبک اولین استانی است که چنین روزی خواهد داشت. خانم ماروآ ۱۹ اکتبر با استفن هارپر، نخست‌وزیر دولت فدرال، ملاقات و مذاکراتی داشت که هر دو آن را ثمربخش و مثبت توصیف کردند.
در جریان این مبارزات انتخاباتی هم استقلال کبک از مسائل عمده کشمکش احزاب بود. خانم ماروآ هم گرچه با حسابگری‌های زیرکانه، به عزم جزم حزب تحت رهبری‌اش در صورت پیروزی در انتخابات در برگزاری رفراندوم پرداخت، نتیجه‌ای که به‌دست آمد اما در عمل نشان داد که موقعیت لازم برای انجام این‌کار اصلا مهیا نیست. خانم ماروآ خود در چند سخنرانی و مصاحبه به این واقعیت اعتراف کرده‌است. برگزاری رفراندم نه تنها به دلیل موقعیت ضعیف و حتی کم‌ثبات دولت اقلیت عملا غیرممکن است بلکه فاکتورهای مهم تعیین‌کننده دیگری هم به کلی تغییر کرده‌اند. در چند دهه اخیر تحت تاثیر افزایش تعداد مهاجران، موقعیت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کانادا و به تبع آن کبک شکلی کاملا دیگرگون به‌خود گرفته و از آن مهم‌تر، بافت جمعیتی کبک با افزایش چشمگیر مهاجران به‌کلی حتی با یک دهه پیش قابل مقایسه نیست. اوج دوران جهانی‌شدن سرمایه هم البته عامل کارساز و بازدارنده دیگری است. اکنون سرمایه و سرمایه‌گذاران مرزها را به‌کلی به‌هم زده‌اند.
خانم ماروآ از ۱۹ سپتامبر و در حدود بیش از پنج ماهی که کار خود را آغاز نموده، به شماری از وعده‌هایش عمل کرده ازجمله این‌که قانون غیردموکراتیک محدودیت تظاهرات و طرح افزایش شهریه دانشگاه‌ها را بلافاصله لغو کرد. اما قرار بود مبلغ ۲۰۰ دلار حق استفاده مردم از خدمات درمانی را هم لغو کند که هنوز بر سر آن گفت و گوست. دولت اقلیت با کسری بودجه کلانی روبه‌روست. به همین دلیل، تنها بودجه خدمات درمانی، بودجه‌های آموزش و پرورش و بودجه برنامه‌های رفاهی مربوط به خانواده‌ها و سالمندان را کاهش نداده و مبلغ پرداختی برای استفاده از مهدکودک‌ها را هم بنا به وعده‌اش، ثابت نگاه خواهد داشت. اما گرفتن ۲۰۰ دلار مالیات سرانه برای استفاده از خدمات درمانی یکی از اقلام بزرگ درآمد دولت خواهد بود و نمی‌خواهد از آن بگذرد. این دولت اما مالیات بر درآمد کسانی که بیش ار ۱۰۰ هزار دلار در سال به‌دست می‌آورند را از اول سال ۲۰۱۳ به میزان یک و ۷۵ صدم درصد افزایش داده و با این ترتیب میزان مالیات این گروه به ۲۵ و ۷۵ درصد می‌رسد. حداکثر مالیات بر درآمد هم به ۴۹ و ۹۷ درصد رسیده که در کانادا بالاترین مقدار مالیات بر درآمد است.
متن کامل را در این صفحه از وبسایت پرنیان مطالعه کنید.
ثبت دیدگاه