نوشته PAUL WISEMAN, BERNARD CONDON and JONATHAN FAHEY
یادآوری: خلاصهای از این مطلب پیشتر در وبسایت پارسکانادا منتشر شده است اما به دلیل اهمیت مباحث مطرح شده و اطلاعات و آمار آن، نسخه کاملتر مقاله در اینجا منتشر میشود.
قسمت اول را در اینجا ببینید.
دادههای بزرگ
مهمترین بخش یا به عبارتی قلب تغییرات تکنولوژیکی امروز همان چیزی است که دانشمندان علوم کامپیوتر به آن «دادههای بزرگ» میگویند. کامپیوترها از نظر میزان اطلاعات بسیار وسعت یافتهاند و حجم دادههای موجود در آنها به شکل بیسابقهای در حال رشد است. همهجا ردپای این دادهها به چشم میخورد، از اینترنت گرفته تا پیامهای توییتری و رسانههای ارتباط جمعی دیگر و حتی بارکدها و حسگرهایی که روی همه چیز از پوشک بچه گرفته تا ماشینهای سازنده در کارخانههای تولید خودرو نصب میشوند.
بر اساس مقالهای از آندرو مکآفی و اریک براینژولفسن از محققان موسسه تکنولوژی ماساچوست که در مجله Harvard Business Review به چاپ رسیده، حجم اطلاعاتی که در حال حاضر در هر ثانیه از طریق اینترنت جابهجا میشود بیشتر از مجموع اطلاعاتی است که طی 20 سال گذشته در اینترنت ذخیره شده است. برای نمونه آنها فقط فروشگاه والمارت را مثال میزنند که برای رسیدگی به امور مشتریان خود در هر ساعت به اندازه 50 میلیون فایل اطلاعات جابهجا میکند.
هیچ انسانی توانایی جایهجایی این همه داده را ندارد اما کامپیوترها میتوانند. آنها میتوانند به عمق خروارها اطلاعات نفوذ و آنها را غربال کنند و دانستههای ارزشمندی را در مقابل روی تصمیمگیرندگان در بیزینسها یا آژانسهای دولتی قرار دهند.
در حال حاضر توجه عموم به مسئله رعایت حریم خصوصی و تهدیدات بالقوهای که در این زمینه وجود دارد جلب شده است زیرا شرکتهای مختلف با استفاده از تکنولوژی در تلاش هستند تا به اطلاعاتی در زمینه عادات مصرف مشتریان و سبک زندگی آنها دست یابند.
ابر یا Cloud
قدیمها یا بهتر است بگوییم پنج سال پیش، بیزینسهایی که مجبور به پیگیری و استفاده از اطلاعات با حجم بالا بودند باید در دفتر اصلی خود یک سرور نصب میکردند و برای اداره این سرورها هم نیروهای متخصص را استخدام میکردند.
اما امروزه شرکتها میتوانند اطلاعات را روی اینترنت ذخیره کنند (از طریق Amazon Web Services یا Google App Engine ) و وقتی به آن نیاز دارند آنها را برداشته و استفاده کنند. برای این کار هم نیازی به استخدام نیروهای متخصص ندارند.
به گفته آقای مکآفی اصطلاح Cloud computing در واقع «اصطلاحی است برای قابلیت اجاره کردن مقدار توانایی کامپیوتری مورد نیاز فرد یا کمپانی، بدون نیاز به خرید آن و بدون داشتن اطلاعات تخصصی و ویژه برای استفاده از آن. همین امر سبب شده تا افراد بیشتری بتوانند از امکانات کامپیوتری استفاده کنند.»
این موضوع بهویژه در مورد بیزینسهای کوچک که سرمایه کمتری برای راهاندازی یک بخش بزرگ کامپیوتری دارند بسیار رایج است.
ماشینهای باهوشتر
گرچه هنوز خیلیها هستند که درگیر معضلات حاصل از تکنولوژی نشدهاند اما نرمافزارها هر روز بیش از پیش ماشینها را به ابزارهای هوشمندتر مبدل میکنند. حالا ماشینها میتوانند رفتارهای شما را یاد بگیرند، صدایتان را تشخیص دهند و کارهایی را که شاغلان در آژانسهای مسافرتی، منشیها و مترجمان همزمان انجام میدهند انجام دهند.
مایکروسافت سیستمی را ارائه کرده که میتواند گفتههای شما را به زبان چینی مندرین ترجمه و سپس با صدای خود شما به آن زبان تکرار کند. برنامه Google Now به شما میگوید که آیا در مسیر هر روزه شما مشکل ترافیکی هست و اگر هست مسیر مناسب دیگری را به شما پیشنهاد کند. برنامه Siri شرکت اپل میتواند قرارهای قبلیاتان را تغییر دهد. سوپرکامپیوتر Watson از شرکت IBM میتواند منظور شما را از سوالی که خیلی هم ناشیانه آن را مطرح کردهاید درک کند و با سرعتی باورنکردنی، که حتی بیشتر از سرعت شرکتکنندگان در مسابقه «Jeopardy» است، به آن پاسخ دهد. خیلی زود این کامپیوترهای هوشمند راه خود را به دفاتر کار هم باز خواهند کرد.
ماشینها و نرمافزارهای آنها علاوه بر اینکه هر روز قویتر و هوشمندتر میشوند، استفاده از آنها هم هر روز آسانتر از قبل میشود. همین امر سبب شده تا مصرفکنندگان به شکلی باورنکردنی برای اداره امور بیزینس خود به آنها روی بیاورند. به همین دلیل است که شاهد از بین رفتن مشاغلی چون تلرهای بانک، فروشندگان بلیط و فروشندگان یا تحویلدارها در فروشگاهها هستیم.
به گفته آقای جف کانلی، CEO شرکت CMIT Solutions، مردمی که یک زمان دوست داشتند به جای سر و کله زدن با ماشینها با یک آدم حرف بزنند، حالا دیگر به راحتی از کیوسک پذیرش یا چک-این فرودگاهها و دستگاههای خودپرداز یا چک-آوت فروشگاهها و داروخانهها استفاده میکنند. زیرا به اعتقاد وی مهمترین تغییری که در تکنولوژی اتفاق افتاده «سادهسازی عمیق رابطه کاربر و ماشین است».
چهار سال پیش کتابخانه عمومی دارین واقع در ایالت کانتیکت ماشین سلفسرویس چک-آوت کتاب خرید. در حال حاضر این کتابخانه با وجود اینکه 15 درصد از ساعات کار نیروهای خود کم کرده اما بیشتر از گذشته کتاب به اعضای خود امانت میدهد.
پس میبینیم که عواملی چون رشد نرمافزارها، هوشمندتر شدن ماشینها، آسانتر شدن روشهای استفاده از آنها و در کنار همه اینها بحران اقتصادی و نیاز به صرفهجویی هرچه بیشتر دولتها و صاحبان بییزینسها در هزینهها سبب شد تا از تعداد نیروهای کار انسانی کاسته شود و این در حالی است که به با بهگارگیری ماشینها، نقصان چندانی هم در کیفیت و نحوه ارائه خدمات پیش نیامده است.
به هنگام بروز بحران اقتصادی سال 2008، پلیس سیاتل که توانایی جایگزینی نیروهای جوان به جای نیروهای بازنشسته خود را نداشت، با خرید نرمافزاری از شرکت کانادایی Versaterm، توانست بخش عمدهای از افسرانی را که وقتشان برای انجام امور اداری و دفتری ثبت و تکمیل پروندههای مربوط به جرائم و جنایات صرف میشد، از این کار کنار گذاشته و آنها را برای انجام وظیفه اصلیاشان به سطح شهر بازگرداند. این نرمافزار بااینکه خیلی هم نرمافزار ویژهای نبود و فقط شامل مجموعهای از فرمها و منوها میشد، توانست تاثیر بسیار بزرگی بر کار پلیس سیاتل داشته باشد. در حال حاضر نیروهای پلیس شهرهای دنور، پورتلند و آستین هم از آن استفاده میکنند.
بانک Standard Chartered در کره جنوبی با استفاده از نرمافزارها و تقلیل هر هشت کارمند در شعبههای خود به سه کارمند، به روش بانکداری هوشمند روی آورده و در نظر دارد تا تعداد این نوع از شعبههای خود را تا پایان امسال تا 30 مورد دیگر هم افزایش دهد. در این بانک ها مشتریان اغلب کارهای خود را روی صفحات مونیتور انجام میدهند و در صورت نیازشان میتوانند با یک متخصص از طریق ویدئو کنفرانس ارتباط برقرار کنند.
بانک Comerica در دالاس نیز برای متخصصان و کارشناسان مالی خود امکان ارائه خدمات از طریق ویدئو کنفرانس را فراهم کرده تا آنها بدون نیاز به مسافرت از یک محل به محل دیگر بتوانند خدمات لازم را به مشتریان خود ارائه کند.
آقای پاول اوبرمیر، مسئول ارشد اطلاعات این بانک، می گوید: «12 تا 18 ماه پیش تکنولوژی لازم برای انتقال تصویر با کیفیت بالا وجود نداشت. اما حالا با این امکان میتوانیم با کمک یک نیرو درآمد بیشتری برای بانک کسب کنیم.»
ابزارهای شبکهای این امکان را فراهم کردهاند که این ویدئوها از طریق اسمارتفونها هم منتقل شوند و به این ترتیب این کارشناسان و متخصصان حتی وقتی در حال طی یک مسیر هم هستند میتوانند به کار خود ادامه دهند.
یکی دیگر از ابزارهایی که میتوانند در آینده نزدیک از میزان نیاز به حضور نیروهای انسانی در کارهای تولیدی بکاهند پرینترهای سهبعدی هستند. این روزها دیگر شنیدن خبر راهاندازی خطوط راهآهنی که قطارها در آن بدون نیاز به راننده حرکت میکنند چندان عجیب نیست از جمله نمونه دوبی و نمونههای متعدد در ژاپن.
ماشینهای بدون راننده هم خطر دیگری برای بازارکار انسانی هستند. فقط در ایالات متحده امریکا 3.1 میلیون نفر راننده کامیون هستند، 573 هزار نفر راننده اتوبوس هستند و 342 هزار نفر هم از طریق رانندگی تاکسی امرار معاش میکنند.
به قول متخصصان این حوزه، تلاش برای متوقف کردن این روند مانند تلاش رانندههای کامیون در اوایل قرن بیستم است برای مقابله با نسل جدید موتورهای احتراقی. ایستادن در مقابل تکنولوژی ممکن نیست.
برای مشاهده اصل مطللب اینجا کلیک کنید.
متن کامل را در این صفحه از وبسایت پرنیان و یا این صفحات از نسخه دیجیتالی پرنیان 27 ببینید.
ثبت دیدگاه