شنیده ها حاکی است که شاید به دلیل کم کاری ما در اطلاع رسانی بازار شایعات داغ شده و برخی از دوستان نیز فرصت را غنیمت یافته و به خصوص در شبکه های ماهواره ای آنچه خواسته اند گفته اند. این افراد از یک سو مانند گذشته درستی عمل را زیر سوال برده اند و از سوی دیگر مدعی شده اند که تلاش ما هیاهویی بیش نبوده و در این مسیر جدی نبوده ایم. بخش اول این نوشته که امروز منتشر می کنم پاسخی است بر آن ادعاهای واهی فرصت طلبانه و بخش دوم آن که فردا منتشر می کنم گزارشی است به دوستان همراه ما. (کم کاری در اطلاع رسانی را البته می پذیرم و دلیل آن نیز مسافرتهای اجباری و پیاپی بنده و نیز بحرانهای زنجیره ای این روزها بوده است که بابت آن از عزیزان منتظرگزارش پوزش می خواهم)
پاسخ به ادعای اول:
این افراد مدعی اند که اساسا رسیدگی به پرونده گروه ۳۸ گانه شروع شده است و با انتقال پرونده ها به ورشو مشکل حل شده است و نیازی به شکایت نبوده است. برای بسیاری از خوانندگان ما درستی این گزاره با تردید جدی مواجه است.
از یک سو رسیدگی جدی به این پرونده ها در واقع آغاز نشده است و هنوز حتی یک نفر از در صف ماندگان این دسته از متقاضیان مدیکال و ویزا نگرفته اند و اگر کسی مدعی است که چنین نیست تقاضا دارم مورد نقض را برای من ارسال کند. گویی افسران را گفته اند به پرونده هایی بپردازند که بهانه ای برای رد در آن می توان جست و تمام تلاش آنان در رد پرونده ها و کم کردن آمار است. اگر در آمار ارایه شده هفتگی کنپارس دقت کرده باشید درخواست آپدیت از پرونده های این گروه که گاه گاه دریافت می شود نظم خاصی ندارد و بسیاری از افراد قبل از پرونده هایی که برای آنها درخواست آپدیت شده است ثبت شده اند.
البته این نوع رفتار اداره مهاجرت را پیش از این پیش بینی کرده بودم و در مقاله ای در همین وب سایت ضمن ارایه آمار و بررسی امکان رسیدگی به این پرونده ها به صورت جدی گفته بودم که تلاش وزیر مانند قبل در ارایه آمار و ارقام قلب واقعیت و پاک کردن صورت مسیله خواهد بود و این پیش بینی به وقوع پیوسته است. علاوه بر این در مقاله دیگری به متقاضیان ۳۸ گانه هشدار دادم که اگر ضعفی در پرونده دارند به آن بپردازند پیش از آنکه بهانه ای برای رد شود.
هنوز هم معتقدم وزیری که من می شناسم تا سنبه را پر زور نبیند اراده ای به رسیدگی جدی و صدور ویزاها ندارد.
این موضوع وجه دیگری هم دارد و آن اینکه این دوستان به سختی می توانند مدعی شوند که همین به قول آنها هیاهو؛ به دادگاه رفتن و کشیدن موضوع به پارلمان با همکاری حزب رقیب محافظه کاران تاثیری در همین تحول پیش آمده در پرونده این گروه نداشته است البته به فرض اینکه دغدغه انصاف داشته باشند. ما ضمن اینکه هرگز ادعا نکردیم که موفقیت این پروژه و شکایت در دادگاه صد در صد است مدعی بودیم و هستیم که باید هر چه در توان است بکار گیریم فارغ از اینکه چقدر امید موفقیت داریم. من هنوز به درستی کاری که کردیم اعتقاد قلبی دارم و به همراهی آن دسته از دوستان که ما را در این راه یاری کردند افتخار می کنم.
پاسخ به ادعای دوم:
این ادعا یعنی ادعای تبلیغاتی بودن پروژه که باز هم از سوی دوستان ناجوانمردانه مطرح می شود را در پستی در همین سایت پیش از این پاسخ داده ام اما تکرار می کنم که این پروژه بیش از همه برای کنپارس هزینه داشته است که می توانید حجم هزینه تحمیل شده به این شرکت را اینجا مطالعه کنید. اگر در ادعاهای خود صادق نبودیم بسیار ساده تر بود که از ادامه پروژه صرف نظر کنیم و با بازگرداندن هزینه ناچیز دریافت شده از مشارکت کنندگان شکایت خود را از هزینه ای گزاف برهانیم و توجیه آن نیز با توجه به سابقه طرح موضوع ساده تر بود. البته احتمالا این دوستان آزادند که اگر این استدلال را قوی نمی دانند در عقل معاش ما شک کنند که در این صورت وضع متفاوت خواهد بود و شاید آنان را نیازی نباشد که توان خود را برای تخریب کنپارس بکار گیرند که تحصیل حاصل است.
پروژه برای ما جدی است برای آن هزینه کرده ایم و تا آخر ادامه می دهیم فارغ از اینکه نتیجه چه باشد.
منتظر بخش بعدی این مقاله باشید.
ثبت دیدگاه