دوی سرعت یا دوی استقامت؟
نکته‌ای که معمولا مورد غفلت قرار می‌گیرد و به همین دلیل سبب ایجاد تصویری غیرواقعی از فرد آزمون دهنده حتی در نزد خودش می‌شود این است که وی در بهترین و ایده‌آل‌ترین شرایط و مثلا پس از یک دوره ۶ ماهه تا یک ساله که به صورت فشرده بر روی نمونه سوالات آزمون کار کرده در آن شرکت می‌کند اما زندگی عادی در شرایط واقعی اتفاق می‌افتد. حقیقت آن است که اغلب ما نمی‌توانیم هر روز و در شرایط معمول زندگی، خود را در آمادگی روز نهایی آزمون نگاه داریم.
شاید بهترین تشبیه وضعیت ورزشکاران حاضر در رقابت‌ها و مسابقات باشد. کسی که مثلا رکورددار دو سرعت ۱۰۰ متر است همیشه نمی‌تواند با چنین رکوردی بدود. در کانادا با موارد زیادی روبرو می‌شویم که فردی با داشتن نمره آیلتس ۶ و نیم در یک آزمون تعیین سطح کالج برای یک رشته ساده، شرایط دشواری را تجربه کرده چرا که این نمره را مثلا دو سال پیش آن هم پس از یک دوره فشار تحصیلی در ایران کسب کرده است و بعد هم در بهترین حالت هفته‌ای چند ساعت کتب زبان را مرور کرده است.
بهترین روش برای اینکه دریابید شرایط واقعی شما چیست این است که در یک آزمون استاندارد دیگر که برای آشنایی با نمونه سوالات آن خود را آماده نکرده‌اید شرکت کنید. یا مدتی کافی بعد از آزمون استاندارد (مثلا ۶ ماه بعد) با حضور در یک مرکز آموزشی و شرکت در آزمون تعیین سطح آن ببینید در چه سطحی قرار دارید؟ هیچگاه مطالعه و فراگیری زبان را رها نکنید. برنامه فراگیری زبان را طوری تنظیم کنید که هر چه به آمدن شما به کانادا نزدیک‌تر می‌شود بر فشردگی وتنوع مطالب و مدت زمان مطالعه افزوده شود. حتی اگر شرایط زندگی و تحصیلی شما اجازه می‌دهد، در ۳-۴ ماه پایانی با شرکت در دوره‌های فشرده زبان انگلیسی که توسط برخی از موسسات و به صورت روزانه ارائه می‌شود، گوش دادن مداوم به CDهای صوتی در ماشین (خصوصا اگر محتوا و تلفظ کلمات به مکالمات روزمره و عادی در آمریکای شمالی نزدیک‌تر باشد) و مطالعه سایت‌های انگلیسی‌زبان مرتبط با حرفه‌اتان، ذهن خود را برای ورود به فضایی که سرشار از زبان انگلیسی است آماده کنید. فراموش نکنید که شما برای امتیاز آوردن زبان نمی‌خوانده‌اید بلکه چون می‌خواهید در یک کشور انگلیسی‌زبان زندگی کنید این کار را انجام می‌دهید پس بر انجام آن استقامت بورزید.