مرجع صدور مجوز چه فاکتورهایی را مورد توجه قرار می‌دهد؟
مرجع صدور مجوز در هر رشته به روشنی و صراحت بیان می‌کند که شرایط داوطلبان برای دریافت مجوز مربوطه چیست اما به صورت کلی آنچه در مشاغل رگولیتد اهمیت دارد و همان‌ها سبب شده تا قانون‌گذار دریافت مجوز را الزامی بداند اینهاست:
اول، اطمینان از میزان دانش متقاضی؛ متقاضی باید دانشی معادل فارغ‌التحصیل کانادایی در آن رشته یا بسیار نزدیک به آن داشته باشد؛
دوم، اطمینان از تجربه کافی؛ تنها دانش کافی نیست. متقاضی باید متناسب با میزان نیازهای آن رشته، از تجربه کاری لازم برخوردار باشد. به همین دلیل در اکثر این رشته‌ها، برای دریافت مجوز، فعالیت برای یک دوره زمانی (عموما یک تا سه سال) ضروری است.
سوم، آشنایی با محتوای کانادایی. حتی اگر متقاضی فرد باتجربه‌ای باشد، مهم این است که با محتوای کانادایی رشته شغلی خود هم به میزان کافی اشنایی داشته باشد. مثلا یک حسابدار خبره و باتجربه ایرانی احتمالا دارای دانش و تجربه کاری لازم هست اما به اطلاعات خاصی نیاز دارد تا بتواند به مشتریان کانادایی خدمات ارائه دهد.
چهارم، آشنایی با اصول و اخلاق حرفه‌ای و مقررات قانونی. همان چیزی که به ethic and law شهرت دارد و در بسیاری از مشاغل باید با ظرایف آن در بازار کار کانادا آشنا شد.
پنجم، اعتبارهای لازم مالی و حرفه‌ای. در بسیاری از مشاغل، فرد نیازمند تهیه بیمه‌ها و اعتباراتی است که بدون تایید یک مرجع معتبر تامین آن بسیار دشوار و پرهزینه است.