ماریا اوگنیا آریاس برای کار در حوزه ویروس‌شناسی در کمپانی داروسازی Boehringer Ingelheim به شهر لاوال رفت. محمد حنفی هم دو دوره را در شهر کمبریج استان انتاریو در شرکت Research in Motion (RIM) به تحقیق در زمینه برنامه‌ریزی زنجیره‌ای پرداخت. فرانکو اسپرنس نیز در زمینه حمل و نقل هوایی مافوق صوت تحقیقاتی را در دانشگاه Brussels انجام داد. هدف از این تحقیقات این بود تا هواپیمایی را با سرعت ۵ هزار و ۶۰۰ کیلومتر بر ساعت به پرواز درآورند.

این سه تن که از دانشجویان دانشگاه کنکوردیا بودند، همگی به عنوان کارآموز یا انترن کار خود را شروع کردند، مهارت‌های خود را به سطح عالی رساندند، تجربه‌اندوزی کردند و از طریق گذراندن برنامه co- op دانشگاهی که بخشی از دروس آنها محسوب می‌شد، با  دنیای بیرون از کلاس‌های درس هم آشنا شدند.

انستیتوی Co-operative Education  وابسته به دانشگاه کنکوردیا، دانشجویان را در شرکت‌های کوچک و بزرگ به منظور گذراندن دروس و با دستمزد‌هایی معقول به کار می‌گمارد و به آنها این فرصت و امکان را می‌دهد تا آموزش ضمن خدمت ببینند و شرکت‌ها هم از داشتن نیروهای کار نسبتا ارزان بهره‌مند شوند. در واقع هر طور که حساب کنیم این بازی یک حرکت برد- برد برای طرفین است.

آقای جری هیوز، مدیر انستیتو در این‌باره می‌گوید: «این دانشجویان می‌توانند از آنچه که روی تخته سیاه آموخته‌اند در فضای کار استفاده کنند.»

علاقه‌ای که از سوی کارفرمایان و نیز دانشجویان برای کار در دوره‌های کارآموزی وجود دارد، نشان می‌دهد که در هر دو سوی ماجرا میل به آزمودن شانس برای طی مسیر شغلی رو به افزایش است.

رکود اقتصادی که با نرخ بالای بیکاری نیز همراه شده، کمپانی‌ها و کارجویان مشتاق کار را وادار نموده تا به دنبال راه‌های تازه‌ای برای رسیدن به هم باشند. در حال حاضر کارآموزی به شیوه مطلوبی برای جوانان و کارفرمایان بدل شده زیرا امکان کارآموزی یعنی موقعیتی که در آن جوانان فرصت می‌یابند تا آمادگی خود را در یک کار به طور واقعی بیازمایند و کارفرمایان نیز می‌توانند با پرداخت حقوقی کمتر نیروی کار مورد نیاز خود را در اختیار داشته باشند بی‌آنکه برای ارائه فرصت شغلی دائم و حقوق و مزایای مرتبط با آن، نسبت به آنها تعهد خاصی داشته باشند.  

در حال حاضر شرکت‌های زیادی مثل Bombardier Inc.، Deloitte Canada، Pratt & Whitney Canada Corp.، Boehringer Ingelheim (Canada) Ltd.، Research in Motion Ltd.، Nestle Canada Ltd.  و بسیاری شرکت‌های دیگر دانشجویان را برای گذران یک دوره آموزش ضمن خدمت به کار می‌گیرند.

خانم نورما کوژایا، مدیر بخش تحقیقات Quebec Conseil des patronats می‌گوید که در تحقیقاتی که اخیرا از شرکت‌ها به عمل آمده، ۸۸ درصد از آنها علاقه‌مند به استفاده از خدمات نیروهای شرکت‌کننده در برنامه‌های کارآموزی- چه با پرداخت حقوق و چه بدون پرداخت حقوق- بوده‌اند. به گفته وی در شرکت‌هایی با بیش از ۲۵۰ نیروی کار، این تمایل تقریبا نزدیک به ۱۰۰ درصد بوده است.  

از هشت سال پیش به این سو که برنامه کارآموزی آغاز به کار نمود، به طور مداوم میزان علاقه‌مندی شرکت بزرگ حمل و نقل Bombardier در شهر مونترال نسبت به استفاده از خدمات نیروهای این برنامه افزایش یافته است.

در سال ۲۰۱۰ این کمپانی ۲۵۰ کارآموز را از دانشگاه‌های مختلف به کار گرفت. در سال ۲۰۱۱ این رقم به ۳۱۰ نفر رسید و برنامه کمپانی این است که این تعداد را در سال ۲۰۱۲ به ۴۰۰ نفر برساند. به گفته خانم کوژایا معمولا ۶۰ درصد از مهاجران جدید را مهندسان و باقی آنها را نیز دانش‌آموختگان رشته‌های مدیریت، بازاریابی، تکنولوژی اطلاعات و امور مالی تشکیل می‌دهند.

شرکت Bombardier در مورد میزان دستمزد پرداختی به کارآموزان اطلاعات روشنی را منتشر نساخته اما یکی از دانشجویان کنکوردیایی که در این شرکت به کارآموزی مشغول شده، گفته است که دستمزد کارآموزی در این شرکت از ۱۱ تا ۲۸ دلار متغیر است. حنفی که درآمدش در شرکت Nestle ساعتی ۱۷ دلار بوده و در شرکت RIM هم ساعتی ۱۵ دلار دریافت می‌کرده، می‌گوید که بعضی از دوستان وی گفته‌اند که شرکت‌های Bombardier و Pratt & Whitney به کارآموزان ساعتی ۱۴ دلار می‌پردازند.

در حالی که دستمزد مهندسان در استان کبک بین ۴۹ هزار تا ۱۰۰ هزار دلار است، چنانچه شر کتی بتواند نیروی متخصصی را با ساعتی ۱۴ دلار و بدون هیچ‌گونه حقوق و مزایای جانبی مربوط به مشاغل دائمی به استخدام خود درآورد، برایش یک مزیت به حساب می‌آید. علاوه بر این دولت کبک برای شرکت‌هایی که کارآموزان را به کار بگیرند یا دوره‌های آموزشی برگزار کنند، اعتبارات مالیاتی نیز قائل می‌شود.

آقای گرگ بلاکفورد، مدیر بخش خدمات برنامه‌ریزی شغلی دانشگاه مک‌گیل (CaPS) می‌گوید که طی ۱۰ سال گذشته برنامه‌های کارآموزی و انترن‌شیپی در دانشگاه مک‌گیل، که آن زمان تازه کار خود را آغاز کرده بود، توانستند حرکت بسیار خوبی داشته باشند و اکنون هر سال با شرکت ۲۰۰ دانشجو از دانشکده هنرها و ۲۰۰ دانشجوی مهندسی محلی، کشوری یا بین‌المللی در این برنامه، وضعیت بسیار خوبی یافته‌اند.

بنا به گفته وی بسیاری از کارآموزان هنر بابت طی این دوره‌ها دستمزدی دریافت نمی‌کنند اما در این حوزه درآمدهای دانشجویان خیلی زیاد صرف تامین مواد و لوازم اولیه مورد نیاز آنها می‌شود. اصولا دانشجویان هنر به کارهای نشر، رسانه یا فعالیت‌ در NGOها می‌پردازند زیرا غالب این افراد را کسانی تشکیل می‌دهند که مایلند به رایگان در این بخش‌ها کار کنند تا در ازای کار خود تجارب لازم را کسب نمایند و یا احتمالا این همکاری برای آنها به یک کار تمام‌وقت منجر شود. وی می‌افزاید که در حوزه مهندسی کمتر موضوع کارآموزی رایگان مطرح است و غالبا این همکاری‌ها با دریافت دستمزد همراه است. البته او- به رغم کم بودن تعداد این نوع شرکت‌ها- به متقاضیان تذکر می‌دهد که بوده‌اند مواردی که شرکت‌ها در وب‌سایت خود قول حقوق و دستمزد داده‌اند اما در واقع به قول خود عمل نکرده‌اند.  

برنامه‌های کارآموزی دانشگاه‌ها این حسن را دارند که به دلیل نظارت دانشگاه امکان استفاده صرف از نیروی کار ارزان از کارفرمایان سلب می‌شود و آنها ملزم به آموزش نیروها نیز می‌شوند.

در استان کبک قوانین مربوط به کارآموزی روشن است: چنانچه مهارتی که ضمن کارآموزی به فرد آموخته می‌شود بخشی از دروس آموزشی وی باشد نیازی به پرداخت دستمزد نیست اما در غیر این‌صورت فرد باید در ازای ساعات کارآموزی خود دستمزد دریافت کند که در کمترین مقدار باید به اندازه حداقل میزان دستمزد باشد.

برای مشاهده اصل مطلب اینجا کلیک کنید.