در پاسخ به دوستی از مخاطبان سایت که از ما خواسته بود در باره موضوع رابطه ادامه تحصیل و سن توضیحاتی ارائه بدهیم، در پست قبلی به برخی از زوایای بحث پرداختیم. در اینجا ادامه این نکات بیان شده است. 
 

تحصیل افراد مسن و الزامات مراکز آموزشی

آیا موسسات آموزشی کانادا اعم از کالج ها یا دانشگاه ها افراد کم سن و سال را به افراد مسن ترجیح می دهند؟ آیا سیستم گزینش آنها مانعی صد راه افراد مسن تر است؟ به هیچ وجه. در واقع، رقابت شدید بین مراکز آموزشی برای جلب نظر دانشجویان و ثبت نام بیشتر سبب شده که حتی برخی از آنها جنبه های تبلیغاتی خود را بر روی افراد مسن تر متمرکز کنند خصوصا که با بالا رفتن سن افراد در جامعه کانادا و استوانه ای تر شدن هرم جمعیتی آنها چاره ای جز پذیرش افراد مسن تر ندارند اما در اینجا توجه به چند مورد ضروری است: 
 

نکته اول: دوره های پاره وقت برای افراد مسن بهتر از دوره های تمام وقت است. معمولا دانشجویان مقاطع تمام وقت خیلی جوانتر از دانشجویان دوره های پاره وقت هستند چرا که بیشتر مشتریان دوره های پاره وقت را شاغلین و افراد خانواده دار تشکیل می دهند که به دلیل اشتغالات روزانه، به تحصیل پاره وقت رو آورده اند. لذا اگر اجبار دیگری نیست (مثلا ورود سریع تر به بازار کار) تحصیل پاره وقت برای افراد مسن تر شاید بهتر باشد. معمولا تحصیل با افراد جوانتر که ۱- انرژی بیشتری دارند، ۲- مشکلات زبانی کمتری دارند، ۳- افراد مهاجر در میانشان کمتر است، ۴- دغدغه های روزانه مسئولیت های یک زندگی را ندارند و لذا شرکت در آزمون ها و آماده سازی تکالیف برایشان راحت تر است منجر به تنظیم جدول کاری اساتید بر اساس همین رویه سنی می شود و این ممکن است برای افراد پر سن و سال تر کلاس که در اقلیت هستند کمی مشکل ایجاد کند. البته دوره های مختلف تحصیلی وضعیت یکسانی ندارند و ممکن است طبیعت یک دوره تمام وقت طوری باشد که متوسط سنی افراد در آن بالاتر از نرم عادی سایر رشته ها باشد.