دوستی متذکر شده‌اند که هزینه‌های سنگین دندان‌پزشکی در کانادا را به مخاطبان متذکر شوم. نکته بسیار دقیقی است. توصیه من به همه دوستانی که چند ماه به ورود آنها به کانادا باقیمانده خصوصا بعد از ارسال مدیکال این است که به موضوعاتی مثل دندان و چشم‌پزشکی در همان ایران رسیدگی کنند؛ خصوصا دندان که در کانادا بعد از پرداخت هزینه‌های آن پولی برای خرید نان باقی نمی‌ماند!
متاسفانه در کانادا، هزینه‌های دندان و عینک در پوشش بیمه خدمات درمانی دولتی نیست و باید برای آنها هزینه پرداخت کرد. هزینه‌های عینک چندان بالا نیست (هرچند به نظر می‌رسد که هنوز از ایران خیلی بالاتر باشد) اما هزینه‌های دندان‌پزشکی از هر نمونه که باشد نسبت به ایران بسیار بالاتر است.
بعدا که کار مناسب تمام‌وقت پیدا کنید یا دانشجوی تمام‌وقت دانشگاه یا کالج شوید چون تحت پوشش بیمه‌های مکمل قرار می‌گیرید از این نظر دغدغه زیادی نخواهید داشت اما تا آن زمان اگر مشکلی پیدا کنید باید از جیب هزینه کنید به همین دلیل توصیه این است که حسابی به دندان‌های خود برسید بطوری‌که مطمئن شوید برای ۲-۳ سال مشکل خاصی نخواهید داشت. البته چون شنیده‌ام که این روزها برای کاهش هزینه‌ها یا افزایش سود، استفاده از مواد با کیفیت پایین در میان تعدادی از دندان‌پزشکان خیلی مرسوم شده توصیه می‌کنم که حتما سراغ افراد معتمد و مطمئن بروید و حتی اگر لازم است اندکی بیشتر هزینه کنید اما جنس باکیفیت مصرف کنید تا در ماه‌های اول حضور در کانادا دچار شکستگی یا خالی شدن دندان نشوید.
اما اگر در کانادا مشکل پیدا کردید و پرداخت هزینه‌ها هم برایتان کشنده بود یک راه‌حل این است که به کالج‌ها یا دانشگاه‌هایی که در آنها دانشجویان در حال تمرین عملی هستند مراجعه کنید. خصوصا اگر زیر دست مهاجران بروید معمولا اوضاع بهتر است چون اکثر آنها سابقه کار زیادی داشته‌اند و تنها به دلیل نیازهای مجوزی باید این دوره‌ها را مرور کنند. به هر حال در آن شرایط باید ببینید کدام‌یک کشنده‌تر است: تحمل درد طاقت‌فرسای دندان، پرداخت هزینه‌های سنگین به جناب دندان‌پزشک یا نشستن زیردست دانشجویان و کارآموزان!؟