نکاتی درباره انتقال بار (فریت) از طریق هوایی – قسمت اول
08 آگوست 2014 - 8:52
بازدید 187
6

پیشتر درباره تکمیل فرم‌های بار همراه مسافر توضیحاتی بیان کرده‌ایم. در اینجا به اجمال درباره مسیر دریافت کالاهای فریت شده که از طریق هوایی انجام می‌شود توضیح می‌دهم. به جهت آشنایی با روند مربوطه در تورنتو، جزییات بیشتری در مورد این شهر بیان می‌شود اما مشابه همین روند در مورد سایر شهرهای کانادا هم صادق […]

ارسال توسط :
پ
پ

پیشتر درباره تکمیل فرم‌های بار همراه مسافر توضیحاتی بیان کرده‌ایم. در اینجا به اجمال درباره مسیر دریافت کالاهای فریت شده که از طریق هوایی انجام می‌شود توضیح می‌دهم. به جهت آشنایی با روند مربوطه در تورنتو، جزییات بیشتری در مورد این شهر بیان می‌شود اما مشابه همین روند در مورد سایر شهرهای کانادا هم صادق است.

مراحل ارسال و دریافت کالاهایی را که از طریق هوایی به عنوان goods to follow ارسال می‌کنید می‌توان در این چند گام خلاصه کرد:

  • اول، یافتن شرکت خدمات‌دهنده، تحویل کالاها به این شرکت و دریافت برگه مربوطه (بارنامه)
  • دوم، آماده کردن فهرست کالاهای همراه و کالاهای بعدی goods to follow و مهر کردن آنها در فرودگاه
  • سوم، مراجعه به انبار cargo شرکت حمل کننده بار در شهر مقصد و دریافت برگه‌های گمرکی
  • چهارم، مراجعه به گمرک، تکمیل مدارک و دریافت مجوز خروج کالاها از انبار
  • پنجم، مراجعه مجدد به انبار و دریافت کالاها

واضح است که مرحله اول در ایران، مرحله دوم در زمان ورود شما به کانادا و در داخل فرودگاه و مراحل سوم تا پنجم هم در یک نوبت در فاصله 2-3 ساعت (بسته به فاصله انبار از گمرک، ترافیک مسیر، شلوغی یا خلوتی ساختمان کمرگ…) چند روز بعد از ورود به کانادا انجام می‌شود. کار بسیار ساده‌ و نسبتا کم دردسری است و تنها نیاز به دقت و صبر و حوصله دارد. البته حضور یک همراه باتجربه‌تر به شما کمک می‌کند که این مسیر را راحت‌تر طی کنید.

 

اول، یافتن شرکت خدمات‌دهنده، تحویل کالاها به این شرکت و دریافت برگه مربوطه

شرکت‌های خدماتی واسط زیادی هم‌اکنون اقدام به ارسال کالاها از طریقی که در ایران به «فریت کردن» مشهور است مشغولند. این شرکت‌ها برای حمل بار از طریق شرکت‌های هواپیمایی نظیر امارات، لوفتانزا یا قطر یا ترکیش سفارش می‌گیرند. در چند مورد تجربه دوستان، گفته‌اند که ‌هم‌اکنون ترکیش ایرلاین کیفیت بهتر و قیمت مناسب‌تری دارد اما بهتر است هر زمان به چنین خدماتی نیاز داشتید با چند شرکت خدماتی تماس بگیرید و از کم و کیف خدمات آنها و گزینه‌های مناسب‌تر مطلع شوید چون بالا و پایین شرکت‌های هواپیمایی زیاد است و ممکن است در زمانی که این یادداشت را مطالعه می‌کنید خدمات شرکت دیگری اقتصادی‌تر باشد. در این صفحه از وبسایت فرودگاه بین‌المللی امام خمینی می توانید شرایط مراجعه و اسامی شرکت‌های خدماتی را ببینید.

معمولا هزینه انتقال از این روش در حال حاضر چیزی بین ۳ دلار تا بالاتر از ۵ دلار برای هر کیلو بار است. هر چه بار شما بیشتر باشد، هزینه هر کیلو بار کاهش می‌یابد اما گویا یک محدودیت انتقال حداکثر ۱۰۰ کیلو برای هر بلیط وجود دارد. درباره کم و کیف این موضوع و این که این محدودیت چقدر جدی است بهتر است با شرکت‌های خدمات‌دهنده گفتگو کنید.

البته اگر بارهای شما خیلی زیاد است، اقتصادی‌تر این است که آنها را به دو گروه ضروری‌تر و غیرضروری‌تر تقسیم کنید و تنها بخش ضروری‌تر را فریت کنید و مابقی را از طریق دریا که مدت زمان طولانی‌تر (معمولا بین ۴۵ تا ۶۵ روز) طول می‌کشد ارسال کنید که هزینه بسیار کمتری نسبت به انتقال از طریق هوایی دارد.

در فاصله چند روز مانده به پرواز، شما باید بار خود را به شرکت خدماتی مربوطه تحویل دهید. قاعدتا آنها را در بسته‌بندی‌های خوبی قرار داده‌اید چون قرار است این بارها در قالب محموله‌های بزرگ‌تر باری و در زیر فشار سایر قطعات و با حداقل ۲-۳ نوبت جابجایی در پروازهای مختلف، به فرودگاه مقصد برسند. جعبه‌های مقاوم‌تر (مثلا کارتون‌های موز!) و یا ساک‌های بزرگ برزنتی معمولا از مقاومت خوبی برخوردار هستند. علاوه بر این، در محل انبارهای فرودگاه، آنها را در گونی‌های دیگری هم قرار داده و بسته‌بندی می‌کنند و هزینه‌ای حدود ۱۰ هزار تومان برای هر بسته دریافت می‌کنند (این نرخ مربوط به تابستان سال ۱۳۹۳ است). اگر نیاز به جعبه، پیچیدن چسب نواری یا تسمه و بسته‌بندی بیشتر باشد می‌توانید از شرکت خدمات‌دهنده تقاضا کنید و معمولا برای این نوع کارها، بسته به مواد بکار رفته و میزان کار، هزینه مستقلی دریافت می‌کنند. توجه داشته باشید که خود شما قبل از تحویل بار نباید جعبه‌ها را به شکلی بسته‌بندی کنید که دسترسی به محتوای آن دشوار باشد چون فرض بر این است که مامور گمرک مستقر در محل فریت بار باید محتوای بسته‌ها را کنترل کند.

این شرکت از شما مدارک شناسایی (پاسپورت) و بلیط تاییدشده می‌خواهد و مشخصات افراد دریافت‌کننده از جمله یک شماره تلفن و آدرس در کانادا. نام فرد دریافت‌کننده باید حتما روی بارنامه بیاید. با همین مشخصات، بارنامه صادر می‌شود که شامل محتوای بار (تعداد بسته‌ها و وزن کل محموله) اسامی دریافت کنند(گان) و اطلاعات تماس و یک شماره ره‌گیری tracking number است که کمک زیادی به پیگیری وضعیت بار از طریق اینترنت می‌کند.

توجه داشته باشید که شما در حال نقل و انتقال کالاهای شخصی خود هستید پس نباید کالاهایی را که می‌خواهید آنها را به فروش برسانید در این مجموعه قرار دهید. معمولا شرکت‌ها از انتقال کالاهای تجاری اجتناب می‌کنند.

همچنین یک فرض کلی این است که شما در حال انتقال کالاهای کار کرده used هستید و معمولا شرکت‌ها هم در بارنامه به این مورد اشاره می‌کنند. پس بهتر است که کالاهایی را که برای بسته‌بندی می‌آورید تایید‌کننده چنین چیزی باشند یعنی به فرض جنس مربوطه در وضعیت آکبند نباشد.

البته اینکه شما کالای نویی را هم همراه داشته باشید خلاف قانون نیست اما در فرمی که بعدا در گمرک پرمی‌کنید باید به نو بودن جنس اشاره کنید و ممکن است که مامور گمرک برای آن کالاها تقاضای پرداخت وجه به عنوان هزینه ورود کالای نو به کانادا کند. اینکه می‌گویم «ممکن است» چون موارد بسیاری دیده‌ام که گمرکی هم گرفته نشده و برای خود نگارنده محل ابهام است که آیا با توجه به اینکه مهاجران تازه‌وارد از شمول پرداخت گمرکی برای کالاهای خود معاف هستند چرا در برخی موارد، از آنها برای کالاهای کاملا نو گمرکی خواسته شده یا برخی ماموران گفته‌اند که نمی‌توانند فرش دست‌پافت ایرانی Persian handmade carpet بیاورند (قانونا هیچ اشکالی به وارد کردن فرش ایرانی نیست.)

به نظر می‌رسد که در اینجا بسته به میزان تجربه و دانش ماموران گمرک، اختلاف برداشت در تفسیر آیین‌نامه وجود دارد. به هر حال برای اجتناب از دردسر (احتمالی) اگر همه کالاهای شما در بارنامه دست دوم معرفی شده، بهتر است کالاهای ارسالی در وضعیتی باشند که بتوان به آنها استفاده شده اطلاق کرد. (البته در مراحل بعدی توضیح می‌دهم که احتمال اینکه مامور گمرک، بار شما را مستقیما بررسی کند بسیار کم است.)

توصیه: اصولا سعی کنید همه نیازهای خود را از طریق همان میزان ۲ چمدان ۲۳ کیلویی برای هر مسافر (۶ چمدان برای یک خانواده سه نفره به اضافه سه کری-آن معادل حدود ۳۰ کیلو برای سه نفر) تامین کنید. تجربه نشان داده است که بخش عمده‌ای از کالاهایی که فریت می‌شوند ضروری نیستند و اصلا یا خیلی کم به کار می‌آیند. کالاهایی که با کانتینر منتقل می‌شوند از این هم غیرضروری‌تر هستند. توجه داشته باشید که «بار اضافه» بعدا نیازمند «فضای بیشتر» برای نگهداری است.

دوم، آماده کردن فهرست کالاهای همراه و کالاهای بعدی و مهر کردن آنها در فرودگاه

قبلا مراحل مختلف این موضوع در اینجا توضیح داده شده است. فراموش نکنید که فهرست بارهایی را که در چمدان‌های خود، همراه می‌کنید از فهرست کالاهایی که بعدا (از طریق فریت در چند روز آینده و یا ماه‌ها بعد) می‌آورید تفکیک کنید. دلیلی ندارد که همه مواردی که در فهرست goods to follow می‌آید در یک نوبت وارد کانادا شود. برخی دوستان می‌خواهند که بارهای فریت‌شده‌اشان را در همان روزی که به کانادا می‌رسند دریافت کنند. این تصمیم خوبی به نظر نمی‌رسد. معمولا بعد از یک سفر ۲۰-۲۴ ساعته با خستگی فراوان و تغییر ساعت بیولوژیکی بدن در یک شهر غریب، تجربه درگیر شدن با پروسه دریافت بار که خودش نیاز به وسیله نقلیه مناسب و چند ساعت پیگیری دارد منطقی نیست. ضمن اینکه اغلب شرکت‌های حمل بار هم، بارها را ۲-۳ روز بعد از ورود مسافر، منتقل می‌کنند.

حالا که شما بارنامه دارید و فرم مربوطه را هم در فرودگاه مقصد مهر کرده‌اید آماده دریافت کالاهای فریت شده هستید.

ادامه دارد…

 

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

برای ارسال دیدگاه شما باید وارد سایت شوید.

مراقب تشابه نام‌ها باشید! مارا با نام کنپارس به دوستان خود معرفی کنید.
This is default text for notification bar