افروز ایزدپناه
در مقاله گذشته به بخش معدن و بخش تولید کالا و محصولات در استان کبک اشاراتی شد. در متن حاضر سعی شده به صنعت تولید مواد غذایی و آشامیدنی و از جمله تنباکو نگاهی داشته باشیم.
صنعت تولید مواد غذایی
صنعت تولید مواد غذایی در میان سایر بخش‌های تولیدی مانند منسوجات، پوشاک، کاغذ و تجهیزات برقی و الکترونیکی، سهم بیشتری در زمینه اشتغال داشته است و مهم‌ترین صنایع ساخت و تولید در استان کبک محسوب می‌‌شود. بطور کلی میتوان گفت، پردازش صنایع غذایی با ۹% تولید ناخالص داخلی کبک، بالاترین درصد اشتغال را در استان داراست
صنعت تولید محصولات غذایی از اواسط دهه ۹۰ تا ۲۰۰۳ از رشد قابل توجهی چه در زمینه صادرات و چه در زمینه اشتغال، برخوردار بود. اگرچه این بخش از اقتصاد در برخی مواقع با کاهش و یا حتی بین سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹ وضعیت نسبتا ناپایداری داشته، ولی با اینحال باز هم در مقایسه با سایر صنایع تولیدی بیشترین درصد اشتغال را بخود اختصاص داده است. برای توضیح برخی از دلایل کاهش رشد این صنعت میتوان به مواردی چون بسته شدن کارخانه فرانسوی کرفت(Craft) در یکی از مناطق مونترال و یا انتقال کارخانه امپریال توتون و تنباکو (du Maurier, Player’s) به مکزیک نام برد.
همانطور که ذکر شد درست است که در برخی زمان‌ها این صنعت با رکود روبرو بوده ولی خبرهای خوشی هم از بهبود اوضاع آن شنیده می‌‌شود که نمایانگر سرمایه‌گذاری‌های مهم مرتبط با این صنعت در سطح این استان است. به عنوان مثال میتوان به سرمایه‌گذاری شرکت بیسکویت لکرک (Laclerc) در کبک‌سیتی و مونترال، بهمراه چند پروژه دیگر در مقیاس کوچکتر نام برد.
اداره کار و استخدامی (Emploi Quebec) در براوردهایش از افزایش شغل در این حوزه سخن گفته و بنا برآخرین پیش‌بینی، زمینه اشتغال حدود ۸۲۰۰۰ نفر در این بخش تولید فراهم خواهد شد.
این صنعت برخلاف اکثر صنایع تولیدی دیگر، تکیه زیادی به صادرات ندارد. اگرچه ارزش محموله‌های صادراتی بین سالهای ۲۰۰۱-۱۹۹۲، از ۱۰ درصد به ۱۸ درصد افزایش داشته است، ولی این میزان تا سال ۲۰۰۹ از پایداری نسبی برخوردار بوده است. در نتیجه، این وضعیت موجب تغییراتی در بازارهای داخلی و متعاقباً بر سطح اشتغال در این بخش شد. از سال ۲۰۰۳ افزایش تدریجی دلار کانادا، باعث کاهش ارزش صادرات و موجب افزایش شدید ارزش واقعی واردات شده است. در نتیجه رشد در تقاضای داخلی بطور عمده بر واردات متمرکز گردیده است. میزان رشد واردات مواد غذایی میان سالهای ۲۰۰۹- ۲۰۰۳ حدود ۴۰ درصد برآورد شده است در حالیکه ارزش واقعی تولیدات داخلی کمتر از ۱۵ درصد افزایش داشته است.
در سالهای آینده، با تغییرات ارزش دلار کانادا چه به صورت افزایشی و چه کاهشی، همراه با افزایش قیمت نفت، ارزش مواد غذایی وارداتی کاهش خواهد یافت. از اینرو، انتظار می‌‌رود که با توجه به رشد در تقاضای بازار داخلی، براورده شدن این تقاضا عموما از طریق تولیدات داخلی و محصولات بومی این صنعت صورت بگیرد که پیامد آن (پس از رکود چند ساله اخیر) افزایش تولید و ایجاد اشتغال در این بخش خواهد بود.
صنعت تولید مواد آشامیدنی
از اواسط دهه ۹۰ تا سال ۲۰۰۲، ارزش محموله‌های مواد آشامیدنی و تنباکو، روند رشد سریعتری نسبت به جمعیت داشت. این رشد بیشتر در تولید آبجو و نوشابه‌های غیر الکلی و یخ بود. ارزش صادرات این مواد ۵ تا ۱۰ درصد کل محموله‌های این صنعت را شامل می‌شد. بین سالهای ۲۰۰۹-۲۰۰۲، ارزش واقعی محموله‌های کبک در بخش تولید محصولات آشامیدنی و تنباکو بیش از ۲۰ درصد کاهش نشان داد. که البته این کاهش هیچ تأثیری بر روی اشتغال در بخش صنعت تولید تنباکو نداشت، ولی حجم تولید آبجو تا حدودی کاهش یافت. همچنین به دلیل بسته شدن کارخانه‌های بطری‌سازی از ارزش محموله‌های نوشابه و یخ کاسته و بازار تولید آن با رکود مواجه گردید. متعاقب این رکود در تولید، واردات انواع نوشیدنی‌های الکلی افزایش داشته است، که خود این افزایش در واردات به افت شدید ارزش محموله‌های صادراتی در تمامی صنعت تولید مواد آشامیدنی انجامیده است.
در شرایط فعلی مصرف برخی انواع نوشیدنی‌های الکلی گران‌قیمت‌تر وارداتی بیشتر از محصولات ارزان‌قیمت‌تر بوده و همچنین افزایش جمعیت افراد سالخورده نیز، در مجموع سبب کاهش مصرف مشروبات الکلی شده است.
ثبت دیدگاه